(2012-10-17 ساعت 05:02)elahenadafy2 نوشته:  به نظر من ما آدما توی زندگی مون همیشه یه سری نشونه ها سر راهمون قرار میگیره. ولی هیچ وقت به نشونه ها توجه نمیکنیم و به راهمون ادامه میدیم. نشونه ها رو نباید دست کم گرفت، چه نشونه های مثبت، چه منفی

(2012-10-17 ساعت 03:20)sh.am نوشته:  من واقعا از همه شما ممنونم
که بهم جواب دادین . خوشحالم کردین
اما خوب یک چیزی هم بگم اون شخص این سایت رو میدونه .....نمیدونم حالا نام کاربریمو بدونه یا نه اما بهش گفته بودم. اما فکر نکنم که تاحالا اومده باشه خونده باشه .

به هر حال من آدمی نیستم که کسی رو سر کار بزارم ...یا بخوام تو این مدت بهش خیانت کنم . به هیچ وجه همچین آدمی نیستم. یا باید اگه چیزی بینمون هست درست باشه در این صورت راه اشتباه جواب نمیده.
یه جورایی تابلوه بگم میخوام بیام ایران ...چون واقعا فکر نکنم خودمم این کارو کنم .
موقعیت خیلی سختیه.....
حتی یه بار بهش گفتم منو واقعا واسه چی میخوای.
گفت اگه فکر میکنی واسه آمریکاست که تورو میخوام حاضر نیستم لحظه ای باهات باشم
نمیدونم باید چه جوری بفهمم .دوست ندارم پشیمون بشم.و البته دوست دارم زودتر به نتیجه برسم ...
من تو مدتی که ایران بودم دیدمش ...با هم بیرون رفتیم ..اما زمان کوتاهی رو باهم بودیم چون من برگشتم آمریکا ...
و به هیچ وجه هم نمیتونم دو سه سال صبر کنم که ببینم چی میشه و چه جوری پیش میره. چون مطمئنم فقط اگه قرار باشه تو این مدت ایران نرم و از طریق اینترنت باهاش در تماس باشم و نرم ببینمش ضربه میخورم ...

(2012-10-17 ساعت 10:49)sh.am نوشته:  من خودم بهش این سایت رو معرفی کردم و خودم ازش خواستم بیاد به این سایت سر بزنه و بخونه ... آخه من هم که نمیرسم همه چیز رو پیگیری کنم .

(2012-10-17 ساعت 18:44)brotherhood نوشته:  یک چیز درباره پسر ها بهت میگم چون خودمم پسر هستم.

1 - پسری نداریم که از راه دور عاشق دختری بشه حالا یعنی چی :
یعنی اینکه پسر از نزدیک دختر رو میبینه و حسش میکنه و باهاش میره بیرون تازه بعد از چند ماه اگر اون دختره هیچ گیری نداشته باشه شاید ازش خوشش بیاد...

2 - همه پسرا عشق آمریکا هستن اونم بی دردسر تر از این راه که نیست ..


پس یک چیز بگم که کلا بیخیال پسر بشو برو با یک آمریکایی ازدواج کن یا یک ایرانی بزرگ شده آمریکا ...

یک مثل هست که میگه :

یک بار جستی ملخک 2 بار جستی ملخک بار 3 تو دستی ...

حالا تو میخایی مچ چند تا پسر رو بگیری بعضی ها اینقدر تمیز رو مخت کار میکنن که ...

(2012-10-17 ساعت 18:13)sh.am نوشته:  تا حالا پسرای زیادی بودن که بخوان به خاطر آمریکا با من باشن.چه تو ایران چه تو آمریکا..مچ همشون رو هم گرفتم و فقط خودشون ضربه خوردن چیز دیگه ای عایدشون نشد.
اما تفاوتش این بود که اونها از من دور نبودن و خیلی سریع به نتیجه میرسیدم.اما الان دورم کارم سختتره و از طرفی دوستش هم دارم.

تو زندگیم فکر نکرده کاری نمیکنم.فکر همه چی رو میکنم .خودم میدونم که ممکنه این مطالب رو بخونه ..مسئله ای نیست از نظر من ..شما مو میبینید ما پیچش مو .

بازهم از راهنمایی همتون ممنون...ان شاالله کار همتون درست شه بیاید اینجا .و همه شما رو هم درک میکنم که ممکنه شماها هم سرکوفت هایی از این قبیل که به خاطر آمریکا ازدواج کردن رو خورده باشید.و میدونم که شماها اینطوری نیستین. جسارت به هیچ کسی نکردم.
میدونم و مطمئنم که حتما درک میکنید شرایط کسانی که داخل آمریکا هستن و میخوان با شخصی در ایران ازدواج کنند.
مخصوصا برای دخترا خیلی سختر هم میشه

(2012-10-17 ساعت 22:40)omead نوشته:  

(2012-10-17 ساعت 18:44)brotherhood نوشته:  یک چیز درباره پسر ها بهت میگم چون خودمم پسر هستم.
حالا تو میخایی مچ چند تا پسر رو بگیری بعضی ها اینقدر تمیز رو مخت کار میکنن که ...

