آیا گرین کارت کلاس دارد؟

[h4di]

امروز فرصت پیدا کردم همه پستهای این تاپیک رو بخونم. چیزی که گاهی تو پست بعضی از عزیزان به نظرم رسید اینه که ممکنه یه سوء برداشتی از پاسخ بعضی از دوستان به پرسش این تاپیک بشه که اینجا عنوانش میکنم:
وقتی کسی پاسخ میده: "بله! گرین کارت کلاس داره!" لزوما منظورش این نیست که از نظر خودش گرین کارت کلاس داره. چه بسا بیشتر منظورشون بیان این واقعیت تلخه که "گرین کارت از نظر خیلیها کلاس داره."
مثلا الان من میخواستم نظر خودم رو بگم و بنویسم: "بله! از نظر من داشتن گرین کارت در ایران کلاس محسوب میشه!" اما شاید این تصور بوجود بیاد که این عقیده خودمه. خیر! این عقیده من نیست. من برای کسی که گرین کارت داره ارزشی فراتر قائل نیستم. شاید به قول پست یکی از دوستان تو صفحات قبل همین تاپیک: تنها کمی محتاط تر با اون شخص رفتار کنم که مبادا به خاطر عادت‌های زندگیش در آمریکا، قضاوت بدی در مورد من بکنه. همین!
پس نظرم اینه که: "خیر! چنین چیزی قطعا کلاس نداره! ولی متأسفانه از دید خیلی آدم‌ها داشتنش کلاس داره و این رو از تغییر رفتارشون میشه به وضوح دید!"
گرین کارت که جای خود داره. چون چیز بسیار با ارزشیه و نمیشه منکرش شد! اما من چیزی بد تر از اون رو دیدم! سال 2010 موفق شدم ویزای ویزیتوری کانادا رو بگیرم و یک سفر 36 روزه به اونجا داشتم. ژانویه 2011 اونجا بودم. در ابتدا تا مدتی عکس‌هایی که میگرفتم رو فقط روی فیسبوک برای خانواده شیر میکردم. بعد از حدود 20 روز که فرصت کردم عکس‌ها رو طبقه بندی کنم. بعضی از آلبوم‌ها رو برای دوستان هم قابل رؤیت کردم. خودتون حدس بزنید که چطور پیغامها و پستهای روی وال فیسبوکم سر به فلک کشید و رنگ و بوی دیگه‌ای به خودش گرفت! کسانی که به زور منو تحویل میگرفتند، حالا چنان با من خودمونی شده بودند که منو به اسم کوچیک و "تو" خطاب میکردند! خیلی از کسانی که همیشه ادعای رفاقت با من رو داشتند به سکوتی طولانی و مرگبار فرو رفتند که هنوز هم از اون لاک در نیومدن! حتی بعضی از نزدیکانم وقتی به ایران برگشتم، با طعنه و کنایه گفتند که زمانی که دیگران پیشرفت میکردند، من بچه بغل میکردم و میدویدم توی پناهگاه یا مثلا من محیط کار ایران را به محیط‌های کاری در غرب ترجیح میدم! چون مثلا تو فلان فیلم دیدم ولی از اونجاییکه آدم خاکی و غرب نزده‌ای هستم اینجا راحت ترم! هنوز خیلی از فامیل تماس میگیرند و میگن فلانی چی شد نمیخواد بره بمونه؟! چرا نموند؟! چرا برگشت؟ یا مثلا به گوشم میرسه که فلان فامیل که شرمم میشه نسبتش رو با خودم عنوان کنم گفته: "فلانی رفته کانادا به قِرT بازیاش رسیده، حالا مظلومانه برگشته که یعنی من آدم خوبیم! ما هم باور کردیم!!"
در اینکه اخذ ویزای ویزیتوری کانادا کار سختیه، شکی درش نیست. اما خودتون فکر کنید وقتی یه سفر توریستی به کانادا چنین بازتاب گسترده و مزمنی در فامیل و دوستان و آشنایان داره، حالا وای به اون روزی که آدم گرین کارت بگیره! از یه طرف میشی رفیق فاب اوباما، از طرف دیگه میشی مف.3د فی الـearth از طرف دیگه میشی وطن فــ ـرooش. و در آخر شاید ریشه همه این برچسبها، همون کلاس یا شاید بهتر بخوایم بگیم "ابهت" این گرین کارت دوست داشتنی خواهد بود!

