با سلام به همه دوستان
ما ( من و همسرم ) اوايل اين ماه در آنکارا مصاحبه داشتيم. ببخشيد که به خاطر گرفتاري اينقدر دير به فکر افتادم. موارد ذکر شده تو سفرنامه رو ممکنه بدونين و تکراري باشه, ولي براي کمک به دوستان کامل مينويسم.
ما روز دوشنبه با پرواز ترکيش, ساعت 3 بامداد از مشهد به استانبول و بعد از توقف يک ساعته به آنکارا پرواز کرديم حدودا ساعت 9:30 به وقت ترکيه آنکارا بوديم. (مصاحبه ما پنجشنبه ساعت 8:30 بود) داخل فرودگاه استانبول و آنکارا صرافي هست و بهتر اينه که همه پولي رو که ميخواين ببرين دلار باشه , چون تبديل ريال به لير داخل ايران به صرفه نيست. جلوي درب خروجي ترمينال داخلي اتوبوسهاي خط 442 به هزينه نفري 3.40 ليره مستقيم به ميدان "کيزيل آي" ميرن. تاکسي گرونه و حدود 70 ليره ميشه (هر ليره الان حدود 620 تومانه) بعد از پياده شدن تو کيزيل آي با وجود اينکه هتل بویوک آرشان نزديک بود, به علت داشتن بار با تاکسی (5 ليره) به هتل رفتيم که از قبل رزرو کرده بوديم.
ما براي هتل شبي 54000 تومان براي اتاق دو تخته به آژانس پرداخت کرده بوديم. بعدا که از خود هتل سيديم گفت شبي 50 دلار هزينه ميشه که ميتونستين به ما تلفن بزنين و رزرو کنين. خدمه هتل هم اکثرا فارسي بلدند. اتاقهاي هتل معمولي بودند و کلا هتل قديميه. هوا هم نسبتا سرد بود و کمتر از سيستم گرمايشي استفاده ميکردن. سيستم خنک کننده هم نداره.صبحانه هم مختصر و مفيده. داخل لابي ميتونين از اينترنت بیسیم استفاده کنين. کافي نت هم نزديکه. محلي که هتل واقع شده يه خيابون پر رفت و آمده که پر از کافه و رستورانه و از اين نظر خوبه. کنار هتل هم يه سينما با 8 سالن وجود داره. انتهاي خيابون هم به مسجد kocatepe ميرسه که مسجد بزرگيه و از مراکز ديدني آنکارا و نزديکش يک هايپرمارکت خوب قرار داره با قيمتاي مناسب.
بعد از اينکه اتاق رو تحويل گرفتيم, به سمت آزمايشگاه رفتيم که از قبل با اينترنت رزرو کرده بوديم. با ماشين حدود 5 دقيقه بود. اونجا به طبقه دوم رفتيم و بدون اينکه چيزي در مورد وقت قبلي از ما بپرسن گفتن به طبقه سوم که آزمايشگاهه برين و پرسيدن که مصاحبه چه زمانيه و ما گفتيم سه روز ديگه و براي روز بعد ساعت 4:30 گفتن براي وقت دکتر بياين. بعد از اينکه پاسپورتها رو چک کرد و دو قطعه عکس ازمون گرفت گفت تو محل امضا پاسپورت امضا کنين! و ازمون برگه واکسيناسيون رو خواست (ما چون ساکن مشهد هستيم نتونستيم به انستيتو پاستور مراجعه کنيم) و ما گفتيم نداريم که گفت مشکلي نيست.به طبقه سوم رفتيم و بعد از پرداخت 85 دلار براي هرنفر براي آزمايش خون و عکس قفسه سينه صدامون کردن. از خانوما در مورد اينکه حامله هستن يا خير سوال ميکنن. آزمايشگاه خلوت بود و کارمون يک ساعته تموم شد.
نزديک آزمايشگاه پارک قشنگيه و يک مرکز خريد به اسم کاروم که گرونه و خيابون تونالي هيملي که پر از فروشگاه و رستورانه (مثل برگر کينگ و مک دونالدز).
