مهرداد جان خیلی ممنون از اطلاعات قشنگی که مینویسی! اددامه بده...
من امروز مسابقه پرس سینه داشتم، و اول شدم و هفته دیگه مسابقه استانی دارم در ماهشهر!
متاسفانه مسابقات پاور بدنسازی بسیار بسیار خطرناک هستند چه در تمرین و چه در مسابقه و معمولا 50% پاور کارها همیشه مصدوم هستند. متاسفانه یکی از بدنسازها و مربیان ورزشی که به صورت افتخاری در وزن 110 شرکت کرد(30 کیلو بالاتر از خودش) امروز وزنه 180 کیلویی از دستش ول شد و محکم افتاد رو سینه اش! طوری که سینه اش تا روی میز رفت تو!( وحشتناک بود)، من از اینکه اول شده بودم خیلی خوشحال بودم ولی با دیدن این حادثه بسیار پریشان شدم و قلبم وحشتناک کار میکرد.
جالب اینست که تنفر من از این ملت هر روز بیشتر میشه!!! تماشاچی ها که هیچی داوران و بقیه مربی ها عوض ناراحت شدن داشتند خوش و بش میکردند و میخندیدند!!! یعنی اینقدر بی وجدان؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
من واقعا برای مردم بی وجدان ایران متاسفم!!!(99%)
بگذریم...
آقا بدشانس ترین ورزشکار هم من شناخته شدم(همیشه بد شانسم) به همه حکم دادند(برگه حکم) به جزء من!!!
جالب اینجاست که من قهرمان استان را شکست دادم ولی حتی یکی آفرینهم بهم نگفتند!
دیگه بعد از کلی سر و کله زدن، حکمم را پیدا کردم که اسمم(محمد) رو نوشته بود "حمید"
حالا قرار شده درستش کنند و تا ند روز دیگه بهم بدنش! البته اگر بدهند!
این هم وقت و انرژی برای ورزش گذاشتن در ایران!!! Disappoint شدم!!!
امیدورام که هیچکدام از شما در ایران قهرمان نشوید که هیچی بهتون نمیدن که هیچ، مایوس و دلسرد و افسرده هم خواهید شد.
جایزه قهرمانیم هم یک عدد تی شرت هفت هشت تومانی بود که برای من مثل بلوز دامن هست!!!(بزرگ بود)
10 تومان هم ورودی گرفته بودند! پولش در نیومد!
من امروز مسابقه پرس سینه داشتم، و اول شدم و هفته دیگه مسابقه استانی دارم در ماهشهر!
متاسفانه مسابقات پاور بدنسازی بسیار بسیار خطرناک هستند چه در تمرین و چه در مسابقه و معمولا 50% پاور کارها همیشه مصدوم هستند. متاسفانه یکی از بدنسازها و مربیان ورزشی که به صورت افتخاری در وزن 110 شرکت کرد(30 کیلو بالاتر از خودش) امروز وزنه 180 کیلویی از دستش ول شد و محکم افتاد رو سینه اش! طوری که سینه اش تا روی میز رفت تو!( وحشتناک بود)، من از اینکه اول شده بودم خیلی خوشحال بودم ولی با دیدن این حادثه بسیار پریشان شدم و قلبم وحشتناک کار میکرد.
جالب اینست که تنفر من از این ملت هر روز بیشتر میشه!!! تماشاچی ها که هیچی داوران و بقیه مربی ها عوض ناراحت شدن داشتند خوش و بش میکردند و میخندیدند!!! یعنی اینقدر بی وجدان؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
من واقعا برای مردم بی وجدان ایران متاسفم!!!(99%)
بگذریم...
آقا بدشانس ترین ورزشکار هم من شناخته شدم(همیشه بد شانسم) به همه حکم دادند(برگه حکم) به جزء من!!!
جالب اینجاست که من قهرمان استان را شکست دادم ولی حتی یکی آفرینهم بهم نگفتند!
دیگه بعد از کلی سر و کله زدن، حکمم را پیدا کردم که اسمم(محمد) رو نوشته بود "حمید"
حالا قرار شده درستش کنند و تا ند روز دیگه بهم بدنش! البته اگر بدهند!
این هم وقت و انرژی برای ورزش گذاشتن در ایران!!! Disappoint شدم!!!
امیدورام که هیچکدام از شما در ایران قهرمان نشوید که هیچی بهتون نمیدن که هیچ، مایوس و دلسرد و افسرده هم خواهید شد.
جایزه قهرمانیم هم یک عدد تی شرت هفت هشت تومانی بود که برای من مثل بلوز دامن هست!!!(بزرگ بود)
10 تومان هم ورودی گرفته بودند! پولش در نیومد!