پورتلند، ایالت اورگون

[شهلا 1346]

کار جنرال خوبه یا بده ؟
به این سوال به این شکلی که بیان کردم نمیشه جواب داد چون خوب و بدش به آدمش و به شرایط اون آدم بستگی داره. پس موضوع رو یه جور دیگه مطرح کنم :
مزایا و معایب کار جنرال چیه؟
از معایبش شروع می کنم.
اولین اشکالش اینه که جنراله! یعنی چون با سابقه کاری شما ارتباطی نداره براتون سابقه کاری مفید محسوب نمیشه.
اشکال دومش اینه که ممکنه سر از جاهایی در بیارید که کارش سنگین و یا خطرناک باشه که دراینصورت عواقبش رو خودتون بهتر می تونید حدس بزنید.
اشکال سومش در اعصاب خوردی ایه که براتون به همراه میاره. می رید سر کار یه نفر که به مراتب از نظر سواد و تجربه از شما پایین تره به شما میگه چی کار کنید چی کار نکنید و از اون بدتر به وضوح یک سری اشکالات کاری رو میبینید که نمی تونید اصلاحشون کنید (در واقع کاری از دستتون بر نمیاد) و اعصابتون رو میریزه به هم. بدتر از اون همکاراتون هستند که به هر حال از قشر کم سوادن و روی اعصابتون هستند.
اشکال چهارم حقوقشه که معمولا حداقله.
مزایاش چیه:
یه کم پول در میارید و کمتر از جیب می خورید تا کار مناسب پیدا کنید و یا ادامه تحصیل بدید ( و البته یا از اول یه درسی رو شروع کنید)
با محیط کاری اینجا آشنا میشید و می فهمید همون آدمی که بالا مثالشو زدم بدون اجازه رئیسش آب نمی خوره و اگه چیزی به نظرش اشتباه میاد به مافوقش گزارش میده و تصمیم سر خود نمی گیره شما هم یاد میگیرید که همینطوری عمل کنید سیستم اینجا اینطوریه.
احترام کاری رو تجربه می کنید که حرف اول رو توی کار می زنه چیزی که من توی ایران به ندرت و در ابعاد خیلی خیلی خیلی کوچیک دیدم.
کار تیمی به شیوه اینها رو یاد می گیرید این رو توی ایران امکان نداره تجربه کرده باشید. غیر ممکنه. وقتی بیاید اینجا منظورم رو متوجه میشید. حتی اگه توی بهترین شرکتهای ایرانی هم کار کرده باشید. حتی اگه توی بهترین شرکتهای خارجی که توی ایران بودن کار کرده باشید!!! چون اونا سیستمشون اروپاییه و هیچ شرکت آمر ی کا یی ای در ایران وجود نداره. توی سیستم اروپا یا ایران رئیس رئیسه و آبدارچی هم آبدارچیه. سلسله مراتب هم توی کار هست و هم توی نظر خواهی. اما اینجا سلسله مراتب توی کار هست ولی توی نظرخواهی به هیچ وجه! ممکنه مدیرعامل یه شرکت از یه آبدارچی (راستی من اینجا تا الان آبدارچی ندیدم فکر کنم اینجا این شغل وجود نداره!) در رابطه با فروش نظر بخواد فقط به خاطر اینکه بر حسب اتفاق توی اون لحظه که با معاونش درباره فروش صحبت می کرده اون آبدارچی داشته از اونجا رد می شده. فقط یه مثال می زنم که بهتر موضوع رو بگیرید . توی فروشگاههای زنجیره ای اینجا ، مسئول زباله ها رئیس فروشگاهه. نه اینکه بیاد وایسته اونجا تماشا کنه نه! آستینشو میزنه بالا به پرسنلی که سر ساعتهای تعیین شده آشغالارو از واحدهای مختلف میارن کمک میکنه که آشغالا رو خالی کنن. این کار رو بین سه تا پنج بار در روز انجام میده.
