بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - نسخه قابل چاپ +- مهاجرسرا (https://www.mohajersara.org/forum) +-- انجمن: آمریکا (https://www.mohajersara.org/forum/forum-4.html) +--- انجمن: ویزاهای مهاجرتی آمریکا (https://www.mohajersara.org/forum/forum-29.html) +---- انجمن: ویزای نامزدی و ازدواج (https://www.mohajersara.org/forum/forum-32.html) +---- موضوع: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ (/thread-5388.html) صفحات
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
161
162
163
164
165
166
167
168
169
170
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
231
232
233
234
235
236
237
238
239
240
241
242
243
244
245
246
247
248
249
250
251
252
253
254
255
256
257
258
259
260
261
262
263
264
265
266
267
268
269
270
271
272
273
274
275
276
277
278
279
280
281
282
283
284
285
286
287
288
289
290
291
292
293
294
295
296
297
298
299
300
301
302
303
304
305
306
307
308
309
310
311
312
313
314
315
316
317
318
319
320
321
322
323
324
325
326
327
328
329
330
331
332
333
334
335
336
337
338
339
340
341
342
343
344
345
346
347
348
349
350
351
352
353
354
355
356
357
358
359
360
361
362
363
364
365
366
367
368
369
370
371
372
373
374
375
376
377
378
379
380
381
382
383
384
385
386
387
388
389
390
391
392
393
394
395
396
397
398
399
400
401
402
403
404
405
406
407
408
409
410
411
412
413
414
415
416
417
418
419
420
421
422
423
424
425
426
427
428
429
430
431
432
433
434
435
436
437
438
439
440
441
442
443
444
445
446
447
448
449
450
451
452
453
454
455
456
457
458
459
460
461
462
463
464
465
466
467
468
469
470
471
472
473
474
475
476
477
478
479
480
481
482
483
484
485
486
487
488
489
490
491
492
493
494
495
496
497
498
499
500
501
502
503
504
505
506
507
508
509
510
511
512
513
514
515
516
517
518
519
520
521
522
523
524
525
526
527
528
529
530
531
532
533
534
535
536
537
538
539
540
541
542
543
544
545
546
547
548
549
550
551
552
553
554
555
556
557
558
559
560
561
562
563
564
565
566
567
568
569
570
571
572
573
574
575
576
577
578
579
580
581
582
583
584
585
586
587
588
589
590
591
592
593
594
595
596
597
598
599
600
601
602
603
604
605
606
607
608
609
610
611
612
613
614
615
616
617
618
619
620
621
622
623
624
625
626
627
628
629
630
631
632
633
634
635
636
637
638
639
640
641
642
643
644
645
646
647
648
649
650
651
652
653
654
655
656
657
658
659
660
661
662
663
664
665
666
667
668
669
670
671
672
673
674
675
676
677
678
679
680
681
682
683
684
685
686
687
688
689
690
691
692
693
694
695
696
697
698
699
700
701
702
703
704
705
706
707
708
709
710
711
712
713
714
715
716
717
718
719
720
721
722
723
724
725
726
727
728
729
730
731
732
|
RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - Elahvision - 2014-04-28 (2014-04-28 ساعت 07:02)sib 24 نوشته: ۳ ماه شد پروندمون تو nvc تکمیل شده نوبت مصاحبه نمیدن. زياد نگران نباشيد دوست عزيز تجربه نشان ميدهد چون مراحل بكگراند چك شما در اين فاصله آغاز شده و شانس شما براي گرفتن ويزاي يك ضرب در زمان مصاحبه بيشتر ميشود. RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - sib 24 - 2014-04-28 (2014-04-28 ساعت 07:32)Elahvision نوشته:(2014-04-28 ساعت 07:02)sib 24 نوشته: ۳ ماه شد پروندمون تو nvc تکمیل شده نوبت مصاحبه نمیدن. جدی میگید؟خدا کنه.آخه میگن به همه آقایون بکگراند چک میخوره.شوهرم کلا نا امید شده میگه حالا حالاها نوبتش نمیشه RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - sepideh jan - 2014-04-28 (2014-04-20 ساعت 07:52)sib 24 نوشته:(2014-04-20 ساعت 07:34)فاطمه نوری نوشته:(2014-04-20 ساعت 06:39)sib 24 نوشته: هفته آینده ۳ ماه میشه که هنوز نوبت مصاحبه ندادند.وای،نمیدونم چی بگم یعنی فقط 1 روز زودتر میفرستادید الان همه چی تموم شده بود.امیدوارم زود کارنت شی sib جون سلام دوستم،چرا فاطمه جان میگن که اگر یکروز زودتر میفرستادی همه چیز تموم شده بود؟میدونم الان چه حالی داری ،درکت میکنم کامل،ولی میوه درخت صبر همیشه شیرینه عزیزم،خدا کمک میکنه انشالاه،اطمینان دارم به زودی بچه ها و من بهت تبریک میگیم RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - sepideh jan - 2014-04-28 (2014-04-20 ساعت 13:58)baba manam sanaz نوشته: خانم هاى گل روز زن و مادر مبارررررررررررررررك.روز همتون مبارک دوستای گلم!ببخشید من دیر آمدم! RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - romance33 - 2014-04-28 (2014-04-28 ساعت 07:45)sib 24 نوشته: جدی میگید؟خدا کنه.آخه میگن به همه آقایون بکگراند چک میخوره.شوهرم کلا نا امید شده میگه حالا حالاها نوبتش نمیشه (2014-04-28 ساعت 15:58)sepideh jan نوشته: sib جون سلام دوستم،چرا فاطمه جان میگن که اگر یکروز زودتر میفرستادی همه چیز تموم شده بود؟میدونم الان چه حالی داری ،درکت میکنم کامل،ولی میوه درخت صبر همیشه شیرینه عزیزم،خدا کمک میکنه انشالاه،اطمینان دارم به زودی بچه ها و من بهت تبریک میگیم سیب عزیز اصلاً این مساله صد در صد نیست من خودم در آنکارا پشت در سفارت دیدم کسانی رو آقایون رو میگم که رفتن و یکضرب هم گرفتن و اومدن بیرون.این همه موج منفی واسه خودت نفرست عزیزم. سپیده جان چون الان تاریخ ویزا بولتین روی 8 سپتامبره و تاریخ PD سیب 9 سپتامبر هستش. یعنی فقط یه روز مونده که کارنت بشن و بهشون وقت سفارت بدن. RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - فاطمه نوری - 2014-04-28 (2014-04-28 ساعت 16:35)romance33 نوشته:با نظر رمنس موافقم.کیس هیچ کس مثل هم نیست.من دیدم کسانی که سربازیشون تو س پ ا ه بوده و یه ضرب گرفتن.سیب عزیز نگران نباش .من شنیدم بعد از یه عقبگرد تو ماه جولای ,تو ماه اگوست یا سپتامبر دوباره ویزا بولتن یه جهش میکنه.چند ماه دیگه میری مصاحبه و یه ضرب ویزارو میگیری.(2014-04-28 ساعت 07:45)sib 24 نوشته: جدی میگید؟خدا کنه.آخه میگن به همه آقایون بکگراند چک میخوره.شوهرم کلا نا امید شده میگه حالا حالاها نوبتش نمیشه RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - sib 24 - 2014-04-28 مرسی دوستان به امیدخدا کارهمگی درست بشه. RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - sib 24 - 2014-04-28 (2014-04-28 ساعت 18:54)فاطمه نوری نوشته: با نظر رمنس موافقم.کیس هیچ کس مثل هم نیست.