(2013-02-03 ساعت 13:18)usa lover نوشته:  این مو ضوع گواهینامه بین المللی یک مقداری سئوال برانگیز شده مخصوصا کالیفرنیا چون هر ایالتی گویا فرق می کنه
عده ای از دوستان گفتن با این گواهینامه رانندگی کردن,چند تا از دوستان گفتن با گواهینامه بین المللی فقط با ویزای توریستی امکانش هست , جالا من نمی دونم مامور راهنمایی اگه ماشین رو نگه داره و گواهینامه بخواد مدارک اقامتی رو هم چک می کنه؟
بعضی از دوستان هم گفتن با گواهی نامه بین المللی هزینه بیمه بیشتر
دوستان ساکن کالیفرنیا راهنمایی کنید؟

(2013-02-03 ساعت 13:18)usa lover نوشته:  این مو ضوع گواهینامه بین المللی یک مقداری سئوال برانگیز شده مخصوصا کالیفرنیا چون هر ایالتی گویا فرق می کنه
عده ای از دوستان گفتن با این گواهینامه رانندگی کردن,چند تا از دوستان گفتن با گواهینامه بین المللی فقط با ویزای توریستی امکانش هست , جالا من نمی دونم مامور راهنمایی اگه ماشین رو نگه داره و گواهینامه بخواد مدارک اقامتی رو هم چک می کنه؟
بعضی از دوستان هم گفتن با گواهی نامه بین المللی هزینه بیمه بیشتر
دوستان ساکن کالیفرنیا راهنمایی کنید؟

(2013-02-03 ساعت 09:41)mansour*** نوشته:  درتکمیل فرمایش شما عرض کنم من با گواهینامه بین المللی تونستم ماشین کرایه کنم منتهی باید 14دلاربابت بیمه به شرکت بپردازید.

(2013-02-05 ساعت 10:52)Emma_a432 نوشته:  گاهی فکر می کنم اینجا چه جای عجیبیه!
دل ادم به دوستایی خوش میشه و می تپه که از جنس کلمه اند و یه جورایی شاید هیچ وقت تو زندگیت از نزدیک همشون و ملاقات نکنی ولی دلت به همشون بند شده!اگه خوشحال بشن خوشحال میشی از ناراحتیشون غصه می خوری و تو دعاهات با اسم آیدیون از خدا واسشون کمک می خوای! و این خیلی فوق العادست.
امروز بلیط خریدیم! و این یعنی یک قدم نزدیک شدن به یه هدف!که واسش خون دل خوردی!از ته دلت خواستیش....
یه دوری زدم تو این تاپیک و احساس کردم یه حس مشترک بین اهالی این تاپیک هست!حس غریب کنده شدن!رفتن و عبور کردن از خیلی چیزها!رد شدن از همه ی خاطراتت!
یه حس نمناک از یه شروع تازه.
و شروع همیشه دردسرای خودشو داره!
من از ته قلبم واستون ارزوی موفقیت دارم می خوام بدونین من هم تو پارکینگ گریه کردم و این روزا بیشتر به پدر مادرم نگاه می کنم و واسشون وقت می ذارم و یه جورایی خیابونا واسم یه معنای تازه پیا کردن این روزا از همه چی بیشتر لذت میبرم چون دیگه از رو عادت نگاهشون نمی کنم...
و می دونم این سفر بخشی از تکامل ماست با احساستون مبارزه نکنید و گاهی گریه خیلی خوبه!از این هدیه ی خدا لذت ببرید!
شروع سخته ولی بهتر از سکون ...اگه ما اینجاییم حتما دلیلی داره....

(2013-02-05 ساعت 06:29)shkhmo نوشته:  سلام به همه دوستان مهاجرسرا
ماالان به مدت 2ماه هست که در آمریکا هستیم و برای کاربه هرجایی که فکرکنید سرزدیم و اپلای کردیم برای کار.ولی نمیدونم حکمت خدا چیه تاکنون کارپیدا نکردیم گفتم بیام اینجا و درد دلی کنیم و از همه دوستان بخوام برای ماهم دعا کنن تا ماهم اوضاع و احوالمون روبراه بشه

(2013-02-05 ساعت 12:25)sima s نوشته:  

(2013-02-05 ساعت 10:52)Emma_a432 نوشته:  گاهی فکر می کنم اینجا چه جای عجیبیه!
دل ادم به دوستایی خوش میشه وبیشتر لذت میبرم چون دیگه از رو عادت نگاهشون نمی کنم...
و می دونم این سفر بخشی از تکامل ماست با احساستون مبارزه نکنید و گاهی گریه خیلی خوبه!از این هدیه ی خدا لذت ببرید!
شروع سخته ولی بهتر از سکون ...اگه ما اینجاییم حتما دلیلی داره....

