(2014-04-30 ساعت 14:08)basi2014 نوشته:  سلام دوستای عزیزم
میدونم که چقدر استرس دارید و این یه روز واستون داره اندازه یه سال میگزره. انشااله که همه چی اونجور که به صلاحتون هست پیش بره. اگر کسی از شما سوالی داشت و جواب سوالاتش رو تو تاپیک ما 2014 ها پیدا نکرد پیام خصوصی بده تا من تا جایی که بتونم راهنماییتون کنم..
به امید موفقی همه شما در لاتاری 2015

(2014-04-30 ساعت 14:02)بازگشت نوشته:  دوستان به نظرتون تا قبل از اعلام نتایج frazad021 و adonis2006 از بازداشگاه آزاد می شن؟؟؟
دوست دارم زمان جشن برنده شدن دور هم جمع باشیم.

(2014-04-30 ساعت 14:09)girl 1368 نوشته:  ادونیس بن شد ؟ عه چرا ؟

(2014-04-30 ساعت 14:09)girl 1368 نوشته:  ادونیس بن شد ؟ عه چرا ؟

(2014-04-30 ساعت 13:48)girl 1368 نوشته:  اومدم بگم
ااقا هرکی اسمش در بیاد بره باید برای من ی سی دی فقط صدای آمریکایی ها رو ضبط کنه بفرسته ینی من مرده اون لهجشون شدم مشقو ذومه اید نفرستید
امرو با دوستم اسکایپ میکردم همکارش اومد بحرفه باش منم شنیدم صداشوووووووووو وایییییییییییییییییییییییی
چچچچچچچچچچ لهجه ای ینی اوفففففففففف اصننننننننن
به دوستم میگم چقد عالیه لهجش میگه شنیدی مگه؟ گفتم نه پ خعلی عالی بود
هدف من از مهاجرت اصن شنیدن همین لهجس خدا قسمت کنه

(2014-04-30 ساعت 14:13)Fifi2015 نوشته:  

(2014-04-30 ساعت 13:48)girl 1368 نوشته:  اومدم بگم
ااقا هرکی اسمش در بیاد بره باید برای من ی سی دی فقط صدای آمریکایی ها رو ضبط کنه بفرسته ینی من مرده اون لهجشون شدم مشقو ذومه اید نفرستید
امرو با دوستم اسکایپ میکردم همکارش اومد بحرفه باش منم شنیدم صداشوووووووووو وایییییییییییییییییییییییی
چچچچچچچچچچ لهجه ای ینی اوفففففففففف اصننننننننن
به دوستم میگم چقد عالیه لهجش میگه شنیدی مگه؟ گفتم نه پ خعلی عالی بود
هدف من از مهاجرت اصن شنیدن همین لهجس خدا قسمت کنه

خدا قسمتت كنه انشالله

(2014-04-30 ساعت 14:11)بازگشت نوشته:  

(2014-04-30 ساعت 14:09)girl 1368 نوشته:  ادونیس بن شد ؟ عه چرا ؟

محبوبه
به خاطر فیشینگ. میدونی فیشینگ چیه؟ اگه نمی دونی سرچ کن.

(2014-04-30 ساعت 11:03)saied-k نوشته:  یعنی 5 شنبه 8.5 شب ؟

من که میزارم جمعه ظهر پس از یک خواب حدودا یک ساعت بیشتر از هر روز ! سایتو چک می کنم ..

نه برنده بودن نه بازنده بودن برام زیاد فرق نمی کنه .... از بس که این روز ها تحت فشار بودم و دپرس !!
حالا نمی دونم شایدم با دیدن خبر قبولی شوک خوشحالی بهم وارد شد و یه لبخندی هم زدم .. یا ته دلم قنچ رفت یا دل شوره گرفتم ... لا مصب اونقدر به مسئله کار و ایجاد زندگی جدید در آمریکا به طور منطقی و واقعی نگاه کردم و قضیه رو با دلار 3300 - 3400 تومانی حلاجی کردم که هنوز هیچی نشده گرخیدم !!!

