بخش سوم
مصاحبه...
امروز برای مصاحبه آماده شدم و با برداشتن کامل مدارک به سمت سفارت راهی شدم... با تاکسی رفتم و یه 10 دقیقه ای تو ترافیک بودم...
شما هم یه 1 ساعت پیش از ساعت مقرر سعی کنین راه بیفتین که مشکلات احتمالی رو مثل ترافیک و پنچری و تصادف مخل برنامه ریزیتون نشه...
دم در سفارت رسیدم و دیدم که خیلی خلوته و سر هم 10 نفر اونجان...که 5 6 تاشون ارمنی بودن و باقی هم که 1 خانمی برای دریافت ویزاش اومده بود و در ظرف 45 روز کلیر شده بود... یه زن و شوهر هم بودن که ویزای توریستی میخواستن..
که متاسفانه همگی هم نقص مدرک داشتن...
دوستان عزیز حتما شما هم برای روز مصاحبه تون لباس مناسب انتخاب میکنین اما متاسفانه هم وطنامون امروز واقعا بد لباس بودن..
خانم ها محجبه بودن و این مشکلی نبود.. اما لباس های ژنده ی بی رنگ و روی تن داشتن که من به عنوان یه ایرانی متاسفانه احساس شرم کردم... یا اقلا برای حفظ حجابشون نکرده بودن یه کلاه یا حتی یه روسری مناسب سر کنن.. مقنعه ی پار پوره و بی رنگ و لعاب.... بگذریم...
نکته ی بعدی که باعث ناراحتی من شد این بود که هموطنامون زبان انگلیسی رو حتی در حد این که وقتی توی سفارت میگفتن (نامبر1 ) متوجه نمیشدن و من یه لحظه فکر کردم ادرس رو اشتباه اومدم !!!
از این هم بگذریم!
بعد از این که دم در صدام کردن به همراه نامزدم رفتیم جلو و اسممون رو هایلایت کرد و وارد بخش سیکیورتی شدیم.. متاسفانه با ورود نامزدم بعد از عذر خواهی مخالفت شد... همه ی مدارکم رو دادم و خودم رو هم چک کرد و زیر سگگ گمر بندم رو هم دید :دی
وارد حیاط که میشید فقط یه جا هست که اولین جایی که به ذهنتون میرسه که باید برین... اشتباه نمیکنین همون رو باید برین..
2 تا در داره که اولیش رو با فشاردن یه شاسی باز میکنین و دومیش رو باید تکیه بدید بش و حلش بدین.. چون تو دستتون مدارک هست و اگر بخواین از دست استفاده کنین باید مدارک رو بزارین زمین...
بعد از این در دوباره یه گیت سیکیورتی هست و بقل اون هم یکی از کارمند های سفارت ازتون میپرسه که چه ویزایی هستین و بتون یه شماره میده... از من پرسید ویزای توریستی هستی که گفتن نه اما بازم بم یه شماره داد . گفت بشینین که صداتون کنن..
منم نشستم... سالن انتظار یه فضای تقریبا 80 90 متریه که دیوار های سفید داره و بالا سرتون هم دوربین های مدار بستست...
بعد از 10 دقیقه شمارم رو خوند.. رفتم جلو و یه خانمی ازم پاسپورتم رو خواست.. من هم دادم و بعد از اون اپوینتمنت کانفرمیشنم رو دادم که یهو پرسید شما نامزدی هستین ؟ منم گفتم آره.. بعد شمارم رو گرفت و گفت شما رو به اسم صدا میکنیم...
نیم ساعتی نشستم که دوباره صدام کرد و گفت که شما روز اشتباه نیومدین؟ گفتم نه و دوباره کانفرمیشنم رو دادم .دوباره رفت پیش احتمالا یکی از افیسر ها و اومد گفت متاسفانه امروز فقط ویزای توریستی میدیم و شما باید فردا 9 صبح دوباره بیاین... من گفتم باشه اشکال نداره و اومدم بیرون...
و الان هم ساعت 12 شب و من فردا دوباره وقت دارم...
چنتا نکته رو میگم و میرم که بخوابم
این مراحلی که عرض کردم تماما به زبان انگلیسی بود.. دوستانی که زبان بلد نیستن اقلا در این حد خودشون رو اماده کنن که مجبور نباشن وسط سفارت پانتومیم بازی کنن یا این که اصلا متوجه ماجرا نشن و کلا بیخیال ویزا شن...