یه حس نمناک از یه شروع تازه.
يه تعبير قشنگ از حال و روز اين روزاي ما
اي كاش اي كاش و اي كاش وطن .....

(2013-02-05 ساعت 16:06)cmbt نوشته:  

(2013-02-05 ساعت 12:25)sima s نوشته:  

(2013-02-05 ساعت 10:52)Emma_a432 نوشته:  گاهی فکر می کنم اینجا چه جای عجیبیه!
دل ادم به دوستایی خوش میشه وبیشتر لذت میبرم چون دیگه از رو عادت نگاهشون نمی کنم...
و می دونم این سفر بخشی از تکامل ماست با احساستون مبارزه نکنید و گاهی گریه خیلی خوبه!از این هدیه ی خدا لذت ببرید!
شروع سخته ولی بهتر از سکون ...اگه ما اینجاییم حتما دلیلی داره....

یه حس نمناک از یه شروع تازه.
يه تعبير قشنگ از حال و روز اين روزاي ما
اي كاش اي كاش و اي كاش وطن .....

سلام سیما جان ،خوبی‌؟چه خبرا؟بالاخره تو هم تصمیمتو گرفتی‌؟حالا کدوم ایالت میری؟سفر بعدی ما هم میریم که بمونیم ولی‌ باز هم با شهرم قرار گذشتیم فعلا شش ماه.همسرم فرصت مطالعاتی گرفته که فعلا نخواد کارشو از دست بعده.و خدا را شکر که من هم کار پیدا کردم.ولی‌ با این وجود ته دلم گاهی می‌لرزه!چطوری از خونوادم جدا بشم؟پسرم چی‌؟از دوری عمه ،خاله،پدر بزرگ،مادر بزرگ که میپرستنش افسرده نشه!باور میکنی‌ که نگرانم اگر دلش برای اسباب بعضی‌ هاش تنگ بشه و گریه کنه من چه کار کنم.فکر کنم بچه‌های ۱۰ سال به بالا شاید راحت تر قبول کنند و شاید از رفتن هم خوشحال بشوند.ولی‌ پسر ۶ ساله من که دنیاش اطرافیان هستند و اسباب بازی‌هاش چی‌؟نگران خیلی‌ چیز هم میشم ولی‌ باز هم ایمان دارم که کار درستی‌ می‌کنیم.سخت است،خیلی‌ سخت ولی‌ درسته.به امید موفقیت همه

(2013-02-06 ساعت 03:41)kiasina نوشته:  با درود
من امروز 4امین روزی است که من در آمریکا هستم.دیروز به اداره سوشال سکیوریتی مراجعه کردم و گفتند 5روز کاری باید بگذره تا اطلاعاتت به سیستم بیاد. بعضی از دوستان گفته بودند که یک روزه گرفتند میخوام بدونم که درسته یا نه

(2013-02-06 ساعت 02:37)alexander نوشته:  

(2013-02-05 ساعت 16:06)cmbt نوشته:  

(2013-02-05 ساعت 12:25)sima s نوشته:  

(2013-02-05 ساعت 10:52)Emma_a432 نوشته:  گاهی فکر می کنم اینجا چه جای عجیبیه!
دل ادم به دوستایی خوش میشه وبیشتر لذت میبرم چون دیگه از رو عادت نگاهشون نمی کنم...
و می دونم این سفر بخشی از تکامل ماست با احساستون مبارزه نکنید و گاهی گریه خیلی خوبه!از این هدیه ی خدا لذت ببرید!
شروع سخته ولی بهتر از سکون ...اگه ما اینجاییم حتما دلیلی داره....

یه حس نمناک از یه شروع تازه.
يه تعبير قشنگ از حال و روز اين روزاي ما
اي كاش اي كاش و اي كاش وطن .....