لاتاری برای دو گروه ادم خیلی خوبه :
اول :
اونهایی که به هر صورتی اینجا بارشون رو بستن و چند تا واحد خونه و مغازه و ملک و پلک ! دارن و اجاره میگیرن و بودن و نبودشون تو در امدشون فرقی ایجاد نمی کنه ... وقتی دارن برای مصاحبه میرن مثل بقیه سفر های توریستیشون می مونه ... وقتی هم ویزا رو می گیرن .. با پول میرن .. خونه و ماشین و وسایل رو می خرن و از اینجا هم دریافتی ماهانه رو می کنن ..
اینها اون دسته از ادم هایی هستند که دیگه خیلی خوش شانسش .. هم تو مملکت گل و بلبل و تحریم زده و ... زده تونستن اون گوشه موشه ها برای خودشون یه امپراطوری کوچولو راه بندازن و بی سر و صدا پول در بیارن هم برای روزهای پیری گیرین کارت از اسمون براشون رسیده که برن برای بازنشستگی اماده شن ..

یه دسته دیگه هم اونهایی هستند که تو هفت اسمون یه ستاره درست و حسابی هم ندارن یا اگه ستاره متاره ای دارن در حد یک لامپ گازی حرارتی رو تیر چراغ برقه که هر چند ساعت یک بار از فرت گرما خاموش میشه و باید دوباره استارت بزنه ..
اینها که اکثرا مجرد هم هستند بهترین موقعیت زندگی بهشون رو کرده و چون اکثرا هیچ وقت در شغل شریف بابا پولداری مشغول به کار نشده بودن از تفریحاتی که ممکنه در سفر های خارجی که برای مصاحبه میرن ، مطلع نیستند و فقط باید از اینترنت و مهاجرسرا و خوندن صد تا سفرنامه ارزون ترین راه های رفتن و ساکن شدن ودکتر ارگان و... رو بفهمن و قال قضیه رو تو یکی دوبار مراجعه حضوری بکنن ..... اگه اوکی شد هم حالا یه چند ماهی وقته که از هر جایی که شده یه کم پول تهیه کنن و دست خالی نرن .. ولی ثابت شده معمولا همون دست خالی میرن و از زیر صفر و باربری و پیتزا دلیوری و هر چی که شده برای موندن و دووم اوردن تلاش می کنن .. زبانشون کم کم خوب میشه ... چند تا دوست پیدا می کنن ... اگه شد تحصیلاتی رو ادامه میدن .. خلاصه بگم این ادم بی ستاره داستان ما هم 10 سال دیگه با یکی از دوستان نزدیکش که تو ایران موند خیلی خیلی فرق خواهد کرد ... اون اونجا احتمالا شرایط رو معمولی طی می کنه و بسته به تلاشش رشد می کنه و دوستش اینجا شرایط رو غیر معمولی طی می کنه و یا بدون زحمت و با زرنگی و شانس و رانت و مانت اینجا 10 ساله میلیاردر میشه یا با هر زحمتی که شده و با وجود تمام شایستگی هاش حتی یه واحد اپارتمان کوچولوهم برای خودش نمی تونه بخره ... جالب اینه که این دوست ایرانیه .. هدفش در هر دو حالت یکیه و فقط شرایط محیط و تصادفات و روابطه که براش تعیین تکلیف می کنه که چی می خواد بشه؟ ...

این هم قصه حسن کرد شبستری من نه پشتوانه علمی داره نه کارشناسانه .. راستش همینطوری برای گرم شدن دستام رو کیبورد اول صبحی اومدم تز دادم .. پس اگه به کسی توهین شد یا درست نبود از ما خرده نگیرین ...

چند رو تهران بودم و باز با همشهری های عزیز و بر و بچ پایین شهر زیاد فک زدم ادبیاتم دوباره قاطی پاطی شد ... ایشالا تا چند روز اینده نوشتارم به سطح استاندارد همیشگی بر می گرده ...
البته اگه این شاپ کیپر بزاره ما از درش بیایم بیرون ، مهاجرسرا هم عزیز دل ماست . فردا بیاییم همین جا یا تو اون تاپیکه که برای اعلام قبولی ها میزارن بگیم اخ جون من قبول شدم ... بعد با فونت های رنگی و بزرگ و زشت و بد قواره هر چی حسرت دنیاست رو بریزیم رو سر اون کسانی که واقعا دل بسته بودن به قبولی .. و این اواخر نمی دونستن چه حسی هی بهشون میگه حتما قبول می شن ...