اصلا استرس به خودتون راه ندین... دستتون رو تکون ندین.. با پاهاتون ضرباهنگ نداشته باشین... علاوه بر این که اعصاب بقیبه رو خورد میکنین احتمال این هم هست که افیسری که از شما مصاحبه میکنه دقیقا همونی باشه که جلوتونه... اونوقته که وقت اینترویو ممکنه اذیتتون کنه و بگه واسه چی استرس داری؟ ریگی به کفش شما نیست که بترسین..
هوای داخل سفارت بسیار مطبوعه... سرد نیست و گرمتون هم نمیشه..
مصاحبه ی اصلی..
خوب الان چند روزی از مصاحبه ی اصلی من میگذره و من اصلا انتظار همچین مصاحبه ی احمقانه ای رو نداشتم و هیچ چیز باب میل من پیش نرفت...
روال کار و رسیدن به محل مصاحبه مثل همون روز قبلش بود و من تفاوتی توش ندیدم به جز این که اون خانمی که دم در بود ایندفعه لطف کرد و وقتی دید دست کن باند پیچی شده اومد و در رو برام باز کرد و من رو خیلی شرمنده کرد....
بعد از تحویل مدارک و صبر کردن حدود 15 دقیقه دوباره اسمم رو خوندن برای مصاجبه با افیسر...
دلم نمیخواد اینچا رو زیاد توضیح بدم چون بر عکس همه ی شما که مصاحبتون 5 یا نهایت 10 دقیقست برای من نزدیک به 45 دقیقه طول کشید و از افیسر تا سرکنسول و سفیر نظر دادن روی پروندم.... سوالاتی که من احساس کردم شاید تو یه مسجد باید ازم پرسیده بشه و اصلا توقع نداشتم که تو سفارت امریکا ازم پرسیده بشه... در نهایت هم که پوست ما رو کندن با سوال جواب های عجیب و غریبشون برگه ی معروف ابی رنگ رو بم داد و گفت که مدارک شما کامله اما نیاز به پروسه ی اداری داره... شما میتونین برگردین ایران و 3 تا 4 هفته طول میکشه این پروسه و وقتی کامل شد و اسمنون رو دیدن تو سایت بیاین و ویزاتون رو بگیریم...من هم دوبار پرسیدم که کی اعلام میشه که دوباره گفتن 3 4 هفنته دیگه البته دقبق هم نمیتونم بگم!!! حالا دوستان نظر بدن که ایا سر موقع کلیر شدن یا بیشر وایسادن.... منم که دیدم یه برگه ی قرمز هم بقل دستشه هفت جد و آبادم رو یاد کردم و در نهایت دیدم که برگ آبی رو داد و اون برگه قرمز برای پرداخت 165 دلار اضافی دیگه در هنگام ورود به امریکا بود...
تشکر کردم و اومدم بیرون و از ساختمون سفارت خارج شدم.. نامزدم رو دیدم که شاد خندون دوید طرفم اما با گفتن واژه ی چک خنده رو لبش خشک شد....
دوستان افیسر بند یه خانم جوان بودن که گویا سخت گیر تر از نکیر و منکر عمل میکنن اما در مقابل افیسر مردی هم بود که واقعا بعد از 30 ثانیه به 2 مورد از عجیب ترین کیس ها ویزای یک ضرب دادن... نمونش به خانمی که تقریبا 25 سالش بود اما شوهر ایشون نز دیک به 50 سال سن داشتن و اصلا هم رو ندیده بودن... یا خانم دیگری که 17 سال پیش هم با یه سیتیزن امرکا ازدواج و سپس طلاق گرفته بودن و مدارک مالیاتی هم به طور کل نداشتن....
نکاتی که میتونم اشاره کنم اینه که همراه با خودنون نبرین .. اگر نامزد یا دوستتون همراهتونه به عنوان یه وکیشن خوب میتونین رو حساب بکنین اما داخل سفارت نمیتونین بشین...
لباسی که بعضا دوستان میپرسن چی بپوشیم من پیراهن سفید و رسمی و کروات ابی و سفید و یه پلیور آبی نیلی و یه ژاکت ( کت اسپرت) آبی تیره و شلوار سرمه ای و کفش رسمی به تن داشتم ... افیسر چون پست بادجست زیاد نیمتونه شما رو ورانداز کنه اما ظاهر اراسته در برخورد اول خیلی مهمه.. اگر مثلا با شلوار گرمکن راه راه که پاچه هاش هم کش داره بشیینین اونجا هم کسی کاریتون نداره اما من اگر افیسر باشم عمرا ویزا نمیدم...برعکس روز قبل که هم میهنان گرامی نوع لباس پوشیدنشون اصلا مناسب نبود.. این دفعه آراسته و شیک پوش و خوش بو بودن....