دوست عزیز در مورد همه نمیشه یکسان قضاوت کرد. اگه بخواهیم به دید شما نگاه کنیم، همهٔ دخترها هم فقط به پول ازدواج می‌کنند یا به گرین‌کارت. شخصیت انسانها با هم یکی نیست. بعضی از مردها مایهٔ دوست‌پسر بودنشون زیاده بعضی از مردها هم مایهٔ شوهر بودنشون. دوستانی که من تا حالا داشتم بیشتر از افرادی بودن که مایهٔ شوهربودنشون می‌چربیده. البته شاید دلیلش این بوده که من با افراد با تحصیلات عالی همش سروکار داشتم ولی با این حال دلیل نمی‌شه که همه مردها یه دیدگاه داشته باشند. نمی‌دونم چند سالتونه. ولی مردها، به خصوص مرز ۳۰ سال رو که رد می‌کنند، عموما میل به تشکیل خانواده و بجه‌دار شدن دارند تا اینکه روابط کوتاه مدت داشته باشند و هی دوست‌دختر عوض کنند. در سن ۲۰ تا ۳۰ سال مردها عموما فقط به روابط کوتاه مدت بدون مسئولیت فکر می‌کنند. ولی از ۳۰ به بعد به روابط بلند مدت فکر می‌کنند. حس نیاز به داشتن بچه در مردها معمولا در ۳۰ به بعد قوی می‌شه و باعث می‌شه که به ازدواج فکر کنند ولی این حس در زنها از همون ۸ سالگی قوی هست. ترس از تنهایی در سن بالای ۳۰ خیلی دردآوره. اگر تمام دوستان جوانیتون ازدواج کنند و یه مدت تنهایی بکشید متوجه می‌شید که من چی می‌گم. شاید الان چند تا دوست دارید که با هم خوش می‌گذرونید ولی این دوران هم تموم می‌شه و مثل من دیگه می‌بینید که نمی‌تونید با هم‌جنس هم‌سن خودتون راحت دوست بشید و هم‌سن‌های مجرد خودتون فقط یه عده آدمهای مورددار هستند که هیچ شباهتی به شما ندارند و هیچ خاطراتی باهاشون ندارید و اونوقته که خوره تنهایی به جونتون می‌فته و به فکر ازدواج می‌افتید. این دوره از زندگی مردها بین ۲۵ تا ۴۵ اتفاق می‌افته، هرچند که در بیشتر مواقع حول و حوش ۳۰ سالگی این اتفاق میفته.

(2012-10-17 ساعت 10:49)sh.am نوشته:  من خودم بهش این سایت رو معرفی کردم و خودم ازش خواستم بیاد به این سایت سر بزنه و بخونه ... آخه من هم که نمیرسم همه چیز رو پیگیری کنم .
خیلی اصرار کردم این سایت رو ببینه اما اتفاقا اصلا مشتاق دیدن این سایت نیست خودم براش مطالب رو میخونم
فکر نکنم یه بار هم اومده باشه میگه تو که خودت برام خوندی دیگه چی رو ببینم...و از طرفی همش میگه هر تصمیمی که تو بگیری .

خوب اگه الان ایران بودم که میتونستیم کلی همدیگه رو ببینیم .حالا که برگشتم آمریکا جز وبکم و skype و یاهو راه دیگه ای نداریم که باهام در تماس باشیم .
اگه الان ازدواج کنیم خب میتونم تا زمانی که کارش درست میشه زود به زود بیام ایران مثلا چند ماهی یکبار یا اینکه باهم بریم مسافرت خارج از کشور خوبیش اینکه دیگه همدیگر رو راحت تر میشناسیم ( اما نکته منفی اینجاست که در اون حالت ازدواج کردم و دیگه راه برگشت ندارم )
اما اگه صبر کنم سیتی زن شم بعدش مثلا با نامزدی بیامرش در اون حالت فکر نکنم بتونم زود به زود برم ایران چون خانوادم بهم گیر میدن و فکر نمیکنم خانوادم اونقدر بهم آزادی بدن که بزارن باهاش راحت برم بیرون ....
نمیدونم شما جای من بودین چی کار میکردین ؟
اگه یکی یک نفر رو به خاطر آمریکا ترک کنه مگه الکیه ..عمرشو - سرمایشو -وقتشو - جونیشو همه چیزشو گذاشته برای طرف مقابلش. اثرات مخربی که رو آدم میگذاره چی ؟
تازه موقعیت های زیادی رو هم احتمالا رد کرده به خاطرش. تو همین یک ماهی که برگشتم آمریکا فقط 3 نفر رو رد کردم ..البته شرایط اونا هم با من به هیچ وجه جور نبود.منظورم این هست که آدم وفاداری هستم .حتی اگه شخص مناسب و مورد پسندی هم بیاد بازهم به خاطرش ردش میکنم .واسه همین هست که دوست دارم زودتر به نتیجه برسم چی کار کنم

(2012-10-18 ساعت 07:07)mazlom khanom نوشته:  این حرف شما در صورتی‌ درسته که اون شخص کاملا عادی از نظر فکر باشه و سلامت روان کامل داشته باشه ... حرف شما مثل این که بگیم تمام پسران در سنّ ۱۳ سالگی بلوغ میشن ولی‌ آیا واقعا اینطوره ؟ ولی‌ همه انسان‌ها کاملا یک جور نیستند. . من مرد‌هایی‌ میشنا سم که تو ۵۱ سالگی هم هنوز مثل یه جوانی۲۰-۲۵ ساله با زن‌ها و دختران رفتار می‌کنه و فقط به مقصود خودش فکر می‌کنه . یا مردهایی را میشناسم که تو سنّ ۳۸ سالگی با داشتن ۳ تا بچه ۱۳-۹ ساله دوباره عاشق یه دختر ۲۷ ساله شده و زنش را طلاق داده که با اون زن زندگی‌ کنه. این حرف شما تا حد ۵۰ % درست است نه بیشتر .
تفاوت مردان با مردان بسیار بیشتر از تفاوت زنان با زنان است.
مورد ۳۸ ساله فوق لیسانس داشت وقتی‌ این کار را با زن اولش kard . پس ربط به تحصیلات به‌‌ اون صورت نداره