(2017-03-25 ساعت 00:34)azimi1989 نوشته:  به به استخوان دله بابا!!!!! حاااااااالت چطوره؟ ولکام بک

(2017-03-25 ساعت 00:50)farrokh33 نوشته:  سلام دوستان عزیز
دررابطه با پیشنهاد دوستمان که نوشته حتما یادداشت های آرش رو بخونید تا با واقعیت های آم ر یکا آشنا بشید من هم تجربیاتی دارم شاید بدردتان بخورد:
سال 2011 که برای اولین بار با ویزای توریستی به آم ر ی کا رفتم آنقدر به من خوش گذشت که سال بعد هم ویزا گرفتم ودوباره رفتم .چرا؟
1-اون سال دلار حدود 1000 تومان بود وبرای هر سفر خارج از کشور 2000 دلار ارز مسافرتی میدادند (به لطف رییس جمهورسابق جلوی افزایش قیمت دلار رو گرفته بودند  درصورتی که قیمت واقعی بیشتر از این بود) یعنی سفر اول آنکارا برای مصاحبه به هر نفر 2000 دلار وبرای سفر دوم که رفتیم آنکارا برای گرفتن ویزا هم 2000دلار وبرای سفر آم ر ی کا هم 2000دلار ارز مسافرتی برای هر نفر گرفتیم.تا اینجا تدارکات سفر تقریبا ارزان دراومدوتونستیم حدود 20هزار دلار با خودمون ببریم
2-چون سفر اول بود جاذبه های آم ر یکا خیلی برایمان جذاب ودلنشین بود .هزینه ها چشمگیر نبود وما تونستیم به شهرهایی که خیلی به دیدنشان علاقه داشتیم برویم مثل لاس وگاس -میامی-لس آنجلس-آتلانتاوچند شهر دیگر وخاطراتی بیاد ماندنی برایمان رقم خورد با وجودی که 6ماه ویزای معتبر داشتیم ولی بعد از 3ماه با شروع مدارس برگشتیم ایران وبا مرور خاطرات خوب بعد از چند ماه دوباره برای ویزا اقدام کردیم وتابستان سال بعد برای بار دوم رفتیم آم ر ی کا
3-سال2012 دلار حدود 2000 تومان شد ولی باز با ارز های مسافرتی تدارک سفر دیدیم ورفتیم .این سفر مثل سفر قبلی نبود جاذبه ها برایمان کمتر شده بود خریداز فروشگاه ها جاذبه کمتری داشت چون درسفر اول تقریبا از خرید اشباع شده بودیم .به هرکجا میرفتیم باید دلار خرج میکردیم وبا یک حساب سرانگشتی میدیدیم که قیمت ها را باید دو برابر پارسال میخریدیم (دلار حالا 2000 هزار تومان شده بود) ولی قیمت های اجناس به دلار همان قیمت های سال قبل بود .حدود 4ماه ماندیم وبرگشتیم ایران ولی خاطراتی که باعث شود دوباره هوس سفر کنیم بوجود نیامد چون تقریبا همه چیز یکنواخت وتکراری بود
4-بعد از حدود 4سال دوباره در2016 (تابستان 95) برای بار سوم رفتیم .این بار دلار را 3500تومان تهیه کردیم واز ارز مسافرتی هم خبری نبود چون سالی یکبار اون هم 300دلار ارز مسافرتی میدادند.باز هم جاذبه ای ندیدیم وهمه چیز تکراری بود البته نباید ناشکری کرد توی این مدت حدودا 3ماه تنها چیزی که دچارش نمیشدیم استرس وعصبانیت بود همه چیز ریلکس وهمراه با آرامش بود از رانندگی تا قدم زدن درپارک وخرید درفروشگاه ها .....
ادامه در پست بعد.....

(2017-03-24 ساعت 19:39)Farzad Immigrant نوشته:  

(2017-03-24 ساعت 19:31)kkr200 نوشته:  میدونم چه حس و حالی دارین... البته قدیمیا نه اونا براشون تکراری شده، جدیدا رو میگم

منم یادمه اولین باری که ثبت نام کردم، استرس قبل از اعلام نتایج...

اول از همه از خدا میخوام پارتی بازی کنه کار فرزاد راه بیفته بعدش هم همه بچه های سایت ( مخصوصا قدیمیا )

دااااااش امید خیلی ممنون که وساطتت ما رو پیش خدا کردی که پارتی بازی کنه        خدا از دهنت بشنوه.
شانس خوبی دارن fresher های عزیز و احتمال اینکه سال اول قبول شن زیاد تر از senior , junior هاست    

(2017-03-25 ساعت 12:41)azimi1989 نوشته:  بچه ها من دانشجوی ارشد هستم ، اینجا کارو زندگی خوبی دارم ، از زندگیم راضیم ، الان لاتاری برنده شدم ، تردید دارم برم ، به نظرتون برم؟


الکی مثلا الان نتایج اعلام شده و من دارم از این حرف های حرص درآر میزنم ، خخخخخخخخخخخخخخخ

واکنش نشون بدین ببینم چی میگین خخخخخخخخخخخخ

(2017-03-25 ساعت 13:06)ostokhan نوشته:  