من دیدم کسانی که سربازیشون تو س پ ا ه بوده و یه ضرب گرفتن.سیب عزیز نگران نباش .من شنیدم بعد از یه عقبگرد تو ماه جولای ,تو ماه اگوست یا سپتامبر دوباره ویزا بولتن یه جهش میکنه.چند ماه دیگه میری مصاحبه و یه ضرب ویزارو میگیری. مرسی عزیزم.جریانش چیه؟پیش بینی کردند؟ RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - فاطمه نوری - 2014-04-28 (2014-04-28 ساعت 20:05)sib 24 نوشته:ببین عزیزم یه سری جاها هستن که پیش بینی میکنن و تو 90% مواقع درست حرفشون.من اونجا دیدم.میگن الان خیلی شلوغ f2a و تو جولای ممکن عقبگرد هم داشته باشه ولی بعدش دوباره جهش داره.البته این پیش بینی فقط(2014-04-28 ساعت 18:54)فاطمه نوری نوشته: با نظر رمنس موافقم.کیس هیچ کس مثل هم نیست.من دیدم کسانی که سربازیشون تو س پ ا ه بوده و یه ضرب گرفتن.سیب عزیز نگران نباش .من شنیدم بعد از یه عقبگرد تو ماه جولای ,تو ماه اگوست یا سپتامبر دوباره ویزا بولتن یه جهش میکنه.چند ماه دیگه میری مصاحبه و یه ضرب ویزارو میگیری. RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - فاطمه نوری - 2014-04-29 بچه ها کی وقت مصاحبه میدن اینا.من ابوظبی هستم.کسی میدونه؟ RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - amir2640 - 2014-04-29 (2014-04-28 ساعت 20:50)فاطمه نوری نوشته:(2014-04-28 ساعت 20:05)sib 24 نوشته:ببین عزیزم یه سری جاها هستن که پیش بینی میکنن و تو 90% مواقع درست حرفشون.من اونجا دیدم.میگن الان خیلی شلوغ f2a و تو جولای ممکن عقبگرد هم داشته باشه ولی بعدش دوباره جهش داره.البته این پیش بینی فقط(2014-04-28 ساعت 18:54)فاطمه نوری نوشته: با نظر رمنس موافقم.کیس هیچ کس مثل هم نیست.من دیدم کسانی که سربازیشون تو س پ ا ه بوده و یه ضرب گرفتن.سیب عزیز نگران نباش .من شنیدم بعد از یه عقبگرد تو ماه جولای ,تو ماه اگوست یا سپتامبر دوباره ویزا بولتن یه جهش میکنه.چند ماه دیگه میری مصاحبه و یه ضرب ویزارو میگیری. میشه چند تا از اون سایت هایی رو که میفرمایید پیشبینی میکنه رو لینکشونو بدید ؟ ممنون RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - arian307 - 2014-04-29 سلام و درود به دوستان عزیز یه 1 سالی میشه که نیومدم اینجا .... ظاهرا کلی دوست جدید اضافه شده و قدیمی ها هم مثل ساناز مثل سیریش چسبیدن اینجا هنوز .. ول کنین دیگه بابا ... پاشین بیاین ... عمو سعید هم که مثل همیشه تو این صفحه فعاله درود ما از لس انجلس به رالی معذرت میخوام که این همه مسیج رو نشد که جواب بدم چون اصلا لاگین نکرده بودم ... الاهه رو هم دیدم اومد ساک ساک کرد و رفت ... عجب بابا .. دل تنگتونم الاهه جون .. یه شوهرت درود بفرست بگو ارین میخواد من و بخوره تو مهاجر سرا ... بر عکس دوستانی که شاکی هستن از اینجا من خیلی راضی هستم .. همه چی خوبه و وضع کار و زندگیم هم خوبه ...البته هر کسی مختاره که از جایی خوشش بیاد یا نه اما من سعی میکنم یکی از بیشترین بهانه هایی که ایرانی ها میارن برای بدی امریکا رو اینجا شرح بدم ... هر جای دنیا که باشین بسته به نوع دیدتون میتونین بدترین یا بهترین زندگی رو داشته باشین .. ممکنه تو سودان باشین و به نون شب محتاج اما بلد باشین چجوری از زندگی لذت ببرین ممکن هم هست تو قلب امریکا باشین و از تنهایی رنج ببرین ... به نظر من بیشتر ما ایرانی ها به خاطر روحیه ی قر قر کردنمون