زمانی که مصاحبتون رو اعلام میکنن سعی کنین نیم ساعت قبلش اونجا باشین که احتمال قریب به یقین بتونین زود تر از موعد وارد شین....
.
دوستان گرامی من سعی کردم بیشتر مراحل کاری رو توضیح بدم و از جاهای دیدنی هیچ چیز نگفتم... کاربران گرامی و مدیران محترم اگر دوست داشتن و موافق بودن بفرماییند مطلبی هم در مورد جاهای دیدنی و وضعیت قیمت ها و مراکز خرید و اینها بگم چون بعید میدونم کسی تو سفری که داشته بیشتر از من ارمنستان رو گشته باشه به طوری که نقریبا بنده حدود 2 میلیون تومن پول تاکسی دادم واسه سیاحت...
ابتدای این نوشتار گفتم شاید زمانی که شما این رو میخونید امریکا باشم که الان باید بگم رو تختم توی تهران هستم!!!!
دوستان عزیز سوالی اگر دارین بفرمایید پاسخ میدم
=======================================================
امروز ۹۱ روز از روزی که این سفرنامه رو نوشتم میگزره و بالاخره کلیر شدم... دوستان گرامی اصلا بد به دلتون راه ندین ... همگی کلیر میشین و ویزا رو میگیرین و راهی میشین... حالا در چند روز اینده سفرنامه ای هم برای اخذ ویزا مینویسم
مصاحبه...
امروز برای مصاحبه آماده شدم و با برداشتن کامل مدارک به سمت سفارت راهی شدم... با تاکسی رفتم و یه 10 دقیقه ای تو ترافیک بودم...
شما هم یه 1 ساعت پیش از ساعت مقرر سعی کنین راه بیفتین که مشکلات احتمالی رو مثل ترافیک و پنچری و تصادف مخل برنامه ریزیتون نشه...
دم در سفارت رسیدم و دیدم که خیلی خلوته و سر هم 10 نفر اونجان...که 5 6 تاشون ارمنی بودن و باقی هم که 1 خانمی برای دریافت ویزاش اومده بود و در ظرف 45 روز کلیر شده بود... یه زن و شوهر هم بودن که ویزای توریستی میخواستن..
که متاسفانه همگی هم نقص مدرک داشتن...
دوستان عزیز حتما شما هم برای روز مصاحبه تون لباس مناسب انتخاب میکنین اما متاسفانه هم وطنامون امروز واقعا بد لباس بودن..
خانم ها محجبه بودن و این مشکلی نبود.. اما لباس های ژنده ی بی رنگ و روی تن داشتن که من به عنوان یه ایرانی متاسفانه احساس شرم کردم... یا اقلا برای حفظ حجابشون نکرده بودن یه کلاه یا حتی یه روسری مناسب سر کنن.. مقنعه ی پار پوره و بی رنگ و لعاب.... بگذریم...
نکته ی بعدی که باعث ناراحتی من شد این بود که هموطنامون زبان انگلیسی رو حتی در حد این که وقتی توی سفارت میگفتن (نامبر1 ) متوجه نمیشدن و من یه لحظه فکر کردم ادرس رو اشتباه اومدم !!!
از این هم بگذریم!
بعد از این که دم در صدام کردن به همراه نامزدم رفتیم جلو و اسممون رو هایلایت کرد و وارد بخش سیکیورتی شدیم.. متاسفانه با ورود نامزدم بعد از عذر خواهی مخالفت شد... همه ی مدارکم رو دادم و خودم رو هم چک کرد و زیر سگگ گمر بندم رو هم دید :دی
وارد حیاط که میشید فقط یه جا هست که اولین جایی که به ذهنتون میرسه که باید برین... اشتباه نمیکنین همون رو باید برین..
2 تا در داره که اولیش رو با فشاردن یه شاسی باز میکنین و دومیش رو باید تکیه بدید بش و حلش بدین.. چون تو دستتون مدارک هست و اگر بخواین از دست استفاده کنین باید مدارک رو بزارین زمین...
