اولین سفر به آمریكا برای فعال سازی گرین کارت

[cmbt]

گاهی فکر می کنم اینجا چه جای عجیبیه!
دل ادم به دوستایی خوش میشه وبیشتر لذت میبرم چون دیگه از رو عادت نگاهشون نمی کنم...
و می دونم این سفر بخشی از تکامل ماست با احساستون مبارزه نکنید و گاهی گریه خیلی خوبه!از این هدیه ی خدا لذت ببرید!
شروع سخته ولی بهتر از سکون ...اگه ما اینجاییم حتما دلیلی داره....

یه حس نمناک از یه شروع تازه.
يه تعبير قشنگ از حال و روز اين روزاي ما
اي كاش اي كاش و اي كاش وطن .....

سلام سیما جان ،خوبی‌؟چه خبرا؟بالاخره تو هم تصمیمتو گرفتی‌؟حالا کدوم ایالت میری؟سفر بعدی ما هم میریم که بمونیم ولی‌ باز هم با شهرم قرار گذشتیم فعلا شش ماه.همسرم فرصت مطالعاتی گرفته که فعلا نخواد کارشو از دست بعده.و خدا را شکر که من هم کار پیدا کردم.ولی‌ با این وجود ته دلم گاهی می‌لرزه!چطوری از خونوادم جدا بشم؟پسرم چی‌؟از دوری عمه ،خاله،پدر بزرگ،مادر بزرگ که میپرستنش افسرده نشه!باور میکنی‌ که نگرانم اگر دلش برای اسباب بعضی‌ هاش تنگ بشه و گریه کنه من چه کار کنم.فکر کنم بچه‌های ۱۰ سال به بالا شاید راحت تر قبول کنند و شاید از رفتن هم خوشحال بشوند.ولی‌ پسر ۶ ساله من که دنیاش اطرافیان هستند و اسباب بازی‌هاش چی‌؟نگران خیلی‌ چیز هم میشم ولی‌ باز هم ایمان دارم که کار درستی‌ می‌کنیم.سخت است،خیلی‌ سخت ولی‌ درسته.به امید موفقیت همه