بلد نیستیم از زندگی لذت ببریم ... مثال میزنم .. فرض کنین که رفتین عروسی.. و به شدت دارین لذت میبرین .. همه چی از نظرتون عالیه .. از برنامه هایی که میزارن از نوع برخورد مردم و در کل همه چی .. اما مطمئن باشین یکی هم تو همون عروسی هست که داره عین خوره میگرده ببینه مشکل چی هست تو اون و بکنه الم یزید! .. مثلا گیر بده که ای بابا چرا بال کبابی ها خوب نپخته یا چرا تو اون هیری ویری که هیچ کس صدای هم و نمیشنوه فلانی جواب سلام من و نداد ... در کل هر جایی از دنیا که باشین خوب و بد بسیار داره ... بیشتر ما وقتی ایران هستیم فکر بدی های ایران رو میکنیم و فکر رفتن .. وقتی رسیدیم اینجا یاد خوبی های ایران میکنیم و دلتنگ... در واقع بیشتر ما نیاز به روانپزشک داریم چون تکلیفمون با خودمون مشخص نیست ... همه فکر و ذکرمون میشه ویزا و اف بی ای چک غافل از این که بابا من اصلا زبان بلد نیستم حالا رفتم اونجا چی کار کنم ... غافل از این که بعد ویزا قرار نسیت من به عنوان توریست برم امریکا قرار از ایران بکنم و برم جای دیگه زندگی کنم .. ایا میتونم خانوادم رو نبینم .. ایا میتونم کار ایرانم رو داشته باشم .. ایا دلتنگ دربند و لواشک و قره قورت میشم !! یا نه ... امریکا هزار و یکی اشکال داره اما خوبی هاش هم خیلی زیاده ... اگر قرار باشه فقط مشکلات رو ببینیم همه جای دنیا جهنمه چون همه جای دنیا مشکلات هست ... من توی ایران زندگی خوبی داشتم...و کم و کثری هم نداشتم درست مثل خیلی از شما دوستان بزرگوار... منظور این که از دهات پا نشدم بیام امریکا که زرق و برق بگیرتم ... خیلی دید منصفانه ای دارم نسبت به دنیا .. بیاین با خودمون روراست باشیم ... اگر خیلی سنتی و مذهبی فکر میکنین نیاین .. چون هم زندگی رو به خودتون سخت میکنین هم به اسباب زحمت دیگران میشین .. اگر فکر میکنین صحنه ی بوسیدن یه زوج خیلی پورنوگرافیکه ایران بمونین و برای راحتی بیشتر به قم مهاجرت کنین .. اگر زیانتون خوب نیست قوی کنینش .. به هر قیمتی که شده .. تا زبان بلد نباشین نه خبری از کار هست نه دانشگاه نه دوست .. نتیجش هم میشه تنهایی و احساس این که تو زندان هستین .. اونوقت قصور خودتون رو گردن امریکا میندازین که فیلان و بیسار و بش فحش میدین ... اگر پول کافی ندارین اما اصلا مشکلی نیست ... میتونین مهاجرت کنین .. فقط اول کار یه خورده سخت تر میشه اما به محض رفتن سر کار این مشکلات رفع میشن ... من به بخش ازدواجش کاری ندارم که خوب شخصیه اما هدفتون رو از مهاجرت مشخص کنین ... مشخص کنین اومدین اینجا میخواین چی کار کنین... و دوستانه بگم بتون وقتی تو خیابون های اینجا قدم میزنی از همه ی ملت ها و کشور ها شهروند میبینین .. برای من اقلا معنی این تصویر اینه که امریکا چیزی داره که خیلی از کشور های دست اول جهان هم ندارن ... چرا طرف باید از ژاپن و المان و انگلیس و استرالیا مهاجرت کنه بیاد امریکا ؟ جوابش با خودتون .. به نظر من اگر ما ایرانی ها نتونیم بعد از چند سال که از مهاجرتمون گذشت پیشرفت کنیم این از بی عرضگی خودمونه نه بی صاحبی امریکا ... بین این همه رغیب تو یه کشور پهناور توی امریکا موفق شدن سحته اما من بتون تضمین میدم که جای شما در راه موفقیت رزرو شدست ... تو این کامنت سعی کردم بیشتر از خوبی های امریکا بگم تو کامنت بعدی از بدی های امریکا میگم .. شما هم نظراتتون رو بگید تا یه نتیجه گیری عاقلانه بکنیم RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - Reflection - 2014-04-29 بعد از مدتها یکی اینجا حرف حساب زد. حالا من هم میخوام از تجربه خودم بگم. مدتها بود میخواستم بنویسم راستش حسش نبود. من ۱۶ ساله که اینجا هستم. مثل باد گذشت..