2012-03-11 ساعت 07:38
من با توجه به اینکه در حال ورود به یک سالگی حضور با برکتم در آمریکا هستم (!!) بعنوان یک ریش سفید (بازم!!) توصیه میکنم که در درجه اول کار رو بچسبین!! کار کار کار. باور کنین حتی اگه در محروم ترین منطقه هم کار مورد علاقه تون رو با حداقل شرایط زندگی بهتون دادن, رد نکنین.
یکی دو سه سال اول که زمان جا افتادگی یک مهاجر هست نباید فکر تفنن و کلاس محل زندگی بود. در این مدت حتی اگه در محرومترین محل هم کار کنین, تجربه کار آمریکایی و رفرنسهای آمریکایی رو در کنار فشار کاری کمتر در کار بهتر بدست میارین و بعد با داشتن اون تجربه و رفرنس کاری هر جا دلتون خواست برین. الان یکی از مشکلات من اینه که برای هر کاری خوبی ازم مابین سه تا پنج رفرنس کاری آمریکایی قابل استعلام میخوان در حالی که من یک جا بیشتر کار نکردم و اونم شرکتی هست که در قوانینش ارائه رفرنس به کارکنانش ممنوعه! با این وضع یعنی کار درست درمون, کشک!
خداییش تو علی آباد کتول ایالت ساوجبلاغ اینجا هم یک «کار خوب و شرایط زندگی حداقلی» مهیا باشه من با کله میرم با اینکه الان یک ساله در جنوب فلوریدا و یکی از قشنگترین و با کلاسترین جاهای آمریکا دارم زندگی میکنم که همه جاش کانتری کلاب و زمین گلف و چوگان و دریاچه قایقرانی هست اما اینا که برای من نون و آب نمیشه!! میشه؟
یکی دو سه سال اول که زمان جا افتادگی یک مهاجر هست نباید فکر تفنن و کلاس محل زندگی بود. در این مدت حتی اگه در محرومترین محل هم کار کنین, تجربه کار آمریکایی و رفرنسهای آمریکایی رو در کنار فشار کاری کمتر در کار بهتر بدست میارین و بعد با داشتن اون تجربه و رفرنس کاری هر جا دلتون خواست برین. الان یکی از مشکلات من اینه که برای هر کاری خوبی ازم مابین سه تا پنج رفرنس کاری آمریکایی قابل استعلام میخوان در حالی که من یک جا بیشتر کار نکردم و اونم شرکتی هست که در قوانینش ارائه رفرنس به کارکنانش ممنوعه! با این وضع یعنی کار درست درمون, کشک!
خداییش تو علی آباد کتول ایالت ساوجبلاغ اینجا هم یک «کار خوب و شرایط زندگی حداقلی» مهیا باشه من با کله میرم با اینکه الان یک ساله در جنوب فلوریدا و یکی از قشنگترین و با کلاسترین جاهای آمریکا دارم زندگی میکنم که همه جاش کانتری کلاب و زمین گلف و چوگان و دریاچه قایقرانی هست اما اینا که برای من نون و آب نمیشه!! میشه؟