2011-05-18 ساعت 13:45
@مسافر
مثلی از ارسطو میاورند که ازدواج چون قلعه محاصره شده هست یعنی هر که داخل است ارزوی بیرون و هر که محاصره کننده است منتظر رفتن داخل ! حالا این رو برای مهاجرت هم میشه گفت ولی واقعیت اینست که بسیاری هم با همه سختی ها هرگز به ایران باز نمیگردن حالا از ترس ابرو یا نوعی رفاه نسبی.
تب امریکایی هم سالهاست که دامنگیر است و سابقه ان به 40 سال برمیگردد و محدود به این دوره نیست و شاید درصدی از افراد با این نگاه به مهاجرت میاندیشند.
اما مطلبی که ارش یا سایر دوستان قصد رونمایی از اون رو دارند اطلاع رسانی از شرایط واقعی مهاجرین در جوامع غرب علی الخصوص امریکاست. شاید به این گفته هم زیاد ایراد بگیرند اما معتقدم که شرایط اینجا شاید در برخی موارد 20 درصد با جامعه ایران متفاوت باشد ولی اولا رنگ و لعاب و مقبولیت بهتری دارد و ثانیا رفاه ان در نقاطی هست که ما همیشه از اون نقاط تحت فشار و تحقیر بوده ایم.
هل دادن انسانها به چاه و بهره کشی سیستمی از انها خاصیت جوامع سرمایه سالار و حاصل فرد گرایی افراطی حاکم بر ان است. جامعه ایران در راه گذار به جامعه ای سرمایه سالار و بی اخلاق است چیزی که در 50 سال پیش در امریکا بوده ولی حالا اینجا سعی میکنن که در ورودی چاله فرش زیبایی برای شما پهن کنند و شما با رضایت درون ان بروید.
در باب هزینه ها هم بلی باورش کمی سخت هست (چون فعلا ایران به این مرحله نرسیده )اما شما هر چه که اینجا در امد داشته باشید همه اش را تا اخر ماه از شما میگیرند ! هر چه در امدتان بیشتر میشود به همان اندازه هزینه زیاد میشود. مرموز است نه ؟ ولی اگر تشریف بیاورید بهتر متوجه خواهید شد.
نسبت چالشها و پیچیدگیهای زندگی در امریکا به نسبت مثلا شهر تهران به همان نسبت است که زندگی در تهران به نسبت شهری کوچک تر.
وقتی که تشریف میاورید و هیاهو و گرد و غبار تغییرات فرو مینشیند واقعیات یکی بعد از دیگری روی خود رو نشان میدهند اما به شکل و با قابی که تا به حال ندیده بودید یعنی همان موارد با پوسته ای بسیار متفاوت که درک و چاره اندیشی برای ان سالها وقت میگیرد و از انرزی شما میکاهد.
در عین حال هیچیک از اینها منکر رفاه کافی شما در زندگی نیست مگر اصلا کار یا درامدی نباشد.
خلاصه سعی بر اینست که افراد کمتر اشنا با استفاده از تجربیات دیگران راحتتر به تغییر واکنش داشته باشن. همین. اگر نه هیچکس شکی ندارد که زندگی در ایران چقدر مشکل شده است و اینده روشنی ندارد.
موید باشید
مثلی از ارسطو میاورند که ازدواج چون قلعه محاصره شده هست یعنی هر که داخل است ارزوی بیرون و هر که محاصره کننده است منتظر رفتن داخل ! حالا این رو برای مهاجرت هم میشه گفت ولی واقعیت اینست که بسیاری هم با همه سختی ها هرگز به ایران باز نمیگردن حالا از ترس ابرو یا نوعی رفاه نسبی.
تب امریکایی هم سالهاست که دامنگیر است و سابقه ان به 40 سال برمیگردد و محدود به این دوره نیست و شاید درصدی از افراد با این نگاه به مهاجرت میاندیشند.
اما مطلبی که ارش یا سایر دوستان قصد رونمایی از اون رو دارند اطلاع رسانی از شرایط واقعی مهاجرین در جوامع غرب علی الخصوص امریکاست. شاید به این گفته هم زیاد ایراد بگیرند اما معتقدم که شرایط اینجا شاید در برخی موارد 20 درصد با جامعه ایران متفاوت باشد ولی اولا رنگ و لعاب و مقبولیت بهتری دارد و ثانیا رفاه ان در نقاطی هست که ما همیشه از اون نقاط تحت فشار و تحقیر بوده ایم.
هل دادن انسانها به چاه و بهره کشی سیستمی از انها خاصیت جوامع سرمایه سالار و حاصل فرد گرایی افراطی حاکم بر ان است. جامعه ایران در راه گذار به جامعه ای سرمایه سالار و بی اخلاق است چیزی که در 50 سال پیش در امریکا بوده ولی حالا اینجا سعی میکنن که در ورودی چاله فرش زیبایی برای شما پهن کنند و شما با رضایت درون ان بروید.
در باب هزینه ها هم بلی باورش کمی سخت هست (چون فعلا ایران به این مرحله نرسیده )اما شما هر چه که اینجا در امد داشته باشید همه اش را تا اخر ماه از شما میگیرند ! هر چه در امدتان بیشتر میشود به همان اندازه هزینه زیاد میشود. مرموز است نه ؟ ولی اگر تشریف بیاورید بهتر متوجه خواهید شد.
نسبت چالشها و پیچیدگیهای زندگی در امریکا به نسبت مثلا شهر تهران به همان نسبت است که زندگی در تهران به نسبت شهری کوچک تر.
وقتی که تشریف میاورید و هیاهو و گرد و غبار تغییرات فرو مینشیند واقعیات یکی بعد از دیگری روی خود رو نشان میدهند اما به شکل و با قابی که تا به حال ندیده بودید یعنی همان موارد با پوسته ای بسیار متفاوت که درک و چاره اندیشی برای ان سالها وقت میگیرد و از انرزی شما میکاهد.
در عین حال هیچیک از اینها منکر رفاه کافی شما در زندگی نیست مگر اصلا کار یا درامدی نباشد.
خلاصه سعی بر اینست که افراد کمتر اشنا با استفاده از تجربیات دیگران راحتتر به تغییر واکنش داشته باشن. همین. اگر نه هیچکس شکی ندارد که زندگی در ایران چقدر مشکل شده است و اینده روشنی ندارد.
موید باشید
آنکس که نداند و بداند که نداند
لنگان خرک خویش به مقصد برساند
لنگان خرک خویش به مقصد برساند