2011-07-22 ساعت 20:39
(آخرین تغییر در ارسال: 2011-07-22 ساعت 21:51 توسط frozen mind.)
(2011-07-22 ساعت 20:22)yami نوشته: به به یاس بانو خانم. لذت بردم. جدا که به عمق مطلب اشاره کردین. ما هم تقریبا در روابطمون چیزی مشابه شما بودیم بجز اینکه من وقتی اومدم اینجا تصمیم گرفتم که هر کاری هم که بکنم «از کوره در نرم»!! البته همونطور که قبلا گفتم همین خونسری بیش از اندازه من هم گاهی باعث رنجش میشه و به حساب بیخیالی گذاشته میشه
وقتی هم بالای منبر میرم و ناخواسته دو ساعت در مورد مسائل روانشناسی همسرداری و اینا صحبت میکنم, خانمم سر درد میگره و میگه تو بهتر بود که کشیش میشدی بیش از اندازه خوب موعظه میکنی!!
خوب ما دراین زمینه تقریبن برعکس هستیم، چون همسرم یاد گرفته، از کودکی، که به تربیتش بر میگرده، که خشمش رو بیشتر بروز بده و ما داریم رو این مساله کنترل خشممون کار می کنیم. البته همه ی این مسایل خیلی شخصی می شن، به این معنا که خیلی مسایل می تونه توی عکس العمل های ما تاثیر گذار باشه..بنابراین خیلی خوبه که با شیوه تربیت و بزرگ شدن همدیگه تا می تونیم آشنا بشیم تا همدیگه و کارایی رو که می کنیم بیشتر درک کنیم