سیاتل، ایالت واشنگتن

[امیر مهاجر]

یه چیز جالبی که شاید واسه بچه هایی که اینجان عادی باشه ولی واسه کسایی که هنوز نیومدن جالب باشه اینه که شما تو سیاتل میرسی به چهار راه. خوب تا اینجاش که مثل همین ایرانه.
ماشین ها عین چی دارن میرن و میان، خوب اینم که مثل ایرانه.
می خوای از چهار راه رد شی
تو ایران چند حالت اتفاق می افته :
1- یا میای رد شی مزنن قاچت می کنن.
2- یا اصن نمی زارن رد شی.
3- یا چراغ راهنمایی خرابه.
4- یا می پری وسط خودت راه میگیری.
5- یا پلیس میاد واسه خودش چراغ رو انگولک میکنه ماشینا میرن تو میری معلوم نیست کی به کیه.
6- یا چراغ رو یه عددی گیر میکنه آدم ها ماشین ها هم اون وسط به هم گیر می کنن.
7- ...
تو سیاتل:
یه دکمه روی تیر چراغ راهنمایی هست که هر وقط رسیدی به تقاطع اون رو فشار میدی. چند ثانیه بعد به مدت 20 ثانیه سبز میشه مایشنا وای میسن تو رد میشی. وقتی هم رد میشی همه از تو ماشین واست لبخند می زنن.

آقا تو رو خدا دیگه نگو بزار وقتی خودمون میایم اینجا یه جذابیتی هم واسه خودمون داشته باشه ) من که میام همونجا

دوست عزیز این موارد توی همه آمریکا همینطوریه. مثلا مسیریابی گوگل از طریق حمل و نقل عمومی و اون دکمه سر چهار راه‌ها برای عابرین پیاده و ...
توصیه میکنم احساسی تصمیم نگیرید. شما هر جای آمریکا وارد بشید در بدو ورود تصور میکنید بهترین جای دنیاست و فکر میکنید که به بهشت روی زمین وارد شدید.
این مسأله رو من کاملا پیش بینی میکردم. چون خودم وقتی به کانادا وارد شدم با اینکه محل ورودم تورنتو بود و زمان وروردم ژانویه بود و انگار وارد یک سردخانه بزرگ شده بودم اینقدر از اونجا خوشم اومد که فکر کردم همینجا بهترین جای دنیاست. هر چیزی که اونجا تجربه میکنید به نظرتون جذاب و دوست داشتنی میاد. دلیلش هم واضحه. چون یک عمر در شرایط معکوس زندگی کردید! بعد از تورنتو چند جای دیگه رو هم دیدم و آخر سر ونکوور رو که دیدم با خودم گفتم اون بهشت قبلی (تورنتو) در مقایسه با اینجا جهنمی بیش نیست! پس یک قاعده کلی آموختم: هر جا که میری ممکنه بهتر از اونجا هم باشه و تا نبینی نمیتونی قیاس کنی!
شیکاگو از لحاظ سر سبزی و طبیعت در مقایسه با سیاتل بسیار از پوشش گیاهی خالیه (دقت کنید دارم میگم در مقایسه) ولی همین شیکاگو رو دوستانی که تازه واردش شده بودند به بهشت تشبیه کردند!
البته در اینکه سیاتل باید مثل بهشت باشه شکی ندارم. چون در هر صورت تا ونکووری که من دیدم ۲ ساعت رانندگیه.
هر چی در مورد طبیعت و سرسبزی سیاتل میگن شک نکنید که یه جورایی کم نظیره تو آمریکا. ولی در مورد فرهنگ خوب مردم و وضعیت رانندگی و ... شاید خیلی کم نظیر نباشه.
در ضمن اجازه بدید احسان خان تجربیات و مشاهداتشون رو اینجا بگن. من مشتاقانه ارسالهاشون رو میخونم. خیلی خوبه که این تاپیک هر چه غنی‌تر بشه و هر کس که میره اونجا تجربیاتش رو از دیدگاه خودش بیان کنه.