غربت من و تو ... غربت تو و من

[elham]

> >
> > بگذر از نــــــی ، من
> > حــــــکایت میــــــکنم
> > وز جـــــــدایی ها
> > شــــــــــکایت مــــــیکنم
> >
> >
> > نالـــــه ها نـــــــی
> > از آن نـــــــی زن است
> > نالــــــه های من، همه
> مــــال
> > مـــــن است

> > این منــــــم که
> > رشـــــته هایـــــم پنبه شد
> > جــــمعه هایـــــم
> نــــاگهان
> > یکــــشنبه
> > شد
> >
> > چند ســـــاعت،
> > ســــــــاعتم افتـــــاد
> عقب
> > پاک قاطــــــی شــــد
> ســــحر
> > با نیمه شب
> >
> >
> > یک شـــــــبه انگار
> > بگـــــــــرفتم
> مـــــــــرض
> > صبـــــــــــح فردایش ،
> > زبـــــانم شــد عوض
> >
> > آن ســـــــــلام
> > نازنینم شـــد
> ((هـــــــــلو))
> > وانچه گنــــــــدم کاشــــتم
> ،
> > روئید جـــــــو
> >
> > پای تا سر شد وجودم
> > ((فـوت)) و ((هد))
> > آب من ((واتـــــــر)) شد و نانم
> > ((بــــــرد))
> >
> > وای من! حتی پنـــــیرم
> > ((چـــــــــیز)) شد
> > اسـت و هــــستم، ناگهانی
> > ((ایـــز)) شد
> >
> > من که با آن
> > لـــهــــــجه و آن
> فارســـــــی
> > آنچــــــــنان خو کرده بودم
> > سـال ســـــی
> >
> > من که بــــــودم آن همه
> > حاضـــــر جـــواب
> > من که بـــــــودم نکــــته
> > هـــــا را فوت آب
> >
> > من که با شــــیـــرین
> > زبانــی های خویش
> > کــــــــار خود در هرکــــجا
> > بردم به پیـــش
> >
> > آخر عمری، چو
> > طـــــــــفلی تـــازه
> ســـال
> > از ســــــــــخن
> > افتـــــاده بـــودم ، لال
> > لال
> >
> > کم کمک، گاهی ((هلو))، گاهی
> > ((پلیز))
> > نطــــــق کــــــردم! خـرده
> > خـرده، ریز ریز
> >
> > در گرامــــر هــــمچنان
> > ســـــر در گــــمم
> > مثــــل شـــــاگرد
> کــــــلاس
> > دومــــــــم
> >
> > گاه ((گـــــودمورنیـنگ))
> > من ، جای سلام
> > از ســـــــــحر تا نیمه
> > شــــــب، دارد دوام
> >
> > با در و هــــمسایه
> > هـــــــنگام ســــخـــن
> > لــــرزه می افــــتد به
> ســــر
> > تا پــــای من
> >
> > میــــــکنم با یـــــک دو
> > تـــن اهل محــــل
> > گاهــگاهـــی یک ((هـــــلو))
> رو و
> > بــــدل
> >
> > گـــر هــــوا خوبــــست
> > یا اینـکه بد است
> > گفتگــــو درباره اش صــد در
> > صــــد است
> >
> > جــــز هـــــوا، هــــر
> > گـفتگویی، نابجاست
> > این جـــــماعت حرفشــــان
> روی
> > هواست
> >
> > بگذر از نــــــــی، من
> > حـــــــکایت میــکنم
> > وز جــــدائی ها شـــــــکایت
> > میــــــــکنم
> >
> > نــــــــی کــــــــجا
> > ایــــن نکته ها آموخته
> > نـــی کــجا
> > داند نیــــستان
> > ســــــــوخته
> >
> > نـــــی کــــجا از فتنه
> > های غـرب و شرق
> > داغ بر دل دارد و تیـــــــشه
> به
> > فـــــــــرق
> >
> > بشــــــنو از مـــــن،
> > بهتــــــرین راوی منم
> > راســـت خواهی، هم نـی و هم
> نـی
> > زنم
> >
> > ســــــــــــوختند
> > آنــــــــها نیـــــستان
> مرا
> > زیر و رو کــــردند
> > ایـــــــــــران
> > مـــــــــــــرا
> >
> > کاش میــــــــــماندم
> > در آن محــنت سرا
> > تا بســـــــــوزاننــد در
> > آتـــــــش مـــــــــرا
> >
> > تا
> > بســــــوزاننـــــــــدم و
> > خاکـــــــــسترم
> > در هـــــــــم آمیزد به
> خـــاک
> > کــــــشورم
> >
> > دیـــــــــدی آخر هرچه
> > رشـــــتم پنبه شد
> > جمـــــــعه هایم ناگهان
> > یکـــــــشنبه شد
> >

----------------------------------------------------------
با تشکر ویژه از دوست خوبم لیلی جون....