دوستان عزيز ، همراهان گرامي،
بيش از يكسال ( از خرداد 89 تاكنون) در فضايي بسيار دوستانه و صميمانه در كنار هم بوديم. فضاي مجازي كه در نوع خودبي نظير بوده و هست . چه مشاركت بي نظير ، چه تعاملي زيبا و چه آموخته هاي ارزشمندي براي همه و از اين رهگذر من چه سعادتمند بودم كه دوستان گرانقدري براي ادامه راه يافتم و...
دوستان عزيز، راهي كه آغاز كرده ايم بر مبناي يك فرايند كاملا تصادفي حادث شد، اون پاكت زرد مي تونست بجاي درب منزل ما به هر پلاك ديگري برود و... از دوستاني كه به هر دليل ويزا نگرفتند خواهش مي كنم به اين نكته عنايت داشته باشند. بارها پيش كسوتان گفتند كه برنامه هاي زندگي عادي خودتون رو بهم نزنيد و به موازات همه چيز را به آرامي و بدون استرس پيش ببريد. ضمن ناراحتي عميق از اينكه برخي دوستان ويزا نگرفتند، باز استدعا مي كنم اين دوستان خودشون رو سرزنش نكنند. بقول دوستان عزيزمون آفيسر ها بالاخره چند نفري رو به عنوان ابراز دقت در كارشون بايد رد بكنند. خانواده محترمي رو ديدم كه به دليل عدم ارايه مدرك دپيلم خودشون علي رغم ارايه مدارك دانشگاهي (كارت و گواهي دانشجويي شخص برنده و مدارك كارشناسي همسرشان) براي بار پنجم به سفارت آمده بودند لبريز از اضطراب و افسوس.
بخاطر داشته باشيم براي موفقيت فقط يك راه وجود ندارد و آمريكا يا هر جاي ديگر اين كره خاكي مدينه فاضله نيست.
بنده به لطف خدا و دعاي خير دوستان در واپسين روزها ويزا گرفتم و كلير شدم ولي با خود عهد كرده بودم در صورت كلير نشدن و عدم اخذ ويزا، حتي يك روز هم افسوسش رو نخورم هر چند كه هزينه و زمان صرف شده براي اين فرايند در صورت عدم گرفتن ويزا جاي دريغ هم داشت!؟
بيش از يكسال ( از خرداد 89 تاكنون) در فضايي بسيار دوستانه و صميمانه در كنار هم بوديم. فضاي مجازي كه در نوع خودبي نظير بوده و هست . چه مشاركت بي نظير ، چه تعاملي زيبا و چه آموخته هاي ارزشمندي براي همه و از اين رهگذر من چه سعادتمند بودم كه دوستان گرانقدري براي ادامه راه يافتم و...
دوستان عزيز، راهي كه آغاز كرده ايم بر مبناي يك فرايند كاملا تصادفي حادث شد، اون پاكت زرد مي تونست بجاي درب منزل ما به هر پلاك ديگري برود و... از دوستاني كه به هر دليل ويزا نگرفتند خواهش مي كنم به اين نكته عنايت داشته باشند. بارها پيش كسوتان گفتند كه برنامه هاي زندگي عادي خودتون رو بهم نزنيد و به موازات همه چيز را به آرامي و بدون استرس پيش ببريد. ضمن ناراحتي عميق از اينكه برخي دوستان ويزا نگرفتند، باز استدعا مي كنم اين دوستان خودشون رو سرزنش نكنند. بقول دوستان عزيزمون آفيسر ها بالاخره چند نفري رو به عنوان ابراز دقت در كارشون بايد رد بكنند. خانواده محترمي رو ديدم كه به دليل عدم ارايه مدرك دپيلم خودشون علي رغم ارايه مدارك دانشگاهي (كارت و گواهي دانشجويي شخص برنده و مدارك كارشناسي همسرشان) براي بار پنجم به سفارت آمده بودند لبريز از اضطراب و افسوس.
بخاطر داشته باشيم براي موفقيت فقط يك راه وجود ندارد و آمريكا يا هر جاي ديگر اين كره خاكي مدينه فاضله نيست.
بنده به لطف خدا و دعاي خير دوستان در واپسين روزها ويزا گرفتم و كلير شدم ولي با خود عهد كرده بودم در صورت كلير نشدن و عدم اخذ ويزا، حتي يك روز هم افسوسش رو نخورم هر چند كه هزينه و زمان صرف شده براي اين فرايند در صورت عدم گرفتن ويزا جاي دريغ هم داشت!؟