(2017-03-25 ساعت 12:41)azimi1989 نوشته:  بچه ها من دانشجوی ارشد هستم ، اینجا کارو زندگی خوبی دارم ، از زندگیم راضیم ، الان لاتاری برنده شدم ، تردید دارم برم ، به نظرتون برم؟


الکی مثلا الان نتایج اعلام شده و من دارم از این حرف های حرص درآر میزنم ، خخخخخخخخخخخخخخخ

واکنش نشون بدین ببینم چی میگین خخخخخخخخخخخخ

اتفاقا اینایی که همه چی زندگیشون ردیف قبول میشن. طرف میبینی همه چیش جور داره میره کانادا بعد لاتاری قبول میشه. آخرشم میاد میگه به نظرتون کدوم بهتره برم. اینجاست که اعصاب آدم رو میزیزه تو مخلوط کن.
هیچ واکنش دیگه ای هم در کار نیست. شرمسارم از اینکه میرم تو تاپیک سفرنامه و میبینم تاریخ عضویتشون همگی در ماه می هست      

(2017-03-25 ساعت 13:43)milad.abadani نوشته:  دوستان عزیز.
در حال حاظر قدیمی ترین فرد این تالار گه هنوز موفق نشده در لاتاری قبول بشه و ویزا بگیره. کیه؟؟؟
بیایید با هم و به صورت دسته جمعی یه نظری کنیم تا انشالا امسال بخت به یاریش بیاید.

(2017-03-25 ساعت 12:41)azimi1989 نوشته:  بچه ها من دانشجوی ارشد هستم ، اینجا کارو زندگی خوبی دارم ، از زندگیم راضیم ، الان لاتاری برنده شدم ، تردید دارم برم ، به نظرتون برم؟


الکی مثلا الان نتایج اعلام شده و من دارم از این حرف های حرص درآر میزنم ، خخخخخخخخخخخخخخخ

واکنش نشون بدین ببینم چی میگین خخخخخخخخخخخخ

(2017-03-25 ساعت 13:06)ostokhan نوشته:  

(2017-03-25 ساعت 12:41)azimi1989 نوشته:  بچه ها من دانشجوی ارشد هستم ، اینجا کارو زندگی خوبی دارم ، از زندگیم راضیم ، الان لاتاری برنده شدم ، تردید دارم برم ، به نظرتون برم؟


الکی مثلا الان نتایج اعلام شده و من دارم از این حرف های حرص درآر میزنم ، خخخخخخخخخخخخخخخ

واکنش نشون بدین ببینم چی میگین خخخخخخخخخخخخ

اتفاقا اینایی که همه چی زندگیشون ردیف قبول میشن. طرف میبینی همه چیش جور داره میره کانادا بعد لاتاری قبول میشه. آخرشم میاد میگه به نظرتون کدوم بهتره برم. اینجاست که اعصاب آدم رو میزیزه تو مخلوط کن.
هیچ واکنش دیگه ای هم در کار نیست. شرمسارم از اینکه میرم تو تاپیک سفرنامه و میبینم تاریخ عضویتشون همگی در ماه می هست      

(2017-03-25 ساعت 15:54)milad.abadani نوشته:  دوستان عزیز.اصلی ترین دلیلی که مایل به مهاجرت هستید. چیست؟؟؟
خیلی دوست دارم بدانم دلایل مهاجرت شما ها چیست.
من خودم مهندس الکترونیک هستم. تقریبا از ۸ سالگی وارد بازار شدم البته به صورت غیر رسمی. اکثر شغل ها رو تجربه کردم. از دستفروشی در بازارهای جمعه گرفته تا تخریب دیوار و سقف منازل فرسوده . از تعمیرات لوازم خانگی تا تعمیرات سیستم های برق و الکترونیک ماشین آلات سنگین و در نهایت هم خودم شرکت ثبت کردم و در حال حاظر با تکیه به تخصص و پشت کاری که دارم به همراه دوستان خوبم در حال انجام پروژه های کوچیک هستم.
اصلی ترین دلایل تصمیم من برای مهاجرت.
۱- من زیاد کار میکنم و تخصص کاری هم دارم . ولی متاسفانه در شرکت های ما تنها چیزی که مهم نیست. تخصص و پشت کاره.
۲- هر وقت که پروژه ای کار میکنم. هر کسی که با من ارتباط برقرار میکند. سردر گم هستم از اینکه طرف مقابل من به خاطر رضای خدا با من ارتباط خوبی دارد یا اینکه توقع گرفتن شیرینی .
۳- من اهل جنگ و دعوا و شلوغ کاری نیستم. خیلی دوست دارم زمانی که مشکلی برای من پیش می آید. همانجور که من مطیع قانون هستم. قانون هم از من حمایت کند. که متاسفانه ...
۴- به دلیل کارهای سختی که در جوانی و نوجوانی انجام داده ام. هیچ وقت تفریحی نداشتم. به طور کلی نه بچگی کردم و نه نوجوانی و نه جوانی و الان هم که در سن ۳۱ سالگی هستم. همچنان درگیر کار سخت و نتیجه کم هستم.