سوالات غیرمرتبط با موضوعات موجود برندگان 2014

[میما]

اینا رو اینجا می گم، چون یه جورایی به موضوعات دیگه ربطی نداره، اما در اصل پاسخی ست برای حرف و حدیث هایی که در تاپیک بولتن ویزا می گذره

درود و سلام به دوستان مهاجرسرایی مخصوصا 2014 ای ها

وقتی تاپیک های دوستان 2013 رو مرور می کردم متوجه یه موضوع جالب شدم:



تاپیک هایی که درست پارسال همین موقع ها گذاشته شده بود نشان از یک روحیه جالب داشت،

چیزی که توی 2014 ای ها خیلی کم رنگه

چه روحیه ای؟! اولیش یه جور حس همکاری یا اتحاد و تلاش مشترک (نه صرفا انفرادی، با حس کمک به همدیگه یا حتی بقیه، مثلن پیشنهاد کمک به محک یا بازدید از کهریزک یا ...)

دومیش: یه جور روحیه آرامش همراه با برنامه