2012-03-30 ساعت 08:22
(آخرین تغییر در ارسال: 2012-03-30 ساعت 11:30 توسط kavoshgarnet.)
(2012-03-29 ساعت 21:10)ghasr نوشته: سلام دوستان من تو لاتاری 2013 شرکت کردم امیدوارم قبول بشم.چندتا سوال داشتمسال نو بر همه دوستان خجسته باد.
1- ادرسی رو ندارم که در صورت قبولی بنویسم.
2- شنیدم هیستون شهر خوبیه و کار میشه پیدا کرد. من لیسانس علوم اجتماعی دارم ولی تو زمینه کامپیوتر تخصصم زیاده الان تو ایران تو یه شرکت کامپیوتری کار میکنم.
کسی رو تو آمریکا ندارم با کلی زور و زحمت تونستم 15 ملیون جور کنم میدونم پول زیادی نیست از دوستان مهاجرسرائی میخوام منو راهنمائی کنن که چیکار کنم و کسی میتونه بهم کمک کنه در هر زمینه ای که باشه تا بتونم کمتر هزینه کنم تا زمانی که کاری پیدا کنم و بتونم روی پای خودم وایسم.
تورو خدا کمکم کنین همش استرس دارم که اگه قبول شدم چیکار کنم با بی کسی
---------------------------------------------
آقای عزیز شما به من از طریق مهاجرسرا ایمیل زده اید که تا اوایل ژوئن قصد دارید بیایید و خلاصه جملات بالا را هم در متن ایمیل آورده اید. من با هزار گرفتاری بیش از نیم ساعت وقت گذاشته ام تا شما را در مهاجرسرا پیدا کنم و ببینم که چطور کمکی از دست من بر خواهد آمد اما متاسفانه می بینم که شما هنوز قبول نشده اید. در صورتی که شما هنوز قبول نشده اید چطور می خواهید بیایید؟
------------------
درباره کمک به دوستان من حاضرم در حد توانایی بسیار کمی که دارم کمی کمک کنم. به شرطی که:
- خود کمک گیرنده هم اهل کمک باشد و در زمان مناسب حداقل دو خط راهنمایی در مهاجرسرا بنویسد. یا دوست جدیدی نیاز به راهنمایی داشت در صورت امکان از او دریغ نکند.
- من و افراد داوطلبی مثل من پشتیبانی سازمانی نداریم و وقتی که می گوییم کمک در حد راهنمایی واقعا بضاعت خود من در همین حد است و گاهی در صورت امکان پیک آپ از فرودگاه و نشان دادن چند فروشگاه و گاهی راهنمایی تلفنی. و حتی ممکن است دوستانی در مواقعی درخواست کمک کنند که من یا سایر دوستان واقعا در شرایط هیچگونه کمکی نباشیم. همه اینها به معنی اینست که کسانی که وارد آمریکا می شوند به تکیه کامل بر دوستان وارد نشوند و اگر اعتماد به نفس کمی دارند حتما تکیه گاه محکمی پیدا کنند.
- دوستانی که درخواست کمک می کنند اگر نوشته های زیادی در مهاجرسرا ندارند در ایمیلشان کمی درباره خودشان توضیح دهند که در سریعترین زمان من بدانم که تا چه حد می توانم کمک کنم. و مانند این دوست عزیز نباشد که هنوز قبول نشده می نویسد که من تا اوایل ژوئن می آیم!
در ضمن در جواب ایمیل این دوست عزیز می نویسم که من در شیکاگو زندگی می کنم که در اینجا قیمتها سرسام آور است؛ مثلا بنزین که در نیویورک به مرز چهار دلار رسیده اما در اینجا در مرز پنج دلار است. قیمت اجاره خانه بعد از نیویورک و لوس آنجلس در بالاترین حد است (در قیاس با شهرهای اصلی) و بقیه هزینه ها هم به همین نسبت بالاست. با همه اینها با پول کمتر از پول شما هم می شود در اینجا استارت زد اما اعتماد به نفس و پشتکار بالایی نیاز دارد؛ ضمن اینکه به دلیل کم بودن ایرانی اگر کسی در سطح زبان پایینی است و آشنایان کمی در شیکاگو دارد بهتر است به تکزاس یا کالیفرنیا برود. کسانی که معمولا به امید یک آشنای دور به جایی سفر می کنند معمولا با سفر آشنا یا اسپانسرشان به ایران یا خارج از آمریکا مواجه می شوند پس به نظر من هیچگاه به امید دیگران مهاجرت نکنید. نود درصد تکیه و اعتمادتان به خودتان باشد و برای ده درصد باقی مانده اگر کسی را پیدا کردید که چه بهتر و اگر تنها ماندید هم زیاد آسیب نخواهید دید.
سال خوبی را برایتان آرزو می کنم.