روز بعد (سه شنبه) صبح به آنکامال رفتيم که براي گشتن خوبه و از ميدان کيزيل آي با مترو 4 ايستگاهه (ايستگاه Akkopru) . هزينه مترو هم هر نفر 1.70 ليره است. داخل ايستگاه کيزيل آي هم چند تا فروشگاه هست که جنساش خيلي خوب نیست.
ساعت 4:30, به مطب دکتر رفتيم که شلوغ بود و يک ساعت طول کشيد تا نوبتمون شد. دکتر اونگان سريع چند تا سوال در مورد اينکه شغلت چيه و قبلا بيماري خاصي داشتي و عمل جراحي و قد و وزن و ... پرسيد. بعد هم با گوشي معاينه کرد و گفت آستين رو بالا بزن و بدون سوال سريع سه تا واکسن تزريق کرد. در ضمن فارسی هم خوب صحبت ميکرد. بعد از اينکه از خانمم هم سوال کردم دقيقا همين طوري بوده. بعد از حدود 10 دقيقه هم جواب آزمايشها رو تو يه پاکت سربسته تحويلمون دادن و گفتن که اينا رو به سفارت ببرين و عکس راديولوژي و کارت واکسن که در اون نشون ميداد MMR و Td (کزاز ديفتري) و Varicella (آبله مرغان) رو بهمون تزريق کردن, رو گفت نگه داريد براي آمريکا!. ما آبله مرغان گرفته بوديم , ولي دکتر هيچ سوالي در اين مورد نکرد و سريع واکسنها رو تزريق کرد. 210 دلار هم براي هر نفر از ما گرفتن و اونايي که کارت واکسن پاستور رو داشتن بين 130 تا 180 دلار براي هر نفر ميدادن.
روز پنجشنبه ساعت 8:30 جلوی سفارت بوديم. جمعيت زيادي اونجا بودن اعم از ايراني و غير ايراني. نگهبان سفارت اومد و ما جلو رفتيم و پرسيد گرين کارت و گفتيم بله و پاسپورتها رو ازمون گرفت و بعد از 10 دقيقه صدامون زد و بعد از بازرسي داخل محوطه شديم. صف مهاجرتي و غير مهاجرتي جدا بود. اونجا يک خانم ايراني مدارک شامل اصل شناسنامه ها , پاسپورتها , سند ازدواج , مدرک تحصيلي و دو قطعه عکس رو ازمون گرفت و گفت ترجمه ها که گفتم قبلا فرستادم و گفت اگر داخل پرونده نباشه ازتون ميخوان. (ما ترجمه هاي رسمي و فرم اسپانسر و مالياتي رو قبلا با TNT فرستاده بوديم و 15 روز قبل از مصاحبه رسيده بود. در ضمن نامه دوم من اصلا نرسيد و من از طريق ايمیل نامه دوم رو دريافت کردم. مدارک رو هم با توجه به اطلاعات خوب دوستان از قبل آماده کرده بودم و از هر مدرک يک ترجمه اضافي هم داشتم.) بعد گفت که مصاحبه فارسي يا انگليسي و گفتم فارسي و بهمون يک شماره داد.
