دیدگاه های آرش در مورد آمریکا

[rs232]

امروز هم توی دفترم نشستم و همه چی امن و امانه و کسی هم کاری با من نداره. بنابراین از این وقت استفاده میکنم و براتون مطلب جدید مینویسم. قبل از اینکه وارد بحث اصلی بشم بگم که اینجا اصلا اونطوری نیست که میگن توی امریکا آدم باید خیلی کار کنه و جون آدم رو میکشن و از این حرفهای بی سر و ته. اینجا اگر کار خودت رو به موقع و درست انجام بدی آزادی که هر کاری بکنی و حتی توی شرکت ما یک اطاق استراحت وجود داره که میتونی مدتی رو روی کاناپه دراز بکشی. البته من نمیتونم این کار رو بکنم چون کارم طوریه که حتما باید توی اطاقم باشم ولی اینجا هیچ کسی کار طاقت فرسا ندارد و همه مراعات حال همدیگر را میکنند مگر اینکه کار سیاه باشد که اون مقوله دیگری است.
مطلبی که میخواهم برایتان بنویسم مربوط به امریکاییهای سفید است. من از زمانی که آمدم امریکا حدود شش ماه در جمع ایرانیها بودم که ماجراهای زیادی هم داشتم و در واقع عمرم را تلف کردم. حدود شش ماه در یک محله فقیرنشین در بین سیاهپوستان بودم و با فرهنگ آنها تا حدودی آشنا شدم. و الآن دو ساله که در بین سفیدپوستان امریکایی زندگی میکنم. اگر مجرد هستید حتما بهتان توصیه میکنم که از یک خانواده امریکایی اطاق اجاره کنید و در بین آنها زندگی کنید. هیچ چیزی نمیتواند بهتر از این به جا افتادن شما کمک کند. اگرنه اگر چهل سال هم در کنار ایرانیان مقیم امریکا باشید هیچوقت این شانس را نخواهید یافت. و اما من سفیدپوستان امریکایی را به دو گروه تقسیم کرده ام. گروه اول کسانی هستند که تحصیلکرده و بقول معروف آدم حسابی هستند. من این دسته را اینتلکچوال یا روشنفکر مینامم. اینها بسیار افراد آگاه و فهمیده ای هستند و به مسائل سیاسی و اقتصادی دنیا هم آگاه هستند. در ضمن اغلب این گروه دموکرات هستند. من در محیط کارم بیشتر با این افراد سر و کار دارم و از آنها بطور کلی شناخت پیدا کردم. در مجموع باید بگویم که بهتره بیخیال دوستی با این گروه از سفیدپوستان شوید. چون ما هیچوقت نمیتوانیم به زوایا و ظرایف زبان انگلیس و فرهنگ آنها تسلط کامل پیدا کنیم و این افراد تمام سخنانشان سنجیده است و کلماتشان را با وسواس انتخاب میکنند. کافی است حرف نسنجیده ای از زبانتان درآید تا شما را مدتی ایگنور کنند و یا اینکه بقول معروف کم محلی کنند. اصولا بهتر است وقت خودتون رو برای این گروه از امریکاییها نگذارید. گروه دوم سفیدپوستان امریکایی که اکثریت آنها هستند سفید پوستهای هالو و الکی خوش هستند. اصطلاحا به این دسته میگویند وایت ترشwhite trash یا سفید آشغالی. این مردم بسیار با محبت و دوست داشتنی هستند و با اینکه سوادشان کم است فرهنگشان بسیار دوست داشتنی و خوب است. اکثرشان کارهای عادی و روزمره دارند و شبها هم در کلابها و بارها مشغول خوشگذرانی هستند. اگر از آنها نام پنج کشور دنیا را بپرسید انتظار نداشته باشید که بیش از دو سه تا را بلد باشند ولی اصولا با آنها به شما خیلی خوش میگذرد و به شما کمک میکنند که همه چیز را یاد بگیرید. حرف زدن با آنها راحت است و میتوانید برای ارتباط با آنها همش بگویید what's up bro! وقتی مست میکنند میرقصند ودلقک بازی در میاورند و شما را همچین بغل میکنند که انگار دوست سی ساله اش هستید. دخترهای سفید آشغالی هم مست کردنشان ماجراهایی داره و زیادی بامحبت میشوند. سفید آشغالیها عاشق پارتی و گذراندن اوقاتشان با همدیگر هستند برای همین هرکدامشان بیش از 100 دوست دارند. اگر مثلا پریز برق خانه خراب شود و شما آن را درست کنید فکر میکنند که شما نابغه هستید و هزار بار از شما تعریف و تمجید میکنند. سفید آشغالیها فقط توی کارهای بدنی مثل نجاری و باغبانی و این چیزها سررشته دارند و هرکاری که به مغز نیازی نداشته باشد برایشان ایده آل است. دخترهای بلوند اکثرشون از دسته سفید آشغالیها هستند و به خنگ بودن مشهورند. البته به نظر من همشون در خنگ بودن تقریبا یکسان هستند و فرق چندانی با بلوندها ندارند. سفیدآشغالیها عاشق پول هستند ولی نه برای جمع کردن بلکه برای خرج کردن. تقریبا کل درآمد هفته شان را در آخر هفته خرج میکنند تا بهشون خوش بگذره. وقتی که مست نیستند یادشان نمیاد که چقدر خرج کردند و معمولا فکر میکنند که چرا پولشان هی کم میشود. در ضمن اکثر سفید آشغالیها دستشون کمی کج است. یعنی اگر مثلا 50 نفر سفید آشغالی مهمون داری باید چهارچشمی حواست باشه. من که همیشه در اطاقم رو قفل میکنم ولی همخونه ام که خودش هم سفید آشغالیه مست میکنه و بعد از مهمونی میفهمه کلی از وسایلش رو کش رفته اند. البته چیزهای الکی مثل قاشق چنگال و نمکدون و اینطور چیزها! بعد به تک تکشون زنگ میزنه و میگه مثلا چنگال منو تو برداشتی؟! این کار بینشون خیلی عادیه چون همه شان همینجوری هستند و دفعه بعد این یکی یه چنگال از اون کش میره. ولی در مجموع آدمهای خیلی راحتی هستند که شما بدون مسائل حاشیه ای و حرف و حدیث میتونید راحت بینشون زندگی کنید و شما را کم کم جزو خانواده خودشون میدونند. اصولا سفید آشغالیعا شیشه خورده ندارند و دروغ گفتن را هم بلد نیستند و کاری هم به کار شما ندارند. هیچ وقت در مورد شما قضاوت نمیکنند و هیچوقت هم پشت سرتون حرف نمیزنند. شما میتوانید هر موقع که دوست دارید به اطاقتان بروید و در را ببندید. یا اگر کاری دارند بگویید که من کار دارم و نمیتونم. اصولا دلخوری و ناراحتی و عکس العملهای پسیو اگرسیوی(Passive-aggressive) که در میان ایرانیان وجود داره و باعث آزار روح میشود را شما اصلا مشاهده نمیکنید. همه سعی میکنند که نه تنها به خودشان خوش بگذره و راحت باشند بلکه به شما هم خوش بگذره و احساس راحتی کنند. بیشتر سفید آشغالیها شلخته هستند و لباس زیرشان را در هر گوشه خانه میشود پیدا کرد. خوبی همخوانه شدن با سفید آشغالیها اینه که شما وقتی از سر کار به خانه میروید میدانید که در خانه هم بهتان خوش میگذرد و تفریح دارید و هیچ چیزی اعصاب شما را بهم نمیریزد. باید ها و نباید ها جایشان در سطل زباله است و هیچوقت نصیحتها و پند و اندرزهای مزخرف نمیشنوید. حالا من بموقع خودش در مورد شش ماهی که در بین ایرانیها زندگی کردم هم مینویسم تا یک کم حال و هوا دستتون بیاد. به نظر من که ایران موندن بهتر از رفتن پیش ایرانیهای مقیم امریکا است ولی خوب روحیه ها با هم فرق میکنه و حتما استثناهایی هم بین ایرانیان هست. یک نکته را هم بگم که منظورم از ایرانیان مقیم امریکا کسانی هستند که مثلا سی سال پیش آمده اند امریکا اگرنه کسانی که مزه زندگی در ایران را چشیده اند بسیار واقع بین ترند و نظراتشون هم قابل تحمل تر است.