اما گذشت.. تو ایران با سنّ کمم معلم بودم سال بعدش شدم ناظم دبیرستان برای یه بچه ۲۲ ساله خیلی بود، برو بیائی دبدبه کبکبه ای..همون سال اومدم آمریکا. خیلی تغییر بزرگی بود. مهاجرت بالای ۲۰ سالگی خیلی سخته. آدم شخصیتش شکل گرفته، روحیات و حال و هواش یه چیز دیگس ..عادت ها، باید و نباید ها، تفریحات، سبک زندگی، سبک تفریح، فرنگ...همه یه مدل دیگه بوده..بعد میاد تو محیطی که قبلا یا فقط در موردش شنیده یا تو فیلمها دیده و بقیهِٔ ش رو با تصور خودش ساخته. تکرار میکنم با ''تصور'' و'' تخیل'' خودش ساخته. حالا اینها رو داشته باشید، در کنار این دنیای جدید ، اگه با ویزای ازدواج هم اومده ، حالا یه چلنج دیگ که زندگی مشترکه با یه آدم دیگهای که سالها تو یه فرهنگ دیگه بوده هم به این دنیای جدید اضافه میشه... حالا قسمت دوم (آغاز زندگی مشترک) به کنار. میخوام کمی از آمریکا بگم. یه چیزی رو که من خیلی دیدم تو ایرانی هایی که میان، خصوصا تو کیسهای ازدواج (کیسهای دانشجوئی کما بیش آشنا هستن، بین گروه همسال خودشون هستن و خیلی هم زود خودشون رو تطبیق میدن) این هست که با کلی شوق و ذوق میان و سریع تر از اون که فکرش رو کنین هم به قول این فرنگیها دیس اپینتد میشن و دائم مقایسه میکنن، دلتنگی میکنن، به قول این دوستمون قر قر میکنن، خیلی وختا افسرده و گوشه گیر میشن، برا اینکه خودش رو تو جامعه آمریکایی بر بودن کار هایی میکنن که اصلا لازم نیس ( مثل پوشیدن تاپ تانک و شورت تو فصل زمستون)- دیدم که میگما- و بعد هم که میبینن که کار نمیکنه و به قول معروف فیت نمیشن شروع میکنن به قر زدن و فشار آوردن به اون خانوم یا آقای بد بخت که کلی اینجا کار کرده زحمت کشیده، یه زندگی برا خودش راه انداخته، و با هزار امید و اپلای و کاغذ بازی و انتظار کلیرنس و ( در جریان هستید دیگه) ..که اینجا چیه و دهاته و بابا ایران ما فلان بودیم و بهمان بودیم و اینجا چیه و دوست نداریم و دست آخر هم زندگی رو انقد به خودشون و اون بابا سخت میکنن که در آخر یا برمیگردن و یا اگه بر هم نگردن مدتها تو این مود میمونند، و اون بابا به غلط کردم میفته که اومدیم با یه هموطن از ایران خودمون ازدواج کنیم، که همدیگر رو بهتر بفهمیم و مثلا زندگیمون دوام داشته باشه..این شده وضعیتمون. خوب برگردیم به تجربه بنده از سالها و روزهای اول مهاجرت. سالها و روزهای اول راحت نیست. آدم هر چقدّ هم که کلاس زبان رفته باشه، وقتی به استفاده عملی میفته، یه داستان دیگس. مهاجرین کشورهای مثل هند که با زبان انگلیسی بزرگ شدن، خیلی راحت تر بر میخوردن، ما بهمون ظلم شده، این روشی که زبان انگلیسی رو به ما آموزش دادن و میدان، به درد عمه جانهای حضرات متعالی میخوره، ..اما حالا آدم بره یقه کی رو بگیر..بگذریم! من هم همین بساطها رو کما بیش داشتم. تو محاوره و گفت و شنود با دوستان امریکأیمون کم میاوردم، ترجیح میدادم که تو جمعشون نباشم. تنهائی بهتر بود! برگشت به خاطرات گذشته، با دوستا، شاگردا، مسابقات ورزشی، عروسیها و مناسبت ها..