سلام بر دوستام گرامی
آقا ما که آنکارا بودیم اون شخصی که اولین نفره و کلیر شده تو هتل ما بود. منتظر ویزاش بود . خانوادش همه یه ضرب گرفته بودن خودش هم تقریبا بعد از یک و نیم ماه. روزی هم که یو پی اس عزیز ویزاش رو تحویل داد یه جشنی براش تو هتل گرفتیم و د بزن و برقص. جای همه خالی بود . امید وارم شما هم همینو تجربه کنید.
سلام بر دوستام گرامی
آقا ما که آنکارا بودیم اون شخصی که اولین نفره و کلیر شده تو هتل ما بود. منتظر ویزاش بود . خانوادش همه یه ضرب گرفته بودن خودش هم تقریبا بعد از یک و نیم ماه. روزی هم که یو پی اس عزیز ویزاش رو تحویل داد یه جشنی براش تو هتل گرفتیم و د بزن و برقص. جای همه خالی بود . امید وارم شما هم همینو تجربه کنید. راستی ایشو ن مهاجر سرایی نبودن.
آقا ما که آنکارا بودیم اون شخصی که اولین نفره و کلیر شده تو هتل ما بود. منتظر ویزاش بود . خانوادش همه یه ضرب گرفته بودن خودش هم تقریبا بعد از یک و نیم ماه. روزی هم که یو پی اس عزیز ویزاش رو تحویل داد یه جشنی براش تو هتل گرفتیم و د بزن و برقص. جای همه خالی بود . امید وارم شما هم همینو تجربه کنید.
سلام بر دوستام گرامی
آقا ما که آنکارا بودیم اون شخصی که اولین نفره و کلیر شده تو هتل ما بود. منتظر ویزاش بود . خانوادش همه یه ضرب گرفته بودن خودش هم تقریبا بعد از یک و نیم ماه. روزی هم که یو پی اس عزیز ویزاش رو تحویل داد یه جشنی براش تو هتل گرفتیم و د بزن و برقص. جای همه خالی بود . امید وارم شما هم همینو تجربه کنید. راستی ایشو ن مهاجر سرایی نبودن.
یقیــن دارم که ما روزی پــروانه خواهیــم شد. بگذار روزگار هـــر چه میـــخواهد پیــله کنـــد.
[font=Tahoma]زندگی در شیکاگو[/font]
[font=Tahoma]زندگی در شیکاگو[/font]