2012-05-28 ساعت 17:02
(2012-05-28 ساعت 09:48)ANAMAL نوشته: دوستان عزیز من و همسرم از12 می 2012 اومدیم ویرجینیا و منتظر گرین کارت و سوشیالمونیم.اینجا اسپانسرمون واسمون یه خونه با تمام وسایل تهیه کرده و چیزی کم نداریم.حتی چون ایشون رستوران داره ما مشکل غذا هم نداریم.اما ما تصمیم گرفتیم برگردیم ایران و تا آخر عمر همونجا زندگی کنیم.چون اونجا مدرک تحصیلی خوب ، کار ، خونه ، خانواده ، دوستان و... رو داریم.اما اینجا باید زبان بخونیم و تافل بگیریم بعدش واسه ادامه تحصیل بریم دانشگاه و بعد از فارغ التحصیلی بریم دنبال یه کار خوب که همه اینا چندین سال طول می کشه درصورتیکه همه اینارو تو ایران داشتیم و با چشم بسته پاشدیم اومدیم اینجا.البته دیدن آمریکا حتی واسه تفریح آرزوی هر کسیه و ما این رو می ذاریم به حساب یه مسافرت خارج از کشور. تورو خدا قبل از اومدن همه چیزو خوب بسنجید .اینو به عنوان برادر کوچکترتون می گم(من 32 سالمه.حالا هرکی کوچکتر از منه !!!) دوستتون دارم.موفق باشید.بسیار بسیار از شهامتتون سپاسگزارم.
فقط یک نکته را عرض کنم. چون تجربه مهاجرت رو هم خودم داشتم هم دوستان زیادی در خارج از ایران دارم که مهاجر هستند و هر روز دارم باهاشون زندگی میکنم (نه فقط ایرانی) و مشکلات اول مهاجرت و بخصوص شما که در منزل اسپانسر هستید و قطعا مشکلات آینده خودتون رو هم دارید در مشکلات اسپانسرتون میبینید کفه های ترازوی شما را دچار تلورانس میکنه.
هیج اشکلالی نداره. به راحتی و سربلندی برگردید و قطعا مطمین باشید که بعد از چند سال به امریکا بازخواهید گشت. (مگر اینکه واقعا قسمت چیز دیگری باشه) ولی این سیکل برای خیلی از دوستان من پیش اومده.
به هیچ وجه خودتون رو سرزنش نکنید. شاید شما یکی از معدود انسانهای شجاع در این انجمن هستید که لااقل وقتی احساس پشیمانی میکنید اعلام مینمایید نه اینکه اصلا به انجمن هم سر نمیزنند!!!!! یا بعضی از هم وطنان بلا نسبت هم انجمنی ها که به دروغ خود را مدیر عامل گوگل میدانند. مبادا کسی فکر کنه داره زمین شویی میکنه. یکیشون همین jordanirیک آدم نافرمیه که نگو.
تو برادر بزرگ مایی (البته یه چند روز) و بسیار با جرات و فهمیده. دقیقا همون سفر تفریحی که فرمودید و قطعا با کوله باری از تجربه که هزاران سال هم نمیتونستید در ایران یا سفرهای توریستی دیگر کسب کنید.
و یک پیشنهاد دیگر خیلی نگران جبهه گیری دوستانی که هنوز نرفتند نشین اونها دارن از آینده خودشون دفاع میکنند و حق دارند چون اگر بخواهند با حرف شما مخالفت نکنند در واقع پلهای جلو خود را سست کرده اند.
-----------------------
ان شا الله در دومین سفر شما به امریکا بتونیم تو هواپیما همسفر باشیم. شاید هم با هم رفتیم استرالیا. اگر یه موقع دوست داشتی یه تاپیک بزن و بدیهای امریکا را عنوان کن. همین تاپیک هم بد نیست. نگران بازخورد ها هم نباش. همین بازخورد ها ممکنه از جانب دوستان مقیم امریکا و موفق باشه و حتی باب آشنایی بشه برای ادامه زندگی و حتی کاری موفق در امریکا.
--------------------
نصیحتی دوستانه از برادر کوچکتر«
الان خیلی به تصمیماتت بها نده. الان بدن شما داره یکی از سخت ترین لحظات عمرش رو میگذرونه . هورمونهای شما بشدت دچار تلاطم شده . خاطرات مزخرفی از گذشته به شما هجوم میاره که خودتم نمیدونی از کجا اومده.
اینها همه طبیعی هستند.
و نهایتا یک ماه دیگه از بین میرن. فرد به فرد متفاوته.
سعی کنید اصلا به شروع زندگی فکر نکنید. به سفر تفریحیتون ادامه بدین.
سعی کنید تا این زمان که در امریکا هستید همه ایالتهایی که توانش رو دارید زیارت بفرمایید تا بتونید در آینده محل زندگی مناسب خود را پیدا کنید.
ادامه سفر تفریحیتون ممکنه به اقامت دامتون تبدیل بشه ولی ادامه شروع زندگی و تفکر به آن قطعا موجب برگشتتون برای مدت طولانی به ایران میشه.