مقایسه ایران با اینجا. این مقایسه بزرگترین آفت زندگی مهاجرای ایرانی اینجاس. آقا.. شما که میائی اینور دنیا باید این طوری تصور کنی که عمر زندگی در ایران تموم شد!! الان به'' تصمیم'' و'' اختیار'' خودت اومدی تو یه دنیای دیگه، باید از اول شروع کنی. این دوستمون حرف درستی زد، اون موقعه که طرف میخواد بیاد، همش بدیهای ایران جلو چشمشه..این چیز رو امروز میخری انقد ، فردا خدا میدونه قیمت چنده! میری بیرون مثلاً تفریح..یه سری مأمور واستادن که بگیرنت سوار مینیبوست کنن ببرن ارشادت کنن، مردم تو خیابون همه عصبانی، رانندگیها همه خود خواهانه و اعصاب داغون کن، سر چار راهها بچههای معصوم تو سرما و گرم واستادن دارن یا آدامس میفروشن یا گل... ثروتمند ا روز به روز ثروتمند تر و فقیرها روز به روز فقیر تر، میری رو اینترنت، این سایت فیلتره، اون سایت فیلتره ..حالا بحث سیاسی اجتماعی نمیخوام کنم، چون جاش نیس. میخوام بگم وقتی آدمها اون طرف هستن، این چیزها جلو چشمشونه که تصمیم میگیرن برای آینده بهتر نسل بعدیشون ، مهاجرت کنن و بیان اینور.. اینها رو داشته باشید تا بعدا اگه فرصت بود بیام و ادامه بعد از مسائل بعد از مهاجرت رو بگم. RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - سی سی - 2014-04-29 من تقریبا الان 2 هفته ست که اینجام. اوایل میومدم و یه چیزایی مینوشتم اما بعدش وقت نشد. ولی همیشه سر میزنم که از احوالتون خبر گیرم. تا اینجای کار سوشال سیکیوریتی رو خیلی راحت گرفتم. اما وقتی برای کالیفرنیا آی دی و رانندگی خواستم اقدام کنم فرمودند که بشین تا گرین کارتت بیاد. در واقع شما باید مدرکی داشته باشید که نشون بده تا 6 ماه اینده حضورتون در آمریکا قانونی ست که من نداشتم. با همسر گرامی نشستیم فکر کردیم که من الان چیکار میتونم بکنم که سرم یه خورده گرم بشه،... نتیجه ثبت نام در اکابر -adult school- برای کلاسهای ESL (زبان انگلیسی برای غیر انگلیسی زبان ها) بود. نمیتونم بگم خیلی مفیده چون چندان مکالمه ای در کلاس اتفاق نمیافته که کمک کنه ولی بدک نیست در مجموع. مشکل اینجاست که از خونه ما فاصله ش زیاده و منم که گواهینامه ندارم پس همسرم هروقت برسه منو میبره و اکثرا غایبم! توی کلاس به بهانه انگلیسی خیلی از امورات رایج آموزش داده میشه مثل قوانین و کارهای بانکی و ... . از این نظر هم مفیده. راستی از 2015 قانونی قراره تصویب بشه تو کالیفرنیا که شما به محض ورود میتونید گواهینامه بگیرید. (اینو پلیسی که اومده بود مدرسه مون گفت.) تو این مدت خیلی با کسی نشست و برخاست نداشتم. بنابر این از خودم انتظار پیشرفت فوق العاده در زبان رو ندارم. پیشرفتی هم نکردم. راستش کمی هم پسرفت داشتم. علتش هم این بود که اعتماد به نفس کاذبی که تو ایران نسبت به سطح زبانم داشتم کلا له شد و رفت. الان می ترسم اصلا دهنمو باز کنم. در مجموع ناراضی نیستم هرچند راضی هم نیستم. اصلا هم دوست ندارم برگردم تهران. برای من دیدن آسمون صاف و تنفس هوای پاک و تابیدن آفتاب روی پوستم یک دنیا ارزش داره... بله من همیشه عاشق طبیعت بودم و الان از همیشه بهش نزدیک ترم. برای من این دلیل مهمی که علیرغم همه مشکلات و چالش های پیش رو شاد بشم. از روز اولی که اومدم هی میچرخیدم تو اینترنت که ببینم چجوری کار میشه پیدا کرد... مدارک تحصیلیم رو چجوری تکمیل کنم و لایسنس بگرم و اینها... راستش یه خورده ناامید شدم ولی بعد به این نتیجه رسیدم که قدم اول زبان ه... فعلا سعی میکنم به بقیه ش فقط گوشه چشمی داشته باشم و زیاد فکر نکنم که مغزم بپکه... یه سری کتاب از آمازون سفارش دادم که واسه زبان نوش جان کنم: 1. دو تا کتاب بود که تو ایران کلاس میرفتم یاد میدادن: summit 1& 2. گرفتم که مرورشون کنم. سطوح پایین تر این کتاب اسمش هست top notch. 