yashim جان همچین میگی من 16 سالمه انگار هنوز خیلی بچه ای ! نخیر ! الان دیگه تو امریکا وقتی 16 سالشون میشه تقریبا زندگیشون به مستقل شدن پیش میره.
ببین بهر حال وقتی ثبت نام کردی ، یه انگیزه ای داشتی ، حتما با خودت گفتی ببینم قبول میشم یا نمیشم بعد تصمیم میگیرم .اگه از این زندگیت کاملا راضی بودی و هیچ مشکلی هم نداشتی هیچ وقت به فکر ثبت نام کردن نمی افتادی...
الان کسایی هستن که ارزو داشتن جای تو بودن...
این مشکل تنهایی تون هم به مرور زمان درست میشه ، البته شاید با اینجور حرف زدن که میگی تنها هستم و اینا ،اگه بری شاید تا اخر عمرت با خودت بگی چرا خانواده ام رو ترک کردم و اومدم اینجا.اما فکر کن ببین این احساساتت اینقدر با ارزشن که باعث شن از بهترین امکاناتی که برات داره به وجود میاد دست بکشی و همینجا بمونی و یه زمانی که دیگه خیلی دیر شده با خودت بگی کاش اون فرصت رو از دست نمیدادم ؟
ببین نمونش خواهر خودم !! تقریبا 10 ساله اونجاس،یه ادم فوق العاده احساساتی که تو این 18 سال عمرم نمونشو ندیدم، هر روز زنگ میزنه و اخرین حرفش قبل از خداحافظی اینه ک کاش برگردم، من نمیخوام اینجا باشم،دلم تنگ شده و .... من ک بهتر از خودش اونو میشناسم میدونم اگه برگرده ایران،2 ماه بیشتر دووم نمیاره و برمیگرده امریکا ... اینا احساساته که میگه برگرد ایران و پیش خانوادت باش اما منطق میگه تو که امکاناته اونجا رو دیدی و زندگی راحتی هم داری همونجا بمون دیگه !!
تا حالا تو تاریخ شده که تصمیمی با احساس گرفته بشه و اخرشم خوب تموم شه و طرف احساس پشیمونی نکنه ؟
یکی دیگه از دوستای صمیمیم،انقدر وابسته ی مامانش بود که شبا بغل مامانش میخوابید ! اما مامانش مجبورش کرد بره اونجا،هیچ کسی رو هم اونجا نداشت...فقط 2 ماه مامانش باهاش موند و بعد برگشت ایران.خوب اوایلش براش خیلی سخت بود،هر شب گریه میکرد موقع خواب.اما الان 3 ساله ک اونجاس و تو این مدت فقط یبار حاضر شده ک بیاد ایران.
تازه بعد از چند سال میتونی خانوادت رو ببری پیش خودت.
شما با همه راجع به پشیمون بودن یا نبودنشون بحث کن.دلایلی رو که میگن رو تجزیه تحلیل کن.ببین کی برای چی پشیمونه و کی برای چی پشیمون نیست.
یکی بود تو همین مهاجرسرا ،فقط اومده بود که ابراز پشیمونی کنه که رفته،اصلا 1 نکته ی مثبت من تو حرفاش نمیدیدم و اکثر حرفاشم بی منطق و بی دلیل بود،بعضی حرفاش اصلا با عقل جور در نمیومد.تو هم نرو از ادما سوال کن شما پشیمون هستین یا نه،برو سوال کن و پرس جو کن و ازشون بپرس برای چی پشیمونین و برای چی پشیمون نیستین،اونوقت ببین پشیمونی هاشون یا پشیمون نبودناشون با عقل جور در میاد یا نه،نه با احساسات !
موفق باشید
ببین بهر حال وقتی ثبت نام کردی ، یه انگیزه ای داشتی ، حتما با خودت گفتی ببینم قبول میشم یا نمیشم بعد تصمیم میگیرم .اگه از این زندگیت کاملا راضی بودی و هیچ مشکلی هم نداشتی هیچ وقت به فکر ثبت نام کردن نمی افتادی...
الان کسایی هستن که ارزو داشتن جای تو بودن...
این مشکل تنهایی تون هم به مرور زمان درست میشه ، البته شاید با اینجور حرف زدن که میگی تنها هستم و اینا ،اگه بری شاید تا اخر عمرت با خودت بگی چرا خانواده ام رو ترک کردم و اومدم اینجا.اما فکر کن ببین این احساساتت اینقدر با ارزشن که باعث شن از بهترین امکاناتی که برات داره به وجود میاد دست بکشی و همینجا بمونی و یه زمانی که دیگه خیلی دیر شده با خودت بگی کاش اون فرصت رو از دست نمیدادم ؟
ببین نمونش خواهر خودم !! تقریبا 10 ساله اونجاس،یه ادم فوق العاده احساساتی که تو این 18 سال عمرم نمونشو ندیدم، هر روز زنگ میزنه و اخرین حرفش قبل از خداحافظی اینه ک کاش برگردم، من نمیخوام اینجا باشم،دلم تنگ شده و .... من ک بهتر از خودش اونو میشناسم میدونم اگه برگرده ایران،2 ماه بیشتر دووم نمیاره و برمیگرده امریکا ... اینا احساساته که میگه برگرد ایران و پیش خانوادت باش اما منطق میگه تو که امکاناته اونجا رو دیدی و زندگی راحتی هم داری همونجا بمون دیگه !!
تا حالا تو تاریخ شده که تصمیمی با احساس گرفته بشه و اخرشم خوب تموم شه و طرف احساس پشیمونی نکنه ؟
یکی دیگه از دوستای صمیمیم،انقدر وابسته ی مامانش بود که شبا بغل مامانش میخوابید ! اما مامانش مجبورش کرد بره اونجا،هیچ کسی رو هم اونجا نداشت...فقط 2 ماه مامانش باهاش موند و بعد برگشت ایران.خوب اوایلش براش خیلی سخت بود،هر شب گریه میکرد موقع خواب.اما الان 3 ساله ک اونجاس و تو این مدت فقط یبار حاضر شده ک بیاد ایران.
تازه بعد از چند سال میتونی خانوادت رو ببری پیش خودت.
شما با همه راجع به پشیمون بودن یا نبودنشون بحث کن.دلایلی رو که میگن رو تجزیه تحلیل کن.ببین کی برای چی پشیمونه و کی برای چی پشیمون نیست.
یکی بود تو همین مهاجرسرا ،فقط اومده بود که ابراز پشیمونی کنه که رفته،اصلا 1 نکته ی مثبت من تو حرفاش نمیدیدم و اکثر حرفاشم بی منطق و بی دلیل بود،بعضی حرفاش اصلا با عقل جور در نمیومد.تو هم نرو از ادما سوال کن شما پشیمون هستین یا نه،برو سوال کن و پرس جو کن و ازشون بپرس برای چی پشیمونین و برای چی پشیمون نیستین،اونوقت ببین پشیمونی هاشون یا پشیمون نبودناشون با عقل جور در میاد یا نه،نه با احساسات !
موفق باشید
تونل ها نشان می دهند در دل سنگ ها هم میتوان راه ساخت.....
"اینجآ بجز دوری تــو چیزی به مــن نزدیک نیست"
"اینجآ بجز دوری تــو چیزی به مــن نزدیک نیست"