(2012-07-11 ساعت 03:46)kavoshgarnet نوشته:(2012-07-10 ساعت 21:33)امیر مهاجر نوشته:(2012-07-10 ساعت 09:42)omidooo نوشته: ...دلنشین ترین قسمتش این هیجان دوچرخه سواریه. به خصوص وقتی میدونی میشه تو اتوبوس و قطار هم بذاری.
2- اگه بخوام همزمان از حمل و نقل عمومی هم استفاده کنم برام میسره . چون دوچرخم رو تا حالا چند باری در جای مخصوصی که در اتوبوس ها تعیین شده قرار دادم
ولی تا حالا باهاش مترو نرفتم ولی اونم امکان پذیره.
...
فکر کنم پیشانی (جلوی بیرونی) اتوبوس رو میگی امید جان، که احتمالا دو تا دوچرخه جا داره. درسته؟
و اما مترو! خیلی برام جالب بود. تو مترو هم جای مخصوصی داره یا باید همینجوری ببریش تو و خودت نگهش داری؟ متروی اونجا زیر زمین هم ایستگاه داره؟ در این صورت از پله های برقی یا در کل از گیتتهای ورودی چجوری رد میشه؟ خیلی چیزا رو باید در نظر بگیرند برای اینکه امکان بارگیری دوچرخه رو فراهم کنند! اگه میشه بیشتر توضیح بده امید عزیز.
برای Train یا ترن هیچ امکانات خاصی برای دوچرخه نداره و به سادگی هر کس دوچرخه اش رو روی دوش از پله ها بالا می بره و داخل ترن هم یه جایی برای نگهداشتنش پیدا می کنه ولی برای اتوبوس درسته. همه اتوبوسها جای دو تا دوچرخه در جلوی اتوبوس دارند. در ضمن اینجا مترو نداره! یه چیزی به اسم Metra هست که شبیه مترو نیست بلکه قطار داخل ایالتی هستش.
اگر مجموعه مترا و ترن شیکاگو را مثل یک شیر در نظر بگیریم، متروی ما می شه یه شیر بی یال و دم و اشکم
در تکمیل پست کاوشگر عزیز باید عرض کنم که در ساعات پیک شلوغی که صبح ها از 7 صبح تا 9 و بعد از ظهر ها از 5 تا 7 عصر در نظر گرفته میشه بردن دوچرخه در ترن ممنوعه.
ضمن اینکه تا جایی که دیدم در هر ایستگاهی دو تا در ورودی به ایستگاه وجود داره . که یکی اصلی و دیگری فرعی است . که تقریبا در همه ورودی های اصلی،
گیت هایی برای کسانی که ویلچر یا دوچرخه استفاده میکنن تعبیه شده.
پس اگه خواستید وارد ترن بشید و علامتی دیدید مبنی بر اینکه امکان ورود دوچرخه ، چمدان های بزرگ و چیزهایی از این قبیل وجود نداشت بدونید که از درب فرعی وارد شده اید و
باید بگردید یه جایی همون ورا درب اصلی رو پیدا کنید. ( ممکنه درب اصلی در خیابان بغلیش باشه)
در مورد راه پله ( چه ایستگاه های زیرزمین و چه بالای زمین) هم اینکه اگه برقی باشه که میشه ازش استفاده کرد
اگه هم نباشه مصداق این مثل میشه که
" گهی پشت به زین و گهی زین به پشت"
یقیــن دارم که ما روزی پــروانه خواهیــم شد. بگذار روزگار هـــر چه میـــخواهد پیــله کنـــد.
[font=Tahoma]زندگی در شیکاگو[/font]
[font=Tahoma]زندگی در شیکاگو[/font]