سلام سیما جان ،خوبی‌؟چه خبرا؟بالاخره تو هم تصمیمتو گرفتی‌؟حالا کدوم ایالت میری؟سفر بعدی ما هم میریم که بمونیم ولی‌ باز هم با شهرم قرار گذشتیم فعلا شش ماه.همسرم فرصت مطالعاتی گرفته که فعلا نخواد کارشو از دست بعده.و خدا را شکر که من هم کار پیدا کردم.ولی‌ با این وجود ته دلم گاهی می‌لرزه!چطوری از خونوادم جدا بشم؟پسرم چی‌؟از دوری عمه ،خاله،پدر بزرگ،مادر بزرگ که میپرستنش افسرده نشه!باور میکنی‌ که نگرانم اگر دلش برای اسباب بعضی‌ هاش تنگ بشه و گریه کنه من چه کار کنم.فکر کنم بچه‌های ۱۰ سال به بالا شاید راحت تر قبول کنند و شاید از رفتن هم خوشحال بشوند.ولی‌ پسر ۶ ساله من که دنیاش اطرافیان هستند و اسباب بازی‌هاش چی‌؟نگران خیلی‌ چیز هم میشم ولی‌ باز هم ایمان دارم که کار درستی‌ می‌کنیم.سخت است،خیلی‌ سخت ولی‌ درسته.به امید موفقیت همه

چقدر زیبا نوشتید باور کنید با خوندن اینها اشکم سرازیر شد
واقعا دلم برای بچه ها می سوزه ،دخترم ایران خیلی خیلی خوب حرف می زد ولی الان از صبح تا ظهر تو مهد کودک یک کلمه هم حرف نزده خیلی نگرانشم واقعا نمی دونم به نفعش کار کردم یا به ضررش

(2013-02-05 ساعت 16:06)cmbt نوشته:  

(2013-02-05 ساعت 12:25)sima s نوشته:  

(2013-02-05 ساعت 10:52)Emma_a432 نوشته:  گاهی فکر می کنم اینجا چه جای عجیبیه!
دل ادم به دوستایی خوش میشه وبیشتر لذت میبرم چون دیگه از رو عادت نگاهشون نمی کنم...
و می دونم این سفر بخشی از تکامل ماست با احساستون مبارزه نکنید و گاهی گریه خیلی خوبه!از این هدیه ی خدا لذت ببرید!
شروع سخته ولی بهتر از سکون ...اگه ما اینجاییم حتما دلیلی داره....

یه حس نمناک از یه شروع تازه.
يه تعبير قشنگ از حال و روز اين روزاي ما
اي كاش اي كاش و اي كاش وطن .....

سلام سیما جان ،خوبی‌؟چه خبرا؟بالاخره تو هم تصمیمتو گرفتی‌؟حالا کدوم ایالت میری؟سفر بعدی ما هم میریم که بمونیم ولی‌ باز هم با شهرم قرار گذشتیم فعلا شش ماه.همسرم فرصت مطالعاتی گرفته که فعلا نخواد کارشو از دست بعده.و خدا را شکر که من هم کار پیدا کردم.ولی‌ با این وجود ته دلم گاهی می‌لرزه!چطوری از خونوادم جدا بشم؟پسرم چی‌؟از دوری عمه ،خاله،پدر بزرگ،مادر بزرگ که میپرستنش افسرده نشه!باور میکنی‌ که نگرانم اگر دلش برای اسباب بعضی‌ هاش تنگ بشه و گریه کنه من چه کار کنم.فکر کنم بچه‌های ۱۰ سال به بالا شاید راحت تر قبول کنند و شاید از رفتن هم خوشحال بشوند.ولی‌ پسر ۶ ساله من که دنیاش اطرافیان هستند و اسباب بازی‌هاش چی‌؟نگران خیلی‌ چیز هم میشم ولی‌ باز هم ایمان دارم که کار درستی‌ می‌کنیم.سخت است،خیلی‌ سخت ولی‌ درسته.به امید موفقیت همه

(2013-02-06 ساعت 22:19)frz61 نوشته:  سلام دوستان
من یک سوال دارم که جوابش خیلی برام حیاتی هست
می خواستم بدونم راهی وجود داره که بتونم تلفن همراهم رو (شماره ایرانم ) تو آمریکا روشن نگه دارم و به تماس هاش جواب بدم؟ یک چیزی مثل رومینگ
حتی اگه اینترنتی هم بتونم جواب بدم مشکلی نداره
فقط خاموش نباشه و بتونم ببینم کی تماس گرفته و با همون شماره باهاشون تماس بگیرم