من و مهاجرت

[sadeghi897]

این پست شامل حال و احوال این روزها و بعضی مسائل است، بعید می دونم نکته مفید مهاجرتی داشته باشه پس در جریان باشید.

این روزهای قبل از سفر هم برای خودش عالمی دارد، ذهن من حسابی مشغول و گاه گاه نگرانی می آید می رود، برنامه ام البته طوری است که حداقل روزی چند ساعتی را انگلیسی گوش می دهم ، اگر بشود بیشتر، و خوب تا حدودی هم کارهای که باید انجام بدهم. در مورد این کارها به نظرم خیلی موفق نبودم دلیل اصلیش هم عید است، خوب عید خیلی نمی شود جمع و جور کرد و خیلی کارهای دیگر.
این روزها هر کدام از فامیل را که می بینم نمی دانم چرا اینقدر ساکت شده ام، همه مرا بیشتر تحویل می گیرم و من خواسته یا ناخواسته عادی برخوردمی کنم تا بالاخره یکی در جمع یا بلند بلند می گوید خوب فلانی کی می ری؟ یا اینکه فردی می آید و کنار من می نشید و شروع می کند در مورد رفتن من ، با من صحبت کردن
جالب ترین جای این حرکت این است که تنها موردی که تقریبا همه کنجکاو هستن زمان تقریبی رفتن من و خیلی که ریز بشویم شهر و ایالتی است که قرار است بروم تا جواب این سئوالها را می دهم دیگر انها هستند که با من صحبت می کنند و من فقط گوش می دهم ، همه از خوبی ها ام ر ی کا می گویند و از چیزهایی گاها می گویند که به نظر من می تواند اشتباه باشد، اما من اصلا صحبتی نمی کنم و حتی حرفهایشان را هم تایید می کنم.
تا الان که من اینجا هستم اولین مورد شوهر دخترخاله ام یک دختر خانمی را که در میشیگان اگر اشتباه نکنم که فامیلشان است به من پیشنهاد داده که می تواند کمک کند و حتی من گفته که این خانم زیبا می باشند مورد بعدی خواهر خودم هست که فرزند داماد شوهر شان را که باز دختر خانمی است که در بوستون درس می خواند باز صحبتش را کرده که فعلانی هم انجاست که من بالاخره متوجه نشدم که ایشون هم خواستگار من است یا نه همین طوری جهت اطلاع رسانی افکار عمومی مطرح شده است. امشب هم البته دایی جانم ، قرار شد من یک روز بروم پیشش مرا ببرد پیش یکی از دوستانش که از ام ری کا برگشته و یک اشنا هم انجا دارد، و ایشان در مورد انجا برای من صحبت کند.
یک مورد برای خودم خیلی جالب است، همه و همه در اطراف من ، بیشتر از من در مورد رفتن من صحبت می کنند، نمی دانم شاید من خیلی در مهاجرسرا در مورد رفتنم و کلا مهاجرت پر چانگی کرده ام که دیگر حرفی ندارم ، در خانه ، در بین دوستان و در بین فامیل، نمی دانم من می ترسم ، یا فکر می کنم خوب مسئله مهم نیست یا فکر می کنم مسئله نیست که ادم بیاید هی بیان کند، یا ذهنم جای دیگر است، اصلن نه تنها من شروع به صحبت کردن در مورد امر ی کا یا خارج یا مهاجرت یا هر چیزی که مرتبط با این موارد باشد نمی کنم بلکه کلا هم وقتی بحثش می شود می خواهم سریع بحث را جمع کنم و برگردیم به بقیه صحبت ها
به این فکر می کنم انهایی که این بنده خداها به من معرفی کرده انداگر بشنوندکه یک همچین ادمی ممکن است حتی یک روزی بیاید و زنگ خانه شان را بزند و در برود فکر کنم از امریکا به فکر مهاجرت به جای دیگری را بکنند چه برسد به اینکه بنده بروم بخواهند به من کمک کنند. چه حرفها واقعن !!!!!!!!!!!!!!
یکی از چیزهایی که من را خیلی خوشحال می کند این است که در خانه کسی دل تنگ من نیست شاید در واقع ادم ناراحت بشود اما خوب این خوشحالی هم دارد، فقط دیروز وقتی روی مبل خوابیده بودم برادر کوچکم برگشت گفت تو می ری من دلم برات تنگ می شه و خوب سعی کردم مسئله را به شوخی تمام کنم. و خوشبختانه فرد دیگری هم خانه نبود .
در کل هم کمی در مورد خیلی ها منزوی شده ام ، خوب برای ادم حساسی مثل من اصلن جالب نیست که من رو بیشتر از قبل تحویل می گیرند، اینجا می شود که ادم با خودش فکر می کنند خوب چرا ادم را به خاطر خودش دوس ندارند به خاطر خارج رفتنش دوس دارن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
جایی که خیلی احساس راحتی می کنم مهاجرسرات، مهاجرسرا خوبیش این است که من نه تنها با بقیه تفاوتی ندارم بلکه دیگران هر کدام از هر نظر از من بهتر هستند، یکی خوش اخلاق تر است ، یکی با معلومات تر است و ...خلاصه این برای من فرصت مناسبی است که از دیگران بیاموزم در عین حال بتوانم دغذغه و شادی های کوچکم رو باهاتون تقسیم کنم.
این روزها واقعیت مسئله را بخواهید کمتر دلتنگ شده ام ، البته دلیلش فقط یک چیز است، خیلی بیشتر از اینکه به این فکر کنم که اخرین ها را دارم سپری کنم ، حداقل این بیست روز، به این فکر می کردم که شرایطم ان طرف چگونه خواهد شد؟ و مثلا چه کارهای را بهتر بود وقت داشتم و انجام می دادم که ندادم؟ چه کارهایی را این مدت باقی مانده انجام بدهم ؟ کجا بروم؟ ایا ایالت عوض بکنم یا نه ؟ ایا برای پاس سفید اقدام بکم یا کار صحیحی نیست در ابتدا؟ و سئوالاتی از این دست که رسیدن به جواب قطعیش برای منی که اینجا هستم سخت و گاها غیر ممکن است. خوب این هم شاید بدنباشد که من هم فعلا که اینجا هستم دلم تنگ نشود و حالت دلتنگی نداشته باشم چون می دونم روی پدر و مادرم و برادرم تاثیر خوبی ندارد و دوس ندارم انها دلتنگ من بشوند، گاها حتی به انها قول می دهم که سال دیگه تعطیلات پیش من هستند و دارند برای خودشان فیلان ایالت را می گردند .