تا حالا پشیمون شدید از رفتن؟

[amiry]

آرش
من با این حرفهای شما یاد یک داستانی می‌افتم.

ناصر‌الدین شاه در فرانسه بود و داشت ریش خودش رو کوتاه می‌کرد. یکی بهش گفت چرا آینه دستت نمی‌گیری؟ گفت از بس که از ایرانی جماعت حالم بهم می‌خوره دلم نمیاد تو آینه ریخت نحس خودم رو ببینیم!

قبل از اینکه به «ایرانیها» حمله کنیم، همه حرف‌هاشون رو صدمن یک غاز حساب کنیم، اونها رو به طور کلی در موقعیت اجتماعی پایین درنظر بگیریم و اونها رو بخاطر زندگی در یک شهر خاص قضاوت کنیم بهتره حواسمون باشه که «ایرانی» هستیم.

اینکه گفته میشه «ایرانی‌های لس آنجلس» اینطوری هستند و اونطوری هستند کاملاً غلطه. به صرف زندگی در یک شهر هیچ چیز کسی مشخص نمیشه. همونطور که قبلا گفتم تنها چیزی که لس آنجلس رو با دیگر شهرها متقاوت می‌کنه اینه که اینجا ایرانی‌های بیشتری وجود داره و اگر بخواهی همش با جامعه ایرانی سر و کار داشته باشی یعنی انگار داری تو ایران زندگی می‌کنی. اما اینکه تو ایران زندگی کنی هم هیچ معنی بدی نمیده. نه همه ایرانی‌ها بد هستند و نه زندگی تو ایرن بده.

چیزی که از نظر آرش بده اینه که ایرانی‌ها میان لس‌آنجلس و فقط با ایرانی‌ها سر و کار دارند. یعنی شغلشون و آشناهاشون همه ایرانی هستند. به نظر من این هم به خودی خود هیچ بدی نداره. اینجا افرادی هستند که از مکزیک اوندند یا از چین اومدند و تو محله مخصوص خودشون زندگی می‌کنند و خیلی هم موفق هستند. حالا چرا ایرانی‌هایی که تو محله خودشون زندگی می‌کنند موفق نیستند رو من نمی‌فهمم. چون همه آدمها مثل هم نیستند. همه مثل من و آرش نیستند که چوان باشند و بتونند کار پیدا کنند. خیلیها سنشون از ۵۰ گدشته و حوصله زبان یاد گرفتن ندارند. بده که لس آنجلس شهریه که به همچین آدمهایی امکان زندگی رو میده؟ حالا تو لس‌آنجلس یه سری آدمها هستند که میان سر تازه واردها کلاه میذارن دلیل نمیشه تو سن فرانسیسکو نیستند. فقط چون اینچا جمعیت ایرانی زیاده از اوناش هم زیاده.

در نهایت این رو بگم که شما اگر بخواهید با ایرانی‌ها در تماس باشید و انگلیسی یاد نگیرید همه جا می‌تونید. حتی تو سن فرانسیسکو. ربطی به شهرش نداره. شما بالاخره پیدا می‌کنید اگه بخواهید. و نکته از اون مهمتر اینه که ما هیچ وفت نمی‌تونیم از ایرانی‌ها بد بگیم چون اولین ایرانی نزدیک ما تو فاصله صفر میلیمتری خودمون وجود داره. هیچوقت ایرانی‌ بودن رو فراموش نخواهیم کرد. همونطور که آرش بعد از ۵ سال هنوز وبلاگش فارسیه و تو فروم‌های فارسی می‌نویسه و سریال فارسی می‌بینه. من و شما هم فرق نمی‌کنیم. چهل سال هم از ایران و فارسی دور باشیم هیچکدوم یادمون نمیره.

در کمال احترام محسن جان باید عرض کنم منظور آرش کاملا واضح و مشخص بود. چیزی که من متوجه نمیشوم اصرار ما در یافتن یک مثال نقض و در نهایت رد حکم مورد نظر است در صورتی که نه آرش ادعا کرده که فرضیه ای در فیزیک معرفی کرده ( تازه اونهم ممکنه استثنا داشته باشه)و نه سایر خوانندگان پیشنهاد ارش را قابل استفاده برای همه مهاجران میدانند( همانطور که شما مثال افراد بالای 50 سال را در خصوص یادگیری زبان زدید)
ایده های کلی که در عمل ما کمتر هم بهش اعتقاد داریم مثل اینکه " آدم خوب و بد هرجایی پیدا میشه" یا همانطور که شما گفتید "به صرف زندگی در یک شهر هیچ چیز کسی مشخص نمیشه" کمتر برای یک مهاجر راهگشا خواهد بود. دست از کلی گویی برداریم . یادمه تو کلاس معارف دانشگاه یا دینی دبیرستانن هر وقت بحث میشد و معلم هم کم میاورد را حلهای میانه رو ( امر بین الامرین) به عنوان راهکار اسلام معرفی می کرد. حرفهای شما منو یاد اونموقع انداخت.
فکر میکنم اصرار ما به پاسخ دادن هر پستی به هر قیمتی هیچ بار خبری و علمی نخواهد داشت و فقط باعث اطاله کلام خواهد بود.

با تشکر