اولین سفر به آمریكا برای فعال سازی گرین کارت

[armanbala]

دوستانی که آمریکا هستین میشه کمی در مورد وضعیت پول و کار هم توضیح بدین. ماشالله انگار وضعیت مالی همتون خوبه و کسی در مورد کار و بار صحبت نمیکنه. من حداکثر مقداری که میتونم بیارم 10 هزار تا هست و میخواهم برم سانفرانسیسکو یا شهرهای اطراف به شیوه homestay مستقر بشم. 800 تا 1000 دلار ماهانه. صبحانه رو که میدن. وعده ناهار بیخیال. فقط شام میمونه که باید خودم تهیه کنم. به نظرتون با این مقدار پول چقدر دوام میارم؟
اگر نظری، راهنمایی، توصیه ای دارین ممنون میشم که بفرمایید.

خب به سلامتی دوست عزیز،
از آمدن من به آمریکا تا هم‌اکنون دو ماه و چند روز میگذره. و متاسفانه من از اون قشر مرفه بی‌درد نبودم ! و ته و توی حساب بانکی‌ام را که خالی کردم، چیزی حدود هفت‌هزار دلار شد. اینجا در نزدیکای Orange County یه اطاق نزد یک خانواده آمریکایی اجاره کرده‌ام برای ماهی ششصد دلار. پول آب و برق نمیدهم . فکر کنم ماهی دویست تا سیصد دلار هم خرج خورد و خوراک و رفت و آمد بشه.
اینجا یه کلاس زبان رایگان پیدا کردم، و تندی نام نویسی کردم که عقب نیافتم.
اما کار پیدا کردن، در اولین روزهای آمدن به آمریکا ، واقعا سخت هست. من (مهندس عمران) هرجا که رفتم و فرم درخواست کار پر کردم، یه قسمتی هم داشت که سابقه کار در آمریکا می‌خواست، و همینطور آدرس و شماره تلفن آنجایی که قبلا کار می‌کردید، چون تلفن می‌زنند تا بپرسند شما در کار قبلی، بچه خوبی بودی یا نه اگر هم زبان بلد نباشید که دیگه اصلا بی‌خیال!
و راستش را بخواهید، مهم‌ این است که شما در روزهای نخست آمدن به آمریکا، یه کاری پیدا کنید که دلارهای گران خریده شده از ایران را الکی خرج نکنید! اینجا در کالیفرنیا رقابت خیلی شدیده، کارهای معمولی را که همه مکزیکی ها گرفته‌اند، و در رده های بالاتر هم باید سابقه کار داشته باشید و خیلی خوب انگلیسی حرف بزنید.
حالا، اینکه شما با این پولتان چقدر طاقت بیاورید، همه اش به خودتان بستگی دارد، شاید چهار ماه، شاید هم ۸ ماه. من که نمی‌توانم چیزی بگویم.
اگر شما زندگی در خارج از میهن عزیزمان را تا کنون تجربه نکرده‌اید، یکی دو ماه اول شاید خیلی سخت باشد، چون کلا سیستم اینجا با ایران حسابی فرق داره، از سیستم اداری و دولتی گرفته تا آداب معاشرت اجتماعی، اما چیزی نیست که نتوان از عهده‌اش بر‌آمد. فقط گاو نر می‌خواهد و مرد کهن
امیدوارم که این نوشته من ناامیدکننده نباشد، اما حقیقت است و من فقط برای آگاهی دادن شما نوشتم. زیرا هموطنان زیادی را دیده‌ام که متاسفانه بدون آگاهی دست به مهاجرت زده‌اند ، و شناخت‌شان از زندگی در اروپا یا آمریکا، همانی بوده که در تلویزیون و سینما دیده بودند و با رسیدن به اینجا با یک دنیای ناشناخته روبرو شده‌اند که اصلا برایشان قابل تصور نبوده. هم در اروپا دیده‌ام و هم در آمریکا. بی‌تعارف بگویم، برای خود من هم اینگونه بوده است. یعنی همه ما آنرا تجربه می‌کنیم.
مثلا یکی از همین دوستان مهاجرسرایی، که ۶ ماه قبل از من به آمریکا آمده، برای من تعریف می‌کرد که در ایران ۱۰ سال سابقه کار در بانک داشته و لیسانس هم داشته، و پیش خودش فکر می‌کرده که میاد آمریکا و در همان شاخه اقتصادی و بانکی یه جایی کارمند میشه. اینکه حالا سیستم اقتصادی آمریکا چگونه است و مشکل زبان انگلیسی چقدر بزرگ است، اصلا به فکر ایشان نرسیده بوده و حالا فعلا با شانس و آشنا پیدا کردن،به کار رانندگی مشغول است. در برخی موارد، حتی کسانی که گرین کارت هم داشته‌اند، به میهن بازگشته‌اند.
اما نکته دیگری که در آمریکا به چشم می‌خوره اینه که در هر کاری شما، پله به پله پیشرفت می‌کنی، یعنی اینکه شاید اولش‌ بری یه شرکت و فقط مثلا نامه تایپ کنی، اما راه پیشرفت تا رسیدن به ریاست همان شرکت هم برایتان هست. البته هرچه که من و دوستانی که قبلا به آمریکا آمده‌اند ، بگویند، فقط تجربه خودمان هست، و شما هم باید خودتان بیایید تا تجربه خودتان را داشته باشید. زیاد نمیشه به حرف این و آن تکیه کرد.
درود فراوان
راستی یادم رفت بگم که، یه چند هزار دلاری هم برای ماشین کنار بگدارید. اگر ماشین داشته باشید راحت تر خواهید بود.

دوست عزيزم
از شما به خاطر بيان اين مطالب سپاسگزارم
خوانندگان گرامي بنده با سخنان اين عزيز صد در صد موافق بوده و خواهش ميكنم كلمه به كلمه چندين بار بخوانيد