هر چی درباره اعتدال و درست شدن همه چیزو ارزانی طلا و دلار و برداشتن حماقتی به نام واریز یارانه و دو نرخی نشدن بنزین و فلان و فلان که گفتن و شنیدیم و عمل نشد و بار هم هر سال دریغ از پارسال شد ، کشیدیم برامون کافیه و دیگه بیشتر به غم و قصه نیاز نداریم .. پس اگه قبول شدیم بیایم برای اونهایی که قبول نشدن ارزش و احترام قایل بشیم و با فونت خیلی بزرگ و قرمز ننویسیم هورا !! نزاریم یه موقع اشکی از گونه کسی ریحته بشه وقتی شادی بیش از حد ما رو دید تو قبولی ... تو انجمن ... با همین فونت معمولی بنویسیم : من هم برای طی مراحل اداری بیشتر در پروسه لاتاری ویزای گوناگونی ایالات متحده آمریکا انتخاب شدم !

و این یعنی اغاز یک پروسه یک سال و نیمه سخت ، غمناک و پر فراز و نشیب .... پس یه کم احساساتمون رو کنترل کنیم ... اگه برنده هم نشدیم شکلک گریه کن نزاریم .. همین که دو سه روز دل و دماغ پست گذاشتن تو انجمن رو نداشته باشیم خودش هم اعلام می کنه که چه خبره ، هم کافیه ...



راستی چرا گروه سوم رو نگفتم که کیان ؟ گروهی که خودم هم جزوشونم ....

اون دسته که نه خیلی مرفه بیدرد محسوب می شن و نه خیلی ادم بی ستاره ...

این گروه که اکثرا ادم هایی بین 30 تا 40 ساله هستند یا کارمندن یا کاسب در هر صورت تازه زندگیشون اینجا داره یکم اروم میشه . از صفر یا مثلا فوقش یک رسیدن به اینکه یه خونه ای خریده باشن و اگه کارمندن پستشون یکم ارزش پیدا کرده باشه و تو کارشون کمی موفق شده باشن .. اگه کاسب هم هستند بعد از چند سال بالا پایین و شاگردی بازار .... بالاخره یکم تجربه دار شدن و تو بازار جا افتادن و کم کم دارن اشتباهات گذشته رو تکرار نمی کنن و ضرر کمتر میدن و هلک هلکی می کنن !! مثل خود من ...

این گروه معمولا متاهل هستند و بچه هم دارن و معمولا یدونه هم دارن !! از طرفی عاشق رفتن هستند و از طرفی مثل گروه اول اینطور نیست که اگه نشد براشون مهم نباشه و هر وقت خواستن بر گردن و شروع کنن به اضافه کردن اجاره مستجرای بدبختشون !! مثل گروه دوم هم نیستند که بگن اینجا که چیزی نداریم .. نشد بازم بر می گردیم خونه بابامون روز از نو روزی از نو !!

این گروه بد بخت بیچاره باید شغل ها شون رو تعطیل کنن .. اگه کارمندن استفا بدن اگه کاسبن مغازه ببندن که هر دوش هزینه بره و بازگشتش خیلی سخته ... از طرفی کل دارایی این ادم ها یه خونه و یه ماشین و فوقش کمی پس انداز و تتمه جنسای یه مغازشونه !! و با این دلار 3400 تومانی یا حتی همون 3000 تومانی این دسته از ادم ها بین 30 هزار تا 100 هزار دلار تمام دار و ندارشونه که باید ببرن .. این پل خراب نکردن و این حرفها هم چرته پرته وقتی فاصله چند هزار کیلومتره و هر رفتو برگشتی 10 - 15 میلیون هزینه داره ... این قشر باید بعد از گرفتن ویزا بکنن و برن .. باتمام پول .. یا اگه فکر می کنن مطمئن نیستن اصلا نرن .. چون ادم هایی هم نیستن که 20 - 30 میلیون بتونن برای شش ماه زندگی ازمایشی اونور دنیا هزینه کنن ...