بعد از این در دوباره یه گیت سیکیورتی هست و بقل اون هم یکی از کارمند های سفارت ازتون میپرسه که چه ویزایی هستین و بتون یه شماره میده... از من پرسید ویزای توریستی هستی که گفتن نه اما بازم بم یه شماره داد . گفت بشینین که صداتون کنن..
منم نشستم... سالن انتظار یه فضای تقریبا 80 90 متریه که دیوار های سفید داره و بالا سرتون هم دوربین های مدار بستست...
بعد از 10 دقیقه شمارم رو خوند.. رفتم جلو و یه خانمی ازم پاسپورتم رو خواست.. من هم دادم و بعد از اون اپوینتمنت کانفرمیشنم رو دادم که یهو پرسید شما نامزدی هستین ؟ منم گفتم آره.. بعد شمارم رو گرفت و گفت شما رو به اسم صدا میکنیم...
نیم ساعتی نشستم که دوباره صدام کرد و گفت که شما روز اشتباه نیومدین؟ گفتم نه و دوباره کانفرمیشنم رو دادم .دوباره رفت پیش احتمالا یکی از افیسر ها و اومد گفت متاسفانه امروز فقط ویزای توریستی میدیم و شما باید فردا 9 صبح دوباره بیاین... من گفتم باشه اشکال نداره و اومدم بیرون...
و الان هم ساعت 12 شب و من فردا دوباره وقت دارم...
چنتا نکته رو میگم و میرم که بخوابم
این مراحلی که عرض کردم تماما به زبان انگلیسی بود.. دوستانی که زبان بلد نیستن اقلا در این حد خودشون رو اماده کنن که مجبور نباشن وسط سفارت پانتومیم بازی کنن یا این که اصلا متوجه ماجرا نشن و کلا بیخیال ویزا شن...
اصلا استرس به خودتون راه ندین... دستتون رو تکون ندین.. با پاهاتون ضرباهنگ نداشته باشین... علاوه بر این که اعصاب بقیبه رو خورد میکنین احتمال این هم هست که افیسری که از شما مصاحبه میکنه دقیقا همونی باشه که جلوتونه... اونوقته که وقت اینترویو ممکنه اذیتتون کنه و بگه واسه چی استرس داری؟ ریگی به کفش شما نیست که بترسین..
هوای داخل سفارت بسیار مطبوعه... سرد نیست و گرمتون هم نمیشه..
مصاحبه ی اصلی..
خوب الان چند روزی از مصاحبه ی اصلی من میگذره و من اصلا انتظار همچین مصاحبه ی احمقانه ای رو نداشتم و هیچ چیز باب میل من پیش نرفت...
روال کار و رسیدن به محل مصاحبه مثل همون روز قبلش بود و من تفاوتی توش ندیدم به جز این که اون خانمی که دم در بود ایندفعه لطف کرد و وقتی دید دست کن باند پیچی شده اومد و در رو برام باز کرد و من رو خیلی شرمنده کرد....
بعد از تحویل مدارک و صبر کردن حدود 15 دقیقه دوباره اسمم رو خوندن برای مصاجبه با افیسر...
دلم نمیخواد اینچا رو زیاد توضیح بدم چون بر عکس همه ی شما که مصاحبتون 5 یا نهایت 10 دقیقست برای من نزدیک به 45 دقیقه طول کشید و از افیسر تا سرکنسول و سفیر نظر دادن روی پروندم.... سوالاتی که من احساس کردم شاید تو یه مسجد باید ازم پرسیده بشه و اصلا توقع نداشتم که تو سفارت امریکا ازم پرسیده بشه... در نهایت هم که پوست ما رو کندن با سوال جواب های عجیب و غریبشون برگه ی معروف ابی رنگ رو بم داد و گفت که مدارک شما کامله اما نیاز به پروسه ی اداری داره... شما میتونین برگردین ایران و 3 تا 4 هفته طول میکشه این پروسه و وقتی کامل شد و اسمنون رو دیدن تو سایت بیاین و ویزاتون رو بگیریم...من هم دوبار پرسیدم که کی اعلام میشه که دوباره گفتن 3 4 هفنته دیگه البته دقبق هم نمیتونم بگم!!! حالا دوستان نظر بدن که ایا سر موقع کلیر شدن یا بیشر وایسادن.... منم که دیدم یه برگه ی قرمز هم بقل دستشه هفت جد و آبادم رو یاد کردم و در نهایت دیدم که برگ آبی رو داد و اون برگه قرمز برای پرداخت 165 دلار اضافی دیگه در هنگام ورود به امریکا بود...
