اولین سفر به آمریكا برای فعال سازی گرین کارت

[3rip]

سلام به همه دوستان مهاجرسرایی
دوستان من 2.5 ماهه اینجام ولی فکر کنم تو این مدت کم تونستم تجربیات مفیدی کسب کنم.
البته این نظر شخصی منه ولی فکر کنم بیشتر کسانی که اومدن اینجا موافق باشن.
با توجه به قیمت دلار و شروع یه زندگی جدید و نداشتن کار (بلکه تا مدتها)بهتره از یه ایالتی که ارزونه شروع کنین مثل نوادا-تگزاس-پنسیلوانیا
چون کار پیدا کردن به این راحتی ها نیست.ما کالیفرنیا هستیم ولی به نظر من بهتر بود از تگزاس شروع میکردیم....

نمی‌دونم چرا یاد این مَثَلِ رطب خورده کی منع رطب کند؟ افتادم!!
اما خب، استفاده از وجهِ امریِ فعل، گویا در فرهنگ کلامی ما جدایی ناپذیره!!

باری، من هم نزدیک ۵ ماهه که كالیفرنیا هستم . کار هم در laguna Hills پیدا کرده‌ام که با خانه‌ام درست ۳۸ کیلومتر فاصله داره که اتفاقا هرروز از Irvine رد میشم. و هنگامی هم که خسته و کوفته از کار، در اتوبان به سمت خانه رانندگی می‌کنم، فکر اینکه در کشور فرصت‌های طلایی دارم زندگی می‌کنم، خستگیم را در می‌بره!! نمی‌دونم چرا خوشبین هستم به آینده، شاید اگه تلاش پیوسته کنم از اون فرصت طلایی ها، یکیش‌هم سراغ من بیاد! هروقت هم که دلم برای میهن عزیزم تنگ میشه، یه سر میرم فروشگاه های ایرانی و چند قلم کالای ایرانی می‌خرم ( مثل نون سنگک و شیرینی ایرانی، یا سبزی قرمه ) و اینجوری دلم باز میشه. و از اینکه در جنوب کالیفرنیا ، جایی که آب و هواش خود بهشت را برام میاره، خیلی خوشحال هستم، خب هر چیز خوشگل و خوبی، آسان به دست نمیاد.و تجربه‌ی مهاجرت قبلیم بهم میگه که، شهر و ایالت بزرگ، امکانات بیشتری هم داره و کار هم بالاخره گیر میاد . مهم اینه که استارتِ کار را از یه جایی باید زد.
اما من نمی‌دونم چرا واسه این‌همه مکزیکی که اینجا زندگی می‌کنند و بعضی‌هاشون حتی چند کلمه انگلیسی هم بلد نیستند و از اون بدتر، مثل ما گرین کارت هم ندارند، کار هست، ولی برای ایرانی‌ها نیست !!!؟؟؟

خلاصه بگم که، زیاد نگران نباشید، برای شما هم حتما کار گیر خواهد آمد، اما بعد از اینکه که کفگیر به تهِ دیگ بخوره !!

shezem جان نقل قول از مطلبت زدم تا یادآوری کنم که دوتا از جمله هات رو باید با طلا نوشت:

1) هروقت هم که دلم برای میهن عزیزم تنگ میشه، یه سر میرم فروشگاه های ایرانی و چند قلم کالای ایرانی می‌خرم ( مثل نون سنگک و شیرینی ایرانی، یا سبزی قرمه ) و اینجوری دلم باز میشه.

من و دوستمم هر وقت کلافه و دلتنگ میشیم راه میفتیم میریم فروشگاه ایرانی و خرید میکنیم، اتفاقا کنارش یه نون بربری هم هست که به همون خوشمزگی نون بربری های ایرانه و حسابی لذت میبریم و شیر و کامپلکس و کره بادام زمینی و نوتلا هم نتونسته مارو وسوسه کنه که از صبحانه نون پنیر چایی خودمون دست برداریم. چند وقت پیشم قلیونی گرفتیم و شبا میشینیم پای آهنگای رادیو جوان و قلیون میکشیم، میدونیم روزای سختیه ولی ازش لذت میبریم چون میدونیم که قرار نیست همیشه اینطور بمونه و اوضاع درست میشه و این روزها برامون خاطره میشه و در آینده حسرت نیمساعت رو میخوریم که بتونیم وقت بزاریم و کنار هم تجدید خاطره کنیم.


2) زیاد نگران نباشید، برای شما هم حتما کار گیر خواهد آمد، اما بعد از اینکه که کفگیر به تهِ دیگ بخوره !!

این قضیه خوردن کفگیر به ته دیگ و پیدا شدن کار باعث شده که من به قانون مورفی ایمان بیارم این حرفی که shezem جان زد واقعا مهمه و بهش توجه کنید، تا وقتی که پولتون ته نکشیده جدی دنبال کار نمیگردید. اینو به عینه دیدم، خیلی از بچه هایی که اینجا باشون آشنا شدم درست در زمانی که حسابشون به نزدیک 1000 دلار رسیده کار پیدا کرده بودن، این نشون میده که کار همیشه بوده، منتها حساب بانکی و از جیب خوردن شکم سیری میاره و آدم درست دنبال کار نمیگرده.