ببخشید تاپیک شاد وسرار امیدو 344 صفحه شور شوقتون رو با چاشنی واقعیات تلخ بد مزه کردم .. گفتم این روز اخری اینها رو بنویسم که جوونتر ها بدونن مهاجرت یعنی چی ؟ چه اونهاییکه قبول میشن چه نمیشن بدونن فقط اعلام نتایج نیست ها !!!

من از تهران مهاجرت صغری کردم به رشت .. اینجا 10 درصد مردم هم رشتی حرف نمی زنن ! همه فکر می کنن زشته و فارسی با هم صحبت می کنن مگه اینکه خصوصی بشه و برن تو کانال محلی که تازه کمتر تو روزمره اتفاق میافته ... یا اینکه با کسانی برخورد کنی که در روستاها ساکنن و زبانشون واقعا قابل فهم نیست برای من ..
اون موقع منی که 1.5 ساله اینجام بابد هاج و واج نگاه کنم و لبخند بزنم ... وقتی با دوستان جدید اینجا مثلا به کافه ای جایی میرم که بچه ها جمعن و با هم محلی حرف می زنن من میشم مثل همون بچه هایی که رفتن آمریکا و به دوستان آمریکاییشون فقط لبحند میزنن ... تا اینکه یکی منو نجات بده بگه بچه تهرانه مثلا فارسی حرف بزنید بفهمه که اونهام رعایت می کنن .. اما تو آمریکا چی ؟ جک و ریچرد و پاول و جسی و مگی چی ؟ اونهام رعایت می کنن ؟ یا من اگه با این لیسانس زبان انگیلیسی که 10 سال پیش گرفتم و این ادعای انگلیسی بلد بودنم استعاره ها و متلک ها و گفتگوهای محلی و شوخی های مردم رو نفهمم باید لبخند بزنم .. ما مهاجرای ایرانی مثل برده هایی می مونیم که داغی روشون زدن و با این ور رفتن و اون ور رفتن هر کی رو هم که بتونیم گول بزنیم وبا لبحندمون یا قرق شدن در کارمون گول بزنیم باز تو خلوت خودمون باید بشینیم و یاد چرت و پرت هایی که با بچه محل ها می گفتیم و می خندیدیم بیافتیم .. !!

وقتی تو آمریکا جک شنیدن و خندیدن براتون ارزو شد و اویزون FB شدین و دلتون برای زن باس !! و مرد باس !! اون بوی قرمه سبزی و کوچه پس کوچه های ایرانو و این پراید و پژو قراضه هامون دل تنگ شدین یاد این حرفای من می افتین ..

حالا بد ترین قسمتش مونده که روز اخر با ویزا و بلند شدن و کنده شدن چرخهای هواپیما از رو زمین فرودگاه امامه .. که اخرین تکه تنتون رو از این خاک بر میداره و میبره و همش فکر می کنید که کجا دارین میرین وقتی قراره وقتی پدر و مادرتون فوت می کنن شما اونور دنیای باشین و از اخرین بار دیدنشون کلی بگذره ....



.
.
.

(2014-04-30 ساعت 14:21)masoud434 نوشته:  

(2014-04-30 ساعت 11:03)saied-k نوشته:  یعنی 5 شنبه 8.5 شب ؟

من که میزارم جمعه ظهر پس از یک خواب حدودا یک ساعت بیشتر از هر روز ! سایتو چک می کنم ..

نه برنده بودن نه بازنده بودن برام زیاد فرق نمی کنه .... از بس که این روز ها تحت فشار بودم و دپرس !!
حالا نمی دونم شایدم با دیدن خبر قبولی شوک خوشحالی بهم وارد شد و یه لبخندی هم زدم .. یا ته دلم قنچ رفت یا دل شوره گرفتم ... لا مصب اونقدر به مسئله کار و ایجاد زندگی جدید در آمریکا به طور منطقی و واقعی نگاه کردم و قضیه رو با دلار 3300 - 3400 تومانی حلاجی کردم که هنوز هیچی نشده گرخیدم !!!