1- آیا گرین کارت ارزش شخصیتی و کلاس اجتماعی یک فرد رو در جامعه تغییر میده؟
2- آیا گرین کارت ارزش شخصیتی و کلاس اجتماعی یک فرد رو در نظر شما تغییر میده؟

خب با توجه به برداشت خودم و نوشته های دوستان به یک نتیجه ای رسیدم .اسم این تاپیک یک کمی مبهم است .اگر این طوری که بعضی دوستان نوشتند باشد که باید اسم آن را " آیا گرین کارت کلاس فردی یا اجتماعی می آورد ؟ " گذاشت ...واگرنه من خودم اینگونه برداشت کردم که در مورد خود گرین کارت ( به عنوان یک شی ء) باید نظر داد بنده خودم به شخصه نه با آدمی که این مسئله براش کلاس داره برخورد کردم و نه خودم برای کسی کلاسی قائل شدم . فکر میکنم الان حداقل در شهرهای بزرگ افراد کمی پیدا میشن که این چیزها رو برای شخص دیگه کلاس بدونه . شاید هم من برخورد نکردم که البته ممکنه در شهرستانهای کوچک و یا روستاها این گونه نباشه . ولی کلا" فکر میکنم حس حسادت به شخصی که گرین کارت داره ممکنه خیلی قوی تر از احساسات دیگه باشه . این یک واقعیته و یک حسی هست که در وجود همه ما هست و در بعضی افراد قوی تر و در بعضی ضعیف تر است . و مهم این است که چطوری بتونیم اونو کنترل کنیم ... در جهت مثبت و یا خلاف آن
در کل اگر این تاپیک برای خود گرین کارت ( به عنوان یک شی ء)باشد که باز هم میگویم به نظر من کلاس خوبی دارد چرا که اگر خوب نبود هیچ کدوم از ما تلاش نمیکردیم که اونو بدست بیاریم .حالا این کلاس رو هر کسی ممکنه به یک شکل برای خودش تعبیر کنه .شاید یک نفر بگوید گرین کارت گرفتم تا وضعیت زندگیم رو بهبود بدم ... خب این یعنی اینکه از کلاس زندگی که داشته راضی نیست و قصد ارتقا اون رو داره .
به هر حال امیدوارم که همه موفق باشن و به آرزوهایشان برسند

هومممم. به نظر من در این زمانه با با سوادتر شدن مردم، رشد فردگرایی و وجود اینترنت و ویکیپدیا و ...، دید بازتری نسبت به غرب و مسائل اون دارن. در نتیجه کسی که گرین کارت و اقامت خارج داشته باشه در نظر مردم روشنفکر، باکلاس و تافته جدا بافته ( و دارای صفاتی از این دست) به حساب نمیاد. اما اکثرا و به خصوص جوانان با دید حسادت نسبت به چنین موقعیتهایی نگاه میکنند که البته با توجه به شرایط داخل کشور حق هم دارند. من هم تا قبل از دریافت ویزای آمریکا نسبت به ایرانیان مقیم این کشور به خصوص آنهایی که از طریق ویزای لاتاری و شانس به چنین موقعیتی میرسیدند چنین حسی داشتم. زیرا به نظرم ویزایی غیر منصفانه هست و بسیار کسانی هستند که با دانش و سابقه کار زیاد و فکر روشن سالها برای مهاجرت به این کشور تلاش میکنند و کسانی هم هستند که بلانسبت ... با قبولی در این مسابقه بخت آزمایی به امکاناتی میرسند که حق کس دیگری بود. اما به هر حال اسم این نوع ویزا رویش است و شانس عدالت نمیشناسد.
جواب سوال 1 - کلاس آور برای افراد سطح پایین تر جامعه و حسادت آور برای جوانان به خصوص جوانان تحصیل کرده
ج.اب سوال 2- خیر