2011-10-01 ساعت 00:58
بی چاره اون اسپانسره!!
دیگه اسپانسر هیشکی نمی شه!! حالا شما چند هزار تایی نیاز دارید مگه؟
یه سوال دارم!؟ مثلا یکی اگه با خودش پول بیاره باز هم اسپانسر نیاز داره؟؟
آخه یه جا نوشته بود که برای مهاجرت اگر پول هم داشته باشید کافیه
چقدر پول کافیه؟؟ عذر می خوام که اینجا می پرسم ولی خب یه عرض دیگه ای هم داشتم..
من نگرانی دوست خوبمون آرش جان و بقیه رو درک می کنم چون اعتماد کردن به فضای مجازی زیاد کار صحیحی نیست.
من خودم اگر موقعی بخوام مهاجرت کنم، همین که با یکی دوست بشم اون رو ببینم اون هم من رو ببینه بیاد خونم و اگه چیزی برام پیش اومد بتونم باهاش صحبت کنم برام کافیه
برای دوستانی که تشریف می برند هم عرض می کنم که با یک وکیل خیال خودتون رو آسوده کنید ، فوقش 200$ میشه به استرسی که میکشید نمی ارزه!!
تازشم شاید اون دوستی که توی ایالات متحده اقامت داره و میخواید آدرس اون رو بدید فرد قابل اعتمادی نباشه و براتون دردسر بشه!! شما اینجوری به قضیه نگاه کنید.
««ایروونی ها آخه روی همه رو سفید کردند (بلا نسبت این فروم و اعضای گلش). روز اول دانشگاه برای ثبت نام که رفتم رودهن - همین 2 هفته پیش - بخاطر اینکه نسبت به بچه هایی که اونجا بودند وضعیت مالی و ظاهری بهتری داشتم (نه اینکه تهفه ای باشم ولی خب ماشینی که باهاش رفتم و تیپم بهتر از بقیه بود) به یکی اعتماد کردم و بعد از اینکه باهاش دوست شدم قرار شد برسونمش تهران ، بعدش سر راه پیاده شدم رفتم برای جفتمون آبمیوه گرفتم و برگشتم و رسوندمش میدان نوبنیاد تهران و بعدش رفتم خونه دیدم که کیف پولم که توش 200 تومن پول بود و کیف مدارکم که توی داشبرد بودند و دقیقا یادم یاد که وقتی سوار شدیم بود !!! نیستند. حالا از رو حسودی بوده دشمنی بوده نمی دونم چی بوده. توی کیف مدارکم شناسنامه ی من هم بود و معلوم نیست که چه بلایی سر شناسنامم بیاد (اگه بهم می گفت پول نیاز دارم بهش می دادم ولی شناسنامم چرا!!!؟؟ ... الآن 2 هفته گذشته و کلانتری رفتم پاسم دادن دادرسی از اونجا پاسم دادن کلانتری و الی .....!! سر یه اعتماد مسخره شناسنامم از دست رفت و باید برم المثنی بگیرم ...»»
من خودم دوستان دوران دبیرستانم (قریب به 10 نفر) تو ایالت های مختلف زندگی می کنند و خاله زاده هایم هم مقیم LA هستند ولی برای مهاجرت با وکیل راحت تر کنار میام..
روی دوستان ایرانی اونجا برای کارهایی از قبیل معرفی شهر و این جور چیز ها حساب کنید که یه هم زبون داشته باشید یه نفر اونجا و بتونید صحبت کنید
دوستانی که کمک می کنند به همنوع و هموطن خودشون لطف بزرگی می کنن امیدوارم ما هم بتونیم تو جبران محبت این قبیل افراد سهیم باشیم... ولی حواستون جمع باشه که مثل من نشید
البته کسانی که مهاجرت به آمریکا می کنند اونقدری با فرهنگ و با تمدن هستند که امریکا رو انتخاب کردند و یه آدرس دادن هم فکر نمی کنم مشکلی پیش بیاره
دیگه اسپانسر هیشکی نمی شه!! حالا شما چند هزار تایی نیاز دارید مگه؟
یه سوال دارم!؟ مثلا یکی اگه با خودش پول بیاره باز هم اسپانسر نیاز داره؟؟
آخه یه جا نوشته بود که برای مهاجرت اگر پول هم داشته باشید کافیه
چقدر پول کافیه؟؟ عذر می خوام که اینجا می پرسم ولی خب یه عرض دیگه ای هم داشتم..