لاتاری برای دو گروه ادم خیلی خوبه :
اول :
اونهایی که به هر صورتی اینجا بارشون رو بستن و چند تا واحد خونه و مغازه و ملک و پلک ! دارن و اجاره میگیرن و بودن و نبودشون تو در امدشون فرقی ایجاد نمی کنه ... وقتی دارن برای مصاحبه میرن مثل بقیه سفر های توریستیشون می مونه ... وقتی هم ویزا رو می گیرن .. با پول میرن .. خونه و ماشین و وسایل رو می خرن و از اینجا هم دریافتی ماهانه رو می کنن ..
اینها اون دسته از ادم هایی هستند که دیگه خیلی خوش شانسش .. هم تو مملکت گل و بلبل و تحریم زده و ... زده تونستن اون گوشه موشه ها برای خودشون یه امپراطوری کوچولو راه بندازن و بی سر و صدا پول در بیارن هم برای روزهای پیری گیرین کارت از اسمون براشون رسیده که برن برای بازنشستگی اماده شن ..

یه دسته دیگه هم اونهایی هستند که تو هفت اسمون یه ستاره درست و حسابی هم ندارن یا اگه ستاره متاره ای دارن در حد یک لامپ گازی حرارتی رو تیر چراغ برقه که هر چند ساعت یک بار از فرت گرما خاموش میشه و باید دوباره استارت بزنه ..
اینها که اکثرا مجرد هم هستند بهترین موقعیت زندگی بهشون رو کرده و چون اکثرا هیچ وقت در شغل شریف بابا پولداری مشغول به کار نشده بودن از تفریحاتی که ممکنه در سفر های خارجی که برای مصاحبه میرن ، مطلع نیستند و فقط باید از اینترنت و مهاجرسرا و خوندن صد تا سفرنامه ارزون ترین راه های رفتن و ساکن شدن ودکتر ارگان و... رو بفهمن و قال قضیه رو تو یکی دوبار مراجعه حضوری بکنن ..... اگه اوکی شد هم حالا یه چند ماهی وقته که از هر جایی که شده یه کم پول تهیه کنن و دست خالی نرن .. ولی ثابت شده معمولا همون دست خالی میرن و از زیر صفر و باربری و پیتزا دلیوری و هر چی که شده برای موندن و دووم اوردن تلاش می کنن .. زبانشون کم کم خوب میشه ... چند تا دوست پیدا می کنن ... اگه شد تحصیلاتی رو ادامه میدن .. خلاصه بگم این ادم بی ستاره داستان ما هم 10 سال دیگه با یکی از دوستان نزدیکش که تو ایران موند خیلی خیلی فرق خواهد کرد ... اون اونجا احتمالا شرایط رو معمولی طی می کنه و بسته به تلاشش رشد می کنه و دوستش اینجا شرایط رو غیر معمولی طی می کنه و یا بدون زحمت و با زرنگی و شانس و رانت و مانت اینجا 10 ساله میلیاردر میشه یا با هر زحمتی که شده و با وجود تمام شایستگی هاش حتی یه واحد اپارتمان کوچولوهم برای خودش نمی تونه بخره ... جالب اینه که این دوست ایرانیه .. هدفش در هر دو حالت یکیه و فقط شرایط محیط و تصادفات و روابطه که براش تعیین تکلیف می کنه که چی می خواد بشه؟ ...

این هم قصه حسن کرد شبستری من نه پشتوانه علمی داره نه کارشناسانه .. راستش همینطوری برای گرم شدن دستام رو کیبورد اول صبحی اومدم تز دادم .. پس اگه به کسی توهین شد یا درست نبود از ما خرده نگیرین ...

چند رو تهران بودم و باز با همشهری های عزیز و بر و بچ پایین شهر زیاد فک زدم ادبیاتم دوباره قاطی پاطی شد ... ایشالا تا چند روز اینده نوشتارم به سطح استاندارد همیشگی بر می گرده ...
البته اگه این شاپ کیپر بزاره ما از درش بیایم بیرون ، مهاجرسرا هم عزیز دل ماست . فردا بیاییم همین جا یا تو اون تاپیکه که برای اعلام قبولی ها میزارن بگیم اخ جون من قبول شدم ... بعد با فونت های رنگی و بزرگ و زشت و بد قواره هر چی حسرت دنیاست رو بریزیم رو سر اون کسانی که واقعا دل بسته بودن به قبولی .. و این اواخر نمی دونستن چه حسی هی بهشون میگه حتما قبول می شن ...