با نحوه بیان ملیتهای مختلف آشنا میشید. این از اون موارد خیلی جالبه. مثلا ما که ایرانی هستیم وقتی انگلیسی صحبت می کنیم تا حد خیلی زیاد ( بیش از 50 درصد) منطق جملاتمون از قوانین زبان فارسی تبعیت میکنن یعنی اینکه انکلیسی رو فارسی صحبت می کنیم.کسی که زبان مادریش انگلیسی است حرف مارو می فهمه شاید چندتا سوال بپرسه که کاملا متوجه بشه. با یه ایرانی اگه پیش بیاد که توی کلاس انگلیسی صحبت کنیم باز هم همدیگه رو می فهمیم چون منطق جملاتمون یکیه و البته اشتباهاتمون هم کم و بیش یکسانه. تمام ملیتها همینطورن.
مشکل وقتی ایجاد میشه که شمای ایرانی بخواید با یکی از اینا صحبت کنید: یه روس ، یه برزیلی که زبانش پرتقالیه، یه کلمبیایی که زبانش اسپانیاییه (و البته دامنه لغات بسیار وسیعتری نسبت به شما داره) ، با یه ایتالیایی و حتی با فرانسه زبانای کشورهایی که زبان دومشون فرانسه است مثل مراکشی ها ، الجزایری ها ،تونسی ها و یا هائیتینها . همه اینها مثل شما اشتباهات خاص خودشون رو از نطقه نظر لغوی، گرامری و ساختاری ( از لحاظ منطق جمله بندی) دارن.
مزایای مشروط:
این قسمت اونقدر اهمیت داشت که از دو قسمت مزایا و معایب جداش کردم.
شما اگه برای کار جنرال سر از کارخونه ای جایی در بیارید تمام معایب و مزایایی که گفتم رو داره ولی اگه جایی مثل یه فروشگاه زنجیره ای بتونید کار پیدا کنید یه سری مزایای دیگه هم داره:
اول اینکه توی یه فروشگاه با اقلام مختلف و اسامیشون آشنا میشید. در واقع دامنه لغاتتون وسیعتر میشه. این موضوع خیلی مهمتر از اونیه که فکرشو بکنید. اگه یه جایی باشید که کمی هم با مشتری سر و کار داشته باشید از هر کلاس زبانی براتون بهتر خواهد بود توی یه روز بیشتر از کلاس زبان لغت یاد میگیرید.
دوم اینکه می تونید توی همون فروشگاه بگردید ببینید که کجا کار مرتبطتر با رشته شما داره برید به صورت رایگان چند ساعتی کار کنید که تجربه براتون محسوب بشه. فروشگاهها برای کارمنداشون امکانات خاصی دارن یکیش اینکه وقتی یه شعبه دیگه نیرو می خواد اون رو چند هفته جلوتر توی بقیه فروشگاهها آگهی می کنن و اولویت با کارمندای اون فروشگاهه یعنی اگه دوره کار آموزی و یا کار مرتبط با رشتتون توی یه شعبه دیگه باشه خیلی راحتتر از یه کاندیدا از بیرون می تونید اون شغل رو بدست بیارید.
مزیت دیگه اینه که ساعت و شرایط استراحت فروشگاهها به مراتب بهتر از مراکز صنعتیه که خب خیلی اهمیت داره به خصوص اگه خود اون فروشگاه بخش غذای آماده داشته باشه که بتونید از همونجا بخرید.
ساعت کارتون بین بیست تا سی ساعت در هفته است که وقت آزاد زیادی براتون داره بدون اینکه خسته بشید یعنی اگه بخواید درس هم بخونید مشکلی براتون ایجاد نمیشه. در حالی که مراکز صنعتی عمدتا ازتون می خوان که به طور تمام وقت کار کنید.
مزیت دیگه همکارای شما هستند که شاید نیمی از اونها دانش آموز و دانشجو باشن. در نتیجه کمتر با آدمای کم سواد طرفید و اعصاب خوردی تقریبا نداره.
اگه نظر من رو بخواهیدکه مطمئنا یک نظر شخصیه (ملاک تصمیم گیری شما تجربیات شخصی و شرایط فردی شما خواهد بود)
از همون روز اول که وارد آمریکا میشید توی فروشگاهها دنبال کار بگردید. فارغ از تمام معایبی که داره بهش به عنوان یه دوره زبان آموزی نگاه کنید. اگه کاری پیدا کردید که دیدید خطرناکه یا به مزاجتون سازگار نیست خیلی راحت همون ساعت اول انصراف میدید و خودتون رو به ناراحتی، دردسر و خطر نمی اندازید. اگه خوب بود ادامه میدید تا کار مناسب پیدا کنید یا درستون تموم بشه.
====================================