تشکر کردم و اومدم بیرون و از ساختمون سفارت خارج شدم.. نامزدم رو دیدم که شاد خندون دوید طرفم اما با گفتن واژه ی چک خنده رو لبش خشک شد....
دوستان افیسر بند یه خانم جوان بودن که گویا سخت گیر تر از نکیر و منکر عمل میکنن اما در مقابل افیسر مردی هم بود که واقعا بعد از 30 ثانیه به 2 مورد از عجیب ترین کیس ها ویزای یک ضرب دادن... نمونش به خانمی که تقریبا 25 سالش بود اما شوهر ایشون نز دیک به 50 سال سن داشتن و اصلا هم رو ندیده بودن... یا خانم دیگری که 17 سال پیش هم با یه سیتیزن امرکا ازدواج و سپس طلاق گرفته بودن و مدارک مالیاتی هم به طور کل نداشتن....
نکاتی که میتونم اشاره کنم اینه که همراه با خودنون نبرین .. اگر نامزد یا دوستتون همراهتونه به عنوان یه وکیشن خوب میتونین رو حساب بکنین اما داخل سفارت نمیتونین بشین...
لباسی که بعضا دوستان میپرسن چی بپوشیم من پیراهن سفید و رسمی و کروات ابی و سفید و یه پلیور آبی نیلی و یه ژاکت ( کت اسپرت) آبی تیره و شلوار سرمه ای و کفش رسمی به تن داشتم ... افیسر چون پست بادجست زیاد نیمتونه شما رو ورانداز کنه اما ظاهر اراسته در برخورد اول خیلی مهمه.. اگر مثلا با شلوار گرمکن راه راه که پاچه هاش هم کش داره بشیینین اونجا هم کسی کاریتون نداره اما من اگر افیسر باشم عمرا ویزا نمیدم...برعکس روز قبل که هم میهنان گرامی نوع لباس پوشیدنشون اصلا مناسب نبود.. این دفعه آراسته و شیک پوش و خوش بو بودن....
زمانی که مصاحبتون رو اعلام میکنن سعی کنین نیم ساعت قبلش اونجا باشین که احتمال قریب به یقین بتونین زود تر از موعد وارد شین....
.
دوستان گرامی من سعی کردم بیشتر مراحل کاری رو توضیح بدم و از جاهای دیدنی هیچ چیز نگفتم... کاربران گرامی و مدیران محترم اگر دوست داشتن و موافق بودن بفرماییند مطلبی هم در مورد جاهای دیدنی و وضعیت قیمت ها و مراکز خرید و اینها بگم چون بعید میدونم کسی تو سفری که داشته بیشتر از من ارمنستان رو گشته باشه به طوری که نقریبا بنده حدود 2 میلیون تومن پول تاکسی دادم واسه سیاحت...
ابتدای این نوشتار گفتم شاید زمانی که شما این رو میخونید امریکا باشم که الان باید بگم رو تختم توی تهران هستم!!!!
دوستان عزیز سوالی اگر دارین بفرمایید پاسخ میدم
=======================================================
امروز ۹۱ روز از روزی که این سفرنامه رو نوشتم میگزره و بالاخره کلیر شدم... دوستان گرامی اصلا بد به دلتون راه ندین ... همگی کلیر میشین و ویزا رو میگیرین و راهی میشین... حالا در چند روز اینده سفرنامه ای هم برای اخذ ویزا مینویسم
کتگوری: k1
مصاحبه: ژانویه 2013 یروان
کلیر: ۲۶ اپریل (۹۱ روز)
ویزا : 10 می//ورود به امریکا:26 می//انگشت نگاری هفته دوم//اجازه کار 2 ماه بعد از انگشت نگاری//گرین کارت 3 ماه بعد از پست کردن مدارک
سفرنامه ی ویزا
مصاحبه گرین کارت
مصاحبه: ژانویه 2013 یروان
کلیر: ۲۶ اپریل (۹۱ روز)
ویزا : 10 می//ورود به امریکا:26 می//انگشت نگاری هفته دوم//اجازه کار 2 ماه بعد از انگشت نگاری//گرین کارت 3 ماه بعد از پست کردن مدارک
سفرنامه ی ویزا
مصاحبه گرین کارت