داخل سالن شديم و بعد از 1 ساعت شماره ما روي يک باجه افتاد. اونجا خانمي فرم 134 رو که قبلا فرستاده بودم رو نشون داد و گفت که از اين برگه کپي دارين که من داشتم و گفت که کپي رو براي همسرتون ميخوام. بعد دوباره شماره روي يک باجه ديگه افتاد و 1550 دلار (نفري 775 دلار ) ازمون دريافت کردن. بعد از نيم ساعت هم شماره ما روي باجه مصاحبه افتاد. استرس زيادي داشتيم ولي بعد از اينکه آقاي کنسول قبول شدن در لاتاري رو بهمون تبريک گفت و بسيار هم خوش برخورد بود, استرسمون تا حد زيادي کم شد. بعد از ما خواست که انگشتهامون رو روي دستگاه اسکنر بذاريم . بعد از انگشت نگاري گفت که دستامون رو بالا ببريم و جملاتي رو که ميگه تکرار کنيم. من گفتم ما يک يا دو مورد اشتباه تو فرمها داشتيم که به KCC هم اطلاع داديم و ايميل و جواب KCC رو هم دارم. يک مورد تاريخ ازدواج بود که يک روز اشتباه کرده بوديم و محل تولد مادر همسرم بود که اشتباه نوشته بوديم. اونها رو تصحيح کرد و براي اطمينان بيشتر دوباره ازمون پرسيد (ايميلها رو هم نخواست) و دوباره گفت دستها رو بالا ببريد و جملاتي رو که ميگم با هم تکرار کنيد. بعد فرمها رو تحويل داد تا محلي رو که مشخص کرده بود امضا کنيم. در مورد رشته دانشگاه از من و همسرم پرسيد و همينطور در مورد کارم و اينکه دولتيه يا خصوصي که گفتم دولتيه. مدارک ما رو تحويل داد بعد از اينکه يک سري موارد رو تو کامپيوتر چک کرد گفت که پرونده شما کامله و بعد از اينکه برگه آبي رو آورد که فقط محل Administrative process چک خورده بود گفت فقط يک سري مراحل اداري بايد طي بشه و هر وقت شماره شما داخل اين آدرس بود براي گرفتن ويزا بياين و گفت که قبلا اين پروسه بيشتر طول ميکشيد ولي ما به وزارت خارجه نامه نوشتيم و گفتيم که تسريع کنن و من پرسيدم که چقدر طول ميکشه که گفت متاسفانه چون دست ما نيست زمان مشخصي نداره.
يکسري موارد : فرم اسپانسر ما نوتاري نشده بود و همسر اسپانسر هم امضا نکرده بود و به اين موضوع ايرادي نگرفتن و همچنين در مورد اعتبار ويزا بايد بگم بعد از امضاي دکتر 6 ماهه که تو برگه آبي هم ذکر شده بود. اونجا خانم مجردي هم بودن که کارشون خصوصي بود و بدون چک ويزا گرفتن. ولي خانمي نسبتا مسن که بازنشسته آموزش پرورش بودن, برگه آبي رو بهشون دادن.
اميدوارم که بتونم کمکي کرده باشم و ببخشيد از اينکه سفرنامه خيلي طولاني شد.
ما ( من و همسرم ) اوايل اين ماه در آنکارا مصاحبه داشتيم. ببخشيد که به خاطر گرفتاري اينقدر دير به فکر افتادم. موارد ذکر شده تو سفرنامه رو ممکنه بدونين و تکراري باشه, ولي براي کمک به دوستان کامل مينويسم.
ما روز دوشنبه با پرواز ترکيش, ساعت 3 بامداد از مشهد به استانبول و بعد از توقف يک ساعته به آنکارا پرواز کرديم حدودا ساعت 9:30 به وقت ترکيه آنکارا بوديم. (مصاحبه ما پنجشنبه ساعت 8:30 بود) داخل فرودگاه استانبول و آنکارا صرافي هست و بهتر اينه که همه پولي رو که ميخواين ببرين دلار باشه , چون تبديل ريال به لير داخل ايران به صرفه نيست. جلوي درب خروجي ترمينال داخلي اتوبوسهاي خط 442 به هزينه نفري 3.40 ليره مستقيم به ميدان "کيزيل آي" ميرن. تاکسي گرونه و حدود 70 ليره ميشه (هر ليره الان حدود 620 تومانه) بعد از پياده شدن تو کيزيل آي با وجود اينکه هتل بویوک آرشان نزديک بود, به علت داشتن بار با تاکسی (5 ليره) به هتل رفتيم که از قبل رزرو کرده بوديم.
ما براي هتل شبي 54000 تومان براي اتاق دو تخته به آژانس پرداخت کرده بوديم. بعدا که از خود هتل سيديم گفت شبي 50 دلار هزينه ميشه که ميتونستين به ما تلفن بزنين و رزرو کنين. خدمه هتل هم اکثرا فارسي بلدند. اتاقهاي هتل معمولي بودند و کلا هتل قديميه. هوا هم نسبتا سرد بود و کمتر از سيستم گرمايشي استفاده ميکردن. سيستم خنک کننده هم نداره.صبحانه هم مختصر و مفيده. داخل لابي ميتونين از اينترنت بیسیم استفاده کنين. کافي نت هم نزديکه. محلي که هتل واقع شده يه خيابون پر رفت و آمده که پر از کافه و رستورانه و از اين نظر خوبه. کنار هتل هم يه سينما با 8 سالن وجود داره. انتهاي خيابون هم به مسجد kocatepe ميرسه که مسجد بزرگيه و از مراکز ديدني آنکارا و نزديکش يک هايپرمارکت خوب قرار داره با قيمتاي مناسب.