2.american accent training: این کتاب همراهش 5-6 تا سی دی داره. کتاب خوبیه. وقتی سی دی هاش رو گوش میدم عین این آمریکایی هایی که تو خیابون میبینم حرف میزنه، اینه که امیدوارم بتونه کمکم کنه که بفهمم چی میگن و اونها هم مشکلاتشون با زبان من حل بشه. علاوه بر این توی y.ou.tu.be سرچ کنید: Rachel's English. ویدئوهاش خیلی میتونه کمک کنه. میدونم که هزار بار اینو گفتم و اصلا زشته که بازم بگم ولی میگم: اگر زبانتون خوب نباشه... بقیه ش رو نمیگم. اینجانب تو دوره فوق یک کتاب فارسی نخوندم. 5 سالم بود کلاس زبان پرند میرفتم. اونوقتها فقط اونجا زیر 5 سال رو قبول میکرد. 9 سالم شد رفتم یه جای دیگه... 11 سالم شد رفتم کانون زبان... فکر کنم 16 سالم بود تموم شد... دو سال پیش بازم رفتم کلاس. همین کتابهای summit رو. بین همکلاسیهام خوب بودم والله... . این کلاسها بیفایده نبود. اکثر موارد حرف اینها رو میفهمم. گاهی تو رستورانها و اینها که یهو میرن رو دور تند و کلمات رو قیچی میکنن و میدوزن به هم گیج میشم... ولی در اکثر موارد جاهایی که باید سریع جواب بدم عین بوف خشک میشم و بربر نگاه میکنم و بعدش هم احساس شکست و ناامیدی و هزار تا احساس گند دیگه میاد سراغم... چند تا توصیه دیگه... 1. رادیو گوش بدید از تلویزیون و سریال امریکایی بیشتر کمک میکنه. به خصوص وقتی اومدید اینور، رادیوهای محلی رو زیاد گوش بدید. 2. یادداشت بردارید از دیالوگ های بدردبخوری که توی هر رسانه ای می بینید یا میشنوید. 3. یه رکوردر روشن کنید و بزارید تو جیبتون وقتی میرید بیرون. بعد برگشتید خونه به مکالمات ضبط شده گوش بدید. البته اگر بتونید به موقع روشنش کنید بهتره که بعد با گوش دادن ضبط بی صدا کلافه نشید. خودم هر بار خواستم اینو امتحان کنم نشد. عاقا ما توصیه های شما رو خریداریم هااااااااااااااا... کسی واسه ما راهکاری نداره؟ دوستای خوبم گاهی خیلی کلافه میشم، برام آرزو کنید که گره زبونم وا شه زودتر... غیر از اون اینجا همه چیز عااااااااااالیه... دوستتون دارم. RE: بر ما چه گذشت، چه می گذرد؟ - فاطمه نوری - 2014-04-29 (2014-04-29 ساعت 01:22)amir2640 نوشته:http://blog.mygcvisa.com/2014/01/f2a-category-fiscal-year-2014-movement.html(2014-04-28 ساعت 20:50)فاطمه نوری نوشته:(2014-04-28 ساعت 20:05)sib 24 نوشته:ببین عزیزم یه سری جاها هستن که پیش بینی میکنن و تو 90% مواقع درست حرفشون.من اونجا دیدم.میگن الان خیلی شلوغ f2a و تو جولای ممکن عقبگرد هم داشته باشه ولی بعدش دوباره جهش داره.البته این پیش بینی فقط(2014-04-28 ساعت 18:54)فاطمه نوری نوشته: با نظر رمنس موافقم.کیس هیچ کس مثل هم نیست.من دیدم کسانی که سربازیشون تو س پ ا ه بوده و یه ضرب گرفتن.سیب عزیز نگران نباش .من شنیدم بعد از یه عقبگرد تو ماه جولای ,تو ماه اگوست یا سپتامبر دوباره ویزا بولتن یه جهش میکنه.چند ماه دیگه میری مصاحبه و یه ضرب ویزارو میگیری. من از تو این سایت و کامنتهای مردم به این نتیجه رسیدم.البته من به این پیشگویی اعتماد دارم،چون تا الان درست بوده.البته مربوط به f2a هست. |