2011-05-11 ساعت 13:04
من فکر می کنم راه هایی که در زندگی برای انتخاب کردن جلوی پای ما قرار میگیره شاید در بسیاری موارد جبر باشه اما اینکه کدوم راه رو انتخاب کنیم در اختیار ماست، همینطور نوع ادامه دادن راه و برخورد با مسایل اون همه اراده و تصمیم ماست. کسی که راهی رو انتخاب می کنه و تا به مشکلی بر می خوره پشیمون میشه و حسرت گذشته رو می خوره خودش داره با افکارش آینده اش رو هم تباه می کنه پس نابود کردن آینده هم به نوعی تصمیم اشتباه خودش در مواجهه با مشکلاته. به نظر من باید با چشم باز و بررسی کامل تصمیم گرفت و بعد از اون هر اتفاقی بیفته به عقب برگشتن و ناله کردن تازه شروع یه اشتباه جدید در انتخابه. باید به جای افسوس و ایکاش که متاسفانه یکی از اخلاق های بد ما ایرانی هاست، نگاهمون به آینده باشه و راه حل هایی که برای رفع مشکلات جلوی پامونه رو بررسی کنیم و باز با اراده خودمون یه تصمیم درست بگیریم و به جلو پیش بریم و اجازه بدیم گذشته با خاطرات خوبش فقط باعث شادی و قوت قلب ما باشه. به قول شاعر: پشت سر باد نمی آید... پشت سر خستگی تاریخ است.
برای همه دوستان آرزوی آینده ای موفق دارم.
برای همه دوستان آرزوی آینده ای موفق دارم.