این کامنت اونقدر خوب و ارزشمند بود که بهتر دیدم توی اصل پست بگذارمش و یه توضیحی هم درباره اون بدم:

کامنت:
همه مسائلی که گفتید درسته -و داشتن درآمد هم خیلی عالی هست ولی به نظر من اصلا دنبال کار جنرال رفتن اشتباهه -تمام تالاشتون رو بزارید برای زبان تا هر چه زودتر وارد دانشگاه با کالج بشید مهمترین چیز داشتن مدرک کانادایی هست برای جذب بازار کار در رشته خودتون-البته بعد از داشتن رابطه برای پیدا کردن کار.
ودرمورد فروشگاه خوبی دیگه هم داره که اون کارت تخفیف که بعد از شش ماه سابقه کار به شما میدن .
-----------------------------
یه توضیحی اضافه کنم که مطلب بهتر باز بشه:
در واقع یه سری پارادوکس وجود داره :
اگه بخواید زبانتون خوب بشه باید وارد دانشگاه بشید و .........اگه بخواید وارد دانشگاه بشید باید زبانتون خوب باشه!
اگه بخواید زبانتون خوب بشه باید وارد محیط کار بشید تا با دیگرون ارتباط برقرار کنید و از طریق صحبت کردم مداوم زبانتون رو تقویت کنید .................و اگه بخواید کار پیدا کنید باید زبانتون خوب باشه !
اگه بخواید زبانتون خوب بشه باید دوستای اینجایی پیدا کنید و در واقع شبکه اجتماعیتون رو گسترش بدید که بعدش کار پیدا کنید و ........اگه بخواید دوست پیدا کنید باید زبانتون خوب باشه!

و اما نکته ظریفش چیه؟ اینکه یادگیری زبان یک فرآیند یکطرفه و منزوی نیست یعنی نمیشه صرفا با کلاس رفتن و رادیو گوش کردن سطح زبان رو اونقدر بالا برد که هیچ مشکلی توی ارتباط نداشته باشید. زبان رو باید در کنار کلاسهای زبان به صورت خیلی جدی توی جامعه یاد گرفت چه دانشگاه چه کار و چه دوستان امریکایی یا انگلیسی زبان. در واقع همه این کارها باید باهم انجام بشه. مشکل اینه که ما وقتی میایم اینجا اونقدر درگیر مشکلات و هماهنگی با جامعه جدید میشیم ( در واقع گیج میشیم) که بعضی مواقع یه بخشهایی از کار جا می مونه. مثلا اونقدر درگیر کلاسای دانشگاه میشیم که یادمون میره باید زبان عوام رو هم بلد بود. اگه قراره برید سر کار و ده نفر کارگر رو سرپرستی کنید باید حرفشونو بفهمید باید حرف رئیستون رو هم بفهمید. توی دانشگاه سطح زبان آکادمیک خیلی سریع رشد می کنه ولی به هیچ وجه برای زندگی و کار توی جامعه کافی نیست. باید قاطی جامعه بشید. در واقع دلیل اینکه اینها مدارک و تجربه کاری مارو قبول نمی کنن و ما باید مدرک دانشگاهی خودشون رو داشته باشیم عمدتا به دلیل ضعف مدارک یا ضعف تجربه کاری ما نیست بلکه به علت ضعف زبان ماست و وقتی که مدرک از دانشگاه امریکایی میگیرید معنیش اینه که شما تا حد قابل قبولی زبانتون پیشرفت کرده که تونستید از پس درس خوندن بر بیاید.

به همین دلیله که من نگفتم برید به جای دانشگاه رفتن کار جنرال بکنید بلکه نوشتم کار جنرال توی چه محیطی مناسبه و اون رو تا موقعی ادامه بدید که یا کار مناسب پیدا کنید و یا مدرکی بگیرید . به موضوع به عنوان یه دوره زبان آموزی نگاه کنید
موفق باشید