من نگرانی دوست خوبمون آرش جان و بقیه رو درک می کنم چون اعتماد کردن به فضای مجازی زیاد کار صحیحی نیست.
من خودم اگر موقعی بخوام مهاجرت کنم، همین که با یکی دوست بشم اون رو ببینم اون هم من رو ببینه بیاد خونم و اگه چیزی برام پیش اومد بتونم باهاش صحبت کنم برام کافیه
برای دوستانی که تشریف می برند هم عرض می کنم که با یک وکیل خیال خودتون رو آسوده کنید ، فوقش 200$ میشه به استرسی که میکشید نمی ارزه!!
تازشم شاید اون دوستی که توی ایالات متحده اقامت داره و میخواید آدرس اون رو بدید فرد قابل اعتمادی نباشه و براتون دردسر بشه!! شما اینجوری به قضیه نگاه کنید.
««ایروونی ها آخه روی همه رو سفید کردند (بلا نسبت این فروم و اعضای گلش). روز اول دانشگاه برای ثبت نام که رفتم رودهن - همین 2 هفته پیش - بخاطر اینکه نسبت به بچه هایی که اونجا بودند وضعیت مالی و ظاهری بهتری داشتم (نه اینکه تهفه ای باشم ولی خب ماشینی که باهاش رفتم و تیپم بهتر از بقیه بود) به یکی اعتماد کردم و بعد از اینکه باهاش دوست شدم قرار شد برسونمش تهران ، بعدش سر راه پیاده شدم رفتم برای جفتمون آبمیوه گرفتم و برگشتم و رسوندمش میدان نوبنیاد تهران و بعدش رفتم خونه دیدم که کیف پولم که توش 200 تومن پول بود و کیف مدارکم که توی داشبرد بودند و دقیقا یادم یاد که وقتی سوار شدیم بود !!! نیستند. حالا از رو حسودی بوده دشمنی بوده نمی دونم چی بوده. توی کیف مدارکم شناسنامه ی من هم بود و معلوم نیست که چه بلایی سر شناسنامم بیاد (اگه بهم می گفت پول نیاز دارم بهش می دادم ولی شناسنامم چرا!!!؟؟ ... الآن 2 هفته گذشته و کلانتری رفتم پاسم دادن دادرسی از اونجا پاسم دادن کلانتری و الی .....!! سر یه اعتماد مسخره شناسنامم از دست رفت و باید برم المثنی بگیرم ...»»
من خودم دوستان دوران دبیرستانم (قریب به 10 نفر) تو ایالت های مختلف زندگی می کنند و خاله زاده هایم هم مقیم LA هستند ولی برای مهاجرت با وکیل راحت تر کنار میام..
روی دوستان ایرانی اونجا برای کارهایی از قبیل معرفی شهر و این جور چیز ها حساب کنید که یه هم زبون داشته باشید یه نفر اونجا و بتونید صحبت کنید
دوستانی که کمک می کنند به همنوع و هموطن خودشون لطف بزرگی می کنن امیدوارم ما هم بتونیم تو جبران محبت این قبیل افراد سهیم باشیم... ولی حواستون جمع باشه که مثل من نشید
البته کسانی که مهاجرت به آمریکا می کنند اونقدری با فرهنگ و با تمدن هستند که امریکا رو انتخاب کردند و یه آدرس دادن هم فکر نمی کنم مشکلی پیش بیاره