بعد از اينکه اتاق رو تحويل گرفتيم, به سمت آزمايشگاه رفتيم که از قبل با اينترنت رزرو کرده بوديم. با ماشين حدود 5 دقيقه بود. اونجا به طبقه دوم رفتيم و بدون اينکه چيزي در مورد وقت قبلي از ما بپرسن گفتن به طبقه سوم که آزمايشگاهه برين و پرسيدن که مصاحبه چه زمانيه و ما گفتيم سه روز ديگه و براي روز بعد ساعت 4:30 گفتن براي وقت دکتر بياين. بعد از اينکه پاسپورتها رو چک کرد و دو قطعه عکس ازمون گرفت گفت تو محل امضا پاسپورت امضا کنين! و ازمون برگه واکسيناسيون رو خواست (ما چون ساکن مشهد هستيم نتونستيم به انستيتو پاستور مراجعه کنيم) و ما گفتيم نداريم که گفت مشکلي نيست.به طبقه سوم رفتيم و بعد از پرداخت 85 دلار براي هرنفر براي آزمايش خون و عکس قفسه سينه صدامون کردن. از خانوما در مورد اينکه حامله هستن يا خير سوال ميکنن. آزمايشگاه خلوت بود و کارمون يک ساعته تموم شد.
نزديک آزمايشگاه پارک قشنگيه و يک مرکز خريد به اسم کاروم که گرونه و خيابون تونالي هيملي که پر از فروشگاه و رستورانه (مثل برگر کينگ و مک دونالدز).
روز بعد (سه شنبه) صبح به آنکامال رفتيم که براي گشتن خوبه و از ميدان کيزيل آي با مترو 4 ايستگاهه (ايستگاه Akkopru) . هزينه مترو هم هر نفر 1.70 ليره است. داخل ايستگاه کيزيل آي هم چند تا فروشگاه هست که جنساش خيلي خوب نیست.
ساعت 4:30, به مطب دکتر رفتيم که شلوغ بود و يک ساعت طول کشيد تا نوبتمون شد. دکتر اونگان سريع چند تا سوال در مورد اينکه شغلت چيه و قبلا بيماري خاصي داشتي و عمل جراحي و قد و وزن و ... پرسيد. بعد هم با گوشي معاينه کرد و گفت آستين رو بالا بزن و بدون سوال سريع سه تا واکسن تزريق کرد. در ضمن فارسی هم خوب صحبت ميکرد. بعد از اينکه از خانمم هم سوال کردم دقيقا همين طوري بوده. بعد از حدود 10 دقيقه هم جواب آزمايشها رو تو يه پاکت سربسته تحويلمون دادن و گفتن که اينا رو به سفارت ببرين و عکس راديولوژي و کارت واکسن که در اون نشون ميداد MMR و Td (کزاز ديفتري) و Varicella (آبله مرغان) رو بهمون تزريق کردن, رو گفت نگه داريد براي آمريکا!. ما آبله مرغان گرفته بوديم , ولي دکتر هيچ سوالي در اين مورد نکرد و سريع واکسنها رو تزريق کرد. 210 دلار هم براي هر نفر از ما گرفتن و اونايي که کارت واکسن پاستور رو داشتن بين 130 تا 180 دلار براي هر نفر ميدادن.
