هدف از مهاجرتمان چیست؟؟؟

[rs232]

به نظر من اگر گرین کارت برنده شدید و یا امکاناتی برایتان فراهم شد که به امریکا بیایید اصلا شک نکنید. اینجا هیچ چیزی با ایران قابل مقایسه نیست. من هر وقت که دلتنگ میشوم چشمهایم را میبندم و تجسم میکنم که مثلا الان توی ایران هستم. بعدش خدا را صد هزار مرتبه شکر میکنم که آنجا نیستم و دلتنگیم هم رفع میشه. خیلی از ایرانیها که به امریکا میاند فراموش میکنند که در ایران چه وضعیتی داشتند. اینجا واقعا مفاهیم زندگی و کار فرق میکنه. مثلا اینجا برعکس ایران کارفرما به کارمندش احترام میگذاره و همیشه سوال میکنه که همه چی مرتبه و چیزی کم و کسر ندارید. حتی از آخر هفتتون سوال میکنه تا مطمئن بشه که کاملا استراحت کردید و بهتون خوش گذشته و آماده کار هستید.در محیط کار انواع و اقسام چای و قهوه مجانی هست و هر موقع که دوست داشتید میتونید به آشپزخانه برید و نوشیدنی برای خودتون بریزید. هیچکس برخلاف ایران به شما فشار نمیاره که مثلا باید فلان کار را حتما امروز انجام بدی. روزی یک ساعت وقت نهار دارید و در این زمان اجازه ندارید کار کنید و اگر ببینند نه تنها خوشحال نمیشند بلکه به شما تذکر میدهند. اینجا اگر یک روز حقوقتان دیر شود میتوانید شرکت را سو کنید ولی برای من تا حالا این اتفاق نیفتاده. ولی توی ایران همه عادت دارند که داد و بیداد کنند و یا اخم کنند تا کارمندان ازشون حساب ببرندو حتما برای اینکه حقوق خودتو بگیری باید صد بار دولا و راست بشی. همین اخلاق گند ناخودآگاه در من هم بود و الان که فکر میکنم میبینم که من هم همین رفتار را از رئیسم به زیردستانم منتقل میکردم.(الان از خودم خجالت میکشم) در ایران اگر مشکلی دارید رئیستان بهتون اهمیت نمیده و هرچی مثلا بگویید که این حقوق من فقط اجاره خونه من رو میده انگار که دارید با دیوار حرف میزنید. ولی اینجا نه تنها همه چی بر اساس هزینه های منطقی تنطیم شده بلکه اگه مشکل خاصی داشته باشید رئیستان به شما گوش میکنه و اگه منطقی باشه حتما اقدام میکنه.یعنی در یک کلام اینجا شما احساس انسان بودن میکنید و احساس میکنید که به شما اهمیت میدهند. در مورد مسائل غیر از کار هم همینطوره مثلا کارهای بانکی اینجا خیلی راحته و شما میتونید آنلاین همه کارهاتون رو انجام بدید ولی اگه دوست دارید برید بانک تازه متوجه میشید که برخورد با مشتری یعنی چه. به محض ورودتون یک کارمند شما را تا میز کارش بدرقه میکنه و بعد از اینکه با قهوه و یا شکلات از شما پذیرایی کرد همه کارهاتون رو انجام میده. یه همچین چیزی در ایران جوک و مسخره و غیر واقعی است ولی در اینجا واقعیت داره و شما حتی روزهای اول شرمنده رفتارشون میشید! توی ایران با اینکه خوش حساب بودم همیشه برای گرفتن دسته چک مکافات داشتم ولی اینجا آنلاین سفارش میدید و بعد از چند روز یک عالمه دسته چک میفرستند در خونتون. در ضمن اینجا میتوانید چند تا کردیت کارت داشته باشید ولی باید مواظب باشید که زیاد جوگیر نشید و خودتون رو بدهکار نکنید. من یه کامپیوتر اچ پی تاچ اسمارت به مبلغ 1500 دلار از بست بای خریدم که ماهی فقط 17 دلار میدم. هیچ سود قسط هم نداره. خوب آیا توی ایران شما میتونید یه چیزی رو که نیاز دارید بخرید و کم کم بپردازید؟ اگه هم بتونید چقدر اضافه باید بدبد؟ من که هیچوقت نتونستم. اینجا اگه شما شش ماه کار کنید و به هر دلیلی اخراج بشید یا لی آف بشید تا یکسال به شما مبلغ 1800 دلار میپردازند تا زمانی که کار پیدا کنید. خوب اگر مثل بعضی ها خودتان را آلوده خانه خریدن و مورگیج نکرده باشید با این مبلغ میتونید همه مخارجتون رو بپردازید. برای همین اینجا آدم استرس نداره که اگه کارم رو از دست بدم چه خاکی به سرم بریزم. در صورتی که توی ایران حتی با داشتن شغل هم همیشه این مشکل رو داشتم. خلاصه اینکه اینجا شما احساس آزادی و نفس کشیدن میکنید. احساس میکنید که در زندگی خودتون و یا خانوادتون پیشرفت حاصل میشه.بعدش هم که پاسپورت امریکایی گرفتید میتونید هر جای دنیا که بخواید برین. من یک سال و نیم دیگه میتونم برای پاسپورتم اقدام کند و از الان خیلی خوشحالم. واقعیتش من چند باری که رفتم دبی همش توی فرودگاه سعی میکردم پاسپورتم رو قایم کنم که اطرافیان نبینند که ایرانیم. با ایرانی بودنم مشکل ندارم و همه جا میگم ایرانی هستم ولی از آرم ا.ل.ل.ه وسط پاسپورتم حالم بهم میخوره. خداییش تا حالا کسی هم بخاطر پاسپورتم با من بدرفتاری نکرده ولی خوب دیگه شاید من یکم غربزده هستم. این چیزهایی رو که مینویسم فقط برای شما نیست بلکه برای خودمم هست که یادآوری بشه و قدر زندگیم رو بدونم و فیلم یاد هندستون نکنه. بهرحال ما یه رگه هایی از سرخوشی درمون وجود داره و بعضی موقعها خوشی میزنه زیر دلمون. بهرحال اگه سوالی در مورد اینجا دارید خوشحال میشم که تجربیاتم رو براتون بنویسم و مطمئن باشید که تا جایی که میتونم صادقانه مینویسم. در ضمن این آیدی من از زمان دانشجوییم بوده و اون زمان این پورت سریال خیلی با کلاس بود ولی الان دیگه داره منقرض میشه! یه نکته آخر هم اینه که اگر الان برنده لاتاری شدید و یا امیدوارید که برنده شید قدر این لحظات رو بدونبد که خیلی شیرین هستند. من همیشه خاطرات قبل از اومدنم و برنده شدنم را بیاد میاورم و کیف میکنم. بالاخره در اینکه رویای هر چیزی شیرین تر از واقعیت آن چیز است شکی نیست. پس از این رویای خود لذت ببرید.