تا حالا پشیمون شدید از رفتن؟

[shabnam286]

من بدم می آید از آدمهایی که از دور میگن لنگش کن. من داره 2 سالی میشه که اومدم و سال دوم دکترا هستم. فاند دارم و ماشین new brand خریدم با همین در آمد دانشجویی. برای من مهاجرت مثل مردن بود. آره من مردم و یه آدم دیگه شدم. سال اول خیلی بد بود و من کاملا افسرده شدم. اما خداروشکر حال و احوالم روی نمراتم اثر نگذاشت. بعد یک سال برگشتم ایران برای دیدن. فقط 3،4 روز اول خوب بود. همش می خواستم برگردم. دوباره خاله زنک بازی و این که ملت تو زندگی خصوصیت سرک میکشن. ظرف یه سال به وضوح همه چیز محسوس گرون تر شده بود. همه تو خیابون باهات دعوا داشتن. تو مغازه که میرفتی یارو می خواست بزنتت. هوا انقدر کثیف بود که من همش سرفه می کردم و سر گیجه داشتم. چقدر ترسو شده بودم. عضلات زانوم اسپاسم می شد از مدل رانندگی کردن ملت. وقتی برگشتم US خوشحال بودم. اما اینجا هیچ چیزی جای خانواده و دوستایی که داشتین رو نمی گیره، اینجا آدمها خیلی فردگرا هستن. اینجا باید مثل خر کار کنی. من بعضی شبا خواب ایران می بینم دلم تنگ میشه. اذیت میشم. یه چیز دیگه هم اینه که وقتی اینجایی در سانسور خبری هستی و بهت هر چیزی رو نمی گن. من دیگه نمی تونم مثل قبل ایران زندگی کنم، اینجا هم دلم تنگ میشه. اما فکر نکنم دیگه بر گردم. اینجا به زندگی عاطفیم گند خورد اما از نظر دیگه خیلی پیشرفت کردم. کم کم دوست پیدا کردم. اما واقعا سخت بود، واقعا نمیدونم که اگه یه بار دیگه این راهو مجبور بشم برم توانی داشته باشم.