هر چی درباره اعتدال و درست شدن همه چیزو ارزانی طلا و دلار و برداشتن حماقتی به نام واریز یارانه و دو نرخی نشدن بنزین و فلان و فلان که گفتن و شنیدیم و عمل نشد و بار هم هر سال دریغ از پارسال شد ، کشیدیم برامون کافیه و دیگه بیشتر به غم و قصه نیاز نداریم .. پس اگه قبول شدیم بیایم برای اونهایی که قبول نشدن ارزش و احترام قایل بشیم و با فونت خیلی بزرگ و قرمز ننویسیم هورا !! نزاریم یه موقع اشکی از گونه کسی ریحته بشه وقتی شادی بیش از حد ما رو دید تو قبولی ... تو انجمن ... با همین فونت معمولی بنویسیم : من هم برای طی مراحل اداری بیشتر در پروسه لاتاری ویزای گوناگونی ایالات متحده آمریکا انتخاب شدم !

و این یعنی اغاز یک پروسه یک سال و نیمه سخت ، غمناک و پر فراز و نشیب .... پس یه کم احساساتمون رو کنترل کنیم ... اگه برنده هم نشدیم شکلک گریه کن نزاریم .. همین که دو سه روز دل و دماغ پست گذاشتن تو انجمن رو نداشته باشیم خودش هم اعلام می کنه که چه خبره ، هم کافیه ...



راستی چرا گروه سوم رو نگفتم که کیان ؟ گروهی که خودم هم جزوشونم ....

اون دسته که نه خیلی مرفه بیدرد محسوب می شن و نه خیلی ادم بی ستاره ...

این گروه که اکثرا ادم هایی بین 30 تا 40 ساله هستند یا کارمندن یا کاسب در هر صورت تازه زندگیشون اینجا داره یکم اروم میشه . از صفر یا مثلا فوقش یک رسیدن به اینکه یه خونه ای خریده باشن و اگه کارمندن پستشون یکم ارزش پیدا کرده باشه و تو کارشون کمی موفق شده باشن .. اگه کاسب هم هستند بعد از چند سال بالا پایین و شاگردی بازار .... بالاخره یکم تجربه دار شدن و تو بازار جا افتادن و کم کم دارن اشتباهات گذشته رو تکرار نمی کنن و ضرر کمتر میدن و هلک هلکی می کنن !! مثل خود من ...

این گروه معمولا متاهل هستند و بچه هم دارن و معمولا یدونه هم دارن !! از طرفی عاشق رفتن هستند و از طرفی مثل گروه اول اینطور نیست که اگه نشد براشون مهم نباشه و هر وقت خواستن بر گردن و شروع کنن به اضافه کردن اجاره مستجرای بدبختشون !! مثل گروه دوم هم نیستند که بگن اینجا که چیزی نداریم .. نشد بازم بر می گردیم خونه بابامون روز از نو روزی از نو !!

این گروه بد بخت بیچاره باید شغل ها شون رو تعطیل کنن .. اگه کارمندن استفا بدن اگه کاسبن مغازه ببندن که هر دوش هزینه بره و بازگشتش خیلی سخته ... از طرفی کل دارایی این ادم ها یه خونه و یه ماشین و فوقش کمی پس انداز و تتمه جنسای یه مغازشونه !! و با این دلار 3400 تومانی یا حتی همون 3000 تومانی این دسته از ادم ها بین 30 هزار تا 100 هزار دلار تمام دار و ندارشونه که باید ببرن .. این پل خراب نکردن و این حرفها هم چرته پرته وقتی فاصله چند هزار کیلومتره و هر رفتو برگشتی 10 - 15 میلیون هزینه داره ... این قشر باید بعد از گرفتن ویزا بکنن و برن .. باتمام پول .. یا اگه فکر می کنن مطمئن نیستن اصلا نرن .. چون ادم هایی هم نیستن که 20 - 30 میلیون بتونن برای شش ماه زندگی ازمایشی اونور دنیا هزینه کنن ...