روز پنجشنبه ساعت 8:30 جلوی سفارت بوديم. جمعيت زيادي اونجا بودن اعم از ايراني و غير ايراني. نگهبان سفارت اومد و ما جلو رفتيم و پرسيد گرين کارت و گفتيم بله و پاسپورتها رو ازمون گرفت و بعد از 10 دقيقه صدامون زد و بعد از بازرسي داخل محوطه شديم. صف مهاجرتي و غير مهاجرتي جدا بود. اونجا يک خانم ايراني مدارک شامل اصل شناسنامه ها , پاسپورتها , سند ازدواج , مدرک تحصيلي و دو قطعه عکس رو ازمون گرفت و گفت ترجمه ها که گفتم قبلا فرستادم و گفت اگر داخل پرونده نباشه ازتون ميخوان. (ما ترجمه هاي رسمي و فرم اسپانسر و مالياتي رو قبلا با TNT فرستاده بوديم و 15 روز قبل از مصاحبه رسيده بود. در ضمن نامه دوم من اصلا نرسيد و من از طريق ايمیل نامه دوم رو دريافت کردم. مدارک رو هم با توجه به اطلاعات خوب دوستان از قبل آماده کرده بودم و از هر مدرک يک ترجمه اضافي هم داشتم.) بعد گفت که مصاحبه فارسي يا انگليسي و گفتم فارسي و بهمون يک شماره داد.
داخل سالن شديم و بعد از 1 ساعت شماره ما روي يک باجه افتاد. اونجا خانمي فرم 134 رو که قبلا فرستاده بودم رو نشون داد و گفت که از اين برگه کپي دارين که من داشتم و گفت که کپي رو براي همسرتون ميخوام. بعد دوباره شماره روي يک باجه ديگه افتاد و 1550 دلار (نفري 775 دلار ) ازمون دريافت کردن. بعد از نيم ساعت هم شماره ما روي باجه مصاحبه افتاد. استرس زيادي داشتيم ولي بعد از اينکه آقاي کنسول قبول شدن در لاتاري رو بهمون تبريک گفت و بسيار هم خوش برخورد بود, استرسمون تا حد زيادي کم شد. بعد از ما خواست که انگشتهامون رو روي دستگاه اسکنر بذاريم . بعد از انگشت نگاري گفت که دستامون رو بالا ببريم و جملاتي رو که ميگه تکرار کنيم. من گفتم ما يک يا دو مورد اشتباه تو فرمها داشتيم که به KCC هم اطلاع داديم و ايميل و جواب KCC رو هم دارم. يک مورد تاريخ ازدواج بود که يک روز اشتباه کرده بوديم و محل تولد مادر همسرم بود که اشتباه نوشته بوديم. اونها رو تصحيح کرد و براي اطمينان بيشتر دوباره ازمون پرسيد (ايميلها رو هم نخواست) و دوباره گفت دستها رو بالا ببريد و جملاتي رو که ميگم با هم تکرار کنيد. بعد فرمها رو تحويل داد تا محلي رو که مشخص کرده بود امضا کنيم. در مورد رشته دانشگاه از من و همسرم پرسيد و همينطور در مورد کارم و اينکه دولتيه يا خصوصي که گفتم دولتيه. مدارک ما رو تحويل داد بعد از اينکه يک سري موارد رو تو کامپيوتر چک کرد گفت که پرونده شما کامله و بعد از اينکه برگه آبي رو آورد که فقط محل Administrative process چک خورده بود گفت فقط يک سري مراحل اداري بايد طي بشه و هر وقت شماره شما داخل اين آدرس بود براي گرفتن ويزا بياين و گفت که قبلا اين پروسه بيشتر طول ميکشيد ولي ما به وزارت خارجه نامه نوشتيم و گفتيم که تسريع کنن و من پرسيدم که چقدر طول ميکشه که گفت متاسفانه چون دست ما نيست زمان مشخصي نداره.
يکسري موارد : فرم اسپانسر ما نوتاري نشده بود و همسر اسپانسر هم امضا نکرده بود و به اين موضوع ايرادي نگرفتن و همچنين در مورد اعتبار ويزا بايد بگم بعد از امضاي دکتر 6 ماهه که تو برگه آبي هم ذکر شده بود. اونجا خانم مجردي هم بودن که کارشون خصوصي بود و بدون چک ويزا گرفتن. ولي خانمي نسبتا مسن که بازنشسته آموزش پرورش بودن, برگه آبي رو بهشون دادن.
اميدوارم که بتونم کمکي کرده باشم و ببخشيد از اينکه سفرنامه خيلي طولاني شد.