انتظار برای مصاحبه برندگان لاتاری ۲۰۱۳

[Given]

دوستان محترم ..این بحث سن و سال رو بی خیال بشین ..... دل باید جوون باشه .... مطمئنا توی این هاگیر واگیر ایران ... بچه های 16 ساله سنی حول 40 ، 50 دارن...... اینجا همه مسن هستند .... دل همه مرده و اکثرا عصبی و افسرده هستن ........ داشتم سرگذشت قبولی دوستان رو می خوندم ...گفتم یه مختصری مال خودم رو هم بنویسم ...... قضیه از سال 78 شروع شد ..... دقیقا سالی بود که من خدمتم رو با فوق دیپلم تموم کردم ..... تصمیم گرفته بودم برای تحصیل برم مجارستان ..... ولی دقیقا روزی که می خواستم پروسه رو شروع کنم کارشناسی قبول شدم ..... بعد از طی مقطع کارشناسی ... مشغول به کار شدم و همزمان برای کبک استارت زدم (زبان و این برنامه ها ) ، بماند . همیشه تو فکرم این بوده که آمریکا ؟ منو می خواد چی کار ؟ اصن عمرا توریستی هم نمی دن به من ...... خلاصه این دفعه سومی بود که لاتاری شرکت کردم ... اونم چه جوری ؟ برادران بنده سال های متمادی که دارن شرکت می کنن ... فک کنم از سال 70 اینا حدودا ..... خلاصه داشتم با کد یه وب سایت کلنجار می رفتم و سعی می کردم ردیفش کنم داداشم اومد عینا همینی که می نویسم رو بهم گفت : مرتیکه لاتاری 2013 شروع شده ...اسم بنویس واسه ما و خودت ... من : برو بابا ..... داداشم : :-O . ولی من کار داشتم و بی خیال شدم ...... شب که دور میز نشستیم شام بخوریم ، مادرم ازم خواهش کرد که واسه همه اسم بنویسم ..... منم چون امکان نداره حرفش رو زمین بندازم : نشستم پای سیستم و فرم ها رو پر کردم .
خلاصه زجرتون ندم . موقعی که نتایج اعلام شد ... من درگیر کار های شرکت بودم .... یه پروژه خوب داشتیم که واقعا مشغولمون کرده بود . از اونجایی که تو خونه ما همه شاغلن ..... برادرام این 10 روز رو ماموریت بودن .... و روز دهم که جمعه بود .... بعد از نهار برادرم بهم گفت آقا این لاتاری جوابش اومده ... من به این حالت : باششششششششششششششششه . خلاصه از اون منت کشی که این شماره ها کجا .... منم : ول کن بابا ... 18 ساله داری شرکت می کنی ...... خلاصه با هزار منت ...شماره ها رو بهش دادم .... اونم یکی یکی از داداش بزرگه زد ...هیچکس قبول نشده بود ... چون داداش کوچیکه هستم (لازمه بگم من 28 سالمه ... حالا بزرگه رو خودتون حساب کنید) آخرش شماره منو زد .... و صفحه معروف با بارکد ظاهر شد . چون در این زمینه تجربه نداشتیم همه اینطوری : فک کنیم قبول شدی ..... منم : باشه حتما من قبول شدم . و رفتم بیرون ..... قافل از اینکه واقعا قبول شدم . فرداش سر کار که بودم داداشم زنگ زد . بهم گفت صفحه قبولی من رو داده به مترجم شرکتشون که یه خانم آمریکایی الاصل هست ... اونم ترجمه کرده ... گفته قبول شدی و شروع کرد بهم فحش دادن که کثافت منت سر ما میزاری خودت قبول می شی ؟. شاید باورتون نشه ... اون لحظه داشتم چند خط کد (چند خط کد منظورم 20000 خطه ) PHP رو دی باگ (تصحیح) میکردم کلا بستمش ، همون کد ها رو بعدها سه هفته طول کشید تصحیح کنم، پا شدم ، کیفم رو برداشتم و بدون هیچ حرفی اومدم خونه . همکارام فک می کردن خدایی نکرده کسی مرده تا شب هی زنگ می زدن بهم . کلا تا سه روز قفل بودم ... اثری از جیغ و داد نبود ... کلا قفل بودم . ببخشید اگه طولانی شد .... اگه راستش رو بخواین هنوزم قفلم ..... ولی روی مهاجرسرا و دوستان گلم