ببخشید تاپیک شاد وسرار امیدو 344 صفحه شور شوقتون رو با چاشنی واقعیات تلخ بد مزه کردم .. گفتم این روز اخری اینها رو بنویسم که جوونتر ها بدونن مهاجرت یعنی چی ؟ چه اونهاییکه قبول میشن چه نمیشن بدونن فقط اعلام نتایج نیست ها !!!

من از تهران مهاجرت صغری کردم به رشت .. اینجا 10 درصد مردم هم رشتی حرف نمی زنن ! همه فکر می کنن زشته و فارسی با هم صحبت می کنن مگه اینکه خصوصی بشه و برن تو کانال محلی که تازه کمتر تو روزمره اتفاق میافته ... یا اینکه با کسانی برخورد کنی که در روستاها ساکنن و زبانشون واقعا قابل فهم نیست برای من ..
اون موقع منی که 1.5 ساله اینجام بابد هاج و واج نگاه کنم و لبخند بزنم ... وقتی با دوستان جدید اینجا مثلا به کافه ای جایی میرم که بچه ها جمعن و با هم محلی حرف می زنن من میشم مثل همون بچه هایی که رفتن آمریکا و به دوستان آمریکاییشون فقط لبحند میزنن ... تا اینکه یکی منو نجات بده بگه بچه تهرانه مثلا فارسی حرف بزنید بفهمه که اونهام رعایت می کنن .. اما تو آمریکا چی ؟ جک و ریچرد و پاول و جسی و مگی چی ؟ اونهام رعایت می کنن ؟ یا من اگه با این لیسانس زبان انگیلیسی که 10 سال پیش گرفتم و این ادعای انگلیسی بلد بودنم استعاره ها و متلک ها و گفتگوهای محلی و شوخی های مردم رو نفهمم باید لبخند بزنم .. ما مهاجرای ایرانی مثل برده هایی می مونیم که داغی روشون زدن و با این ور رفتن و اون ور رفتن هر کی رو هم که بتونیم گول بزنیم وبا لبحندمون یا قرق شدن در کارمون گول بزنیم باز تو خلوت خودمون باید بشینیم و یاد چرت و پرت هایی که با بچه محل ها می گفتیم و می خندیدیم بیافتیم .. !!

وقتی تو آمریکا جک شنیدن و خندیدن براتون ارزو شد و اویزون FB شدین و دلتون برای زن باس !! و مرد باس !! اون بوی قرمه سبزی و کوچه پس کوچه های ایرانو و این پراید و پژو قراضه هامون دل تنگ شدین یاد این حرفای من می افتین ..

حالا بد ترین قسمتش مونده که روز اخر با ویزا و بلند شدن و کنده شدن چرخهای هواپیما از رو زمین فرودگاه امامه .. که اخرین تکه تنتون رو از این خاک بر میداره و میبره و همش فکر می کنید که کجا دارین میرین وقتی قراره وقتی پدر و مادرتون فوت می کنن شما اونور دنیای باشین و از اخرین بار دیدنشون کلی بگذره ....



.
.
.

واقعاً گل گفتی ، منم مثل خودت جزء دسته سومم و البته کارمند . بازم شما بازاری راحتتر می تونید از کارتون دل بکنید چون همه چیز دست خودتونه ولی ما کارمندها نه .
و اینکه حرفهات عین واقعیته و دقیقا حال و روز منه

(2014-04-30 ساعت 14:18)Parsa_IE نوشته:  بچه ها تايم پايين صفحه اشتباهه ها!
فردا 8.5 صبح يعني كمتر از 18.5 ساعته ديگه 1 مي در NY و بر اساس Eastern day Time (EDT) شروع ميشه
آماده باشيد
اميدوارم منم بين شما برنده ها باشم

---

http://www.timeanddate.com/worldclock/usa/new-york
اينم ساعت آنلاين و آن تايم نيويورك