M!LAD نوشته: قاصدک ! هان ، چه خبر آوردی ؟
از کجا وز که خبر آوردی ؟
خوش خبر باشی ، اما ،اما
گرد بام و در من
بی ثمر می گردی
انتظار خبری نیست مرا
نه ز یاری نه ز دیار و دیاری باری
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
برو آنجا که تو را منتظرند
قاصدک
در دل من همه کورند و کرند
دست بردار ازین در وطن خویش غریب
قاصد تجربه های همه تلخ
با دلم می گوید
که دروغی تو ، دروغ
که فریبی تو. ، فریب
قاصدک 1 هان ، ولی ... آخر ... ای وای
راستی ایا رفتی با باد ؟
با توام ، ای! کجا رفتی ؟ ای
راستی ایا جایی خبری هست هنوز ؟
مانده خکستر گرمی ، جایی ؟
در اجاقی طمع شعله نمی بندم خردک شرری هست هنوز ؟
قاصدک
برهای همه عالم شب و روز
در دلم می گریند
با سلام
میلاد جان با این شعر خاطرات منو دوباره زنده کردی
دستت درد نکنه بابت مطالب مفید و ارزشمندت .
باغ بود و دره - چشم انداز پر مهتاب
ذاتها با سایه های خود هم اندازه
خیره در آفاق و اسرار عزیز شب
چشم من - بیدار و چشم عالمی در خواب
نه صدایی جز صدای رازهای شب
وآب و نرمای نسیم و جیرجیرکها
پاسداران حریم خفتگان باغ
و صدای حیرت بیدار من(من مست بودم، مست)
خاستم از جا
سوی جو رفتم، چه می آمد
آب.
یا نه، چه می رفت، هم زان سان که حافظ گفت، عمر تو
با گروهی شرم و بی خویشی وضو کردم .
مست بودم، مست سرنشناس، پا نشناس، اما لحظه پاک و عزیزی بود .
برگکی کندم
از نهال گردوی نزدیک
و نگاهم رفته تا بس دور
شبنم آجین سبزفرش باغ هم گسترده سجاده
قبله، گو هرسو که خواهی باش
با تو دارد گفتگو شوریده مستی
مستم و دانم که هستم من
ای همه هستی زتو، آیا تو هم هستی؟
م.امید
بزرگترین شجاعت صبر است .
پول خورده درشت.
پول خورده درشت.