کلیرنس برندگان 2011

[mml]

بعد از 10 روز هیچی به هیچی
به نظرتون چکار باید کرد؟

هیچی! انتظار تا سر حد دق! آقایون KCC و FBI (!) که به هیچ صراطی مستقیم نمیشن که لااقل بگن که دردشون مثلاً توی یه پرونده خاص چیه، رو سابقه کار گیر دارن، به اسم خاصی شک کردن، اسم کسی مثلاً شبیه خواهر زاده بن لادنه، یه آر پی جی مثلاً توی عراق پیدا کردن روش نوشته شده "تقدیمی از طرف MML، عضو مهاجرسرا، به کیس نامبر فلان، نوش جان سربازان اشغال گر آمریکایی!!!"...

نمیدونم به خدا مگه من چند صفحه سابقه ازم در کل دنیا وجود داره که 60 روز خوندنش طول کشیده؟!!!

یه بار دیگه هم توی یکی از پست هام اینو نوشتم... انگار سرنوشت ما اینه که چه در این وطن و چه در وطن آینده، هموطن های محترم کارمند ادارات دولتی که باهاشون سر و کار داریم، عادت به امروز برو فردا بیا کردن و سر کار گذاشتن ارباب رجوع داشته باشن!

یه پیمان دسته جمعی هم میتونیم ببندیم که وقتی رسیدیم آمریکا خودمون و تا سه نسل بعدمون بریم KCC فرم استخدام پر کنیم و با یه یا علی اونجارو آباد کنیم، تا این همه خلق الله رو سر کار نذارن!

(بد قاطی کردم، بذارید به حساب کم خوابی و شب بیداری و تکالیف تمام نشدنی درس مدیریت استراتژیک که سه شبانه روزه جونمو به لب رسونده!)