2009-11-04 ساعت 22:42
بابا دیگه اینقدر خجالتم ندین. من همه شما رو ندیده و نشنیده خیلی دوست دارم حتی اونهایی که فقط اسمشون رو میبینم. یکی از خصوصیات مهاجرت اینه که آدم نسبت به هموطنانش در ایران خیلی مهربون و احساساتی میشه. امروز داشتم ویدیوهای یوتیوب رو نگاه میکردم و پیش خودم میگفتم الان اون اسمهایی که هر روز توی مهاجرسرا میبینم لابلای همین جمعیت هستند. بعدش یکی از همکارانم اومد توی اطاق که در مورد یک مسئله کاری صحبت کنیم ولی من بهش گفتم که الان حالم خوب نیست و یک ساعت دیگه برگرده. نوشتن هم مثل آشپزی میمونه و اگه با عشق همراه باشه به دل خواننده مینشینه. امیدوارم که همه شما به زودی به آرزوهای کوچک و بزرگ خودتون برسید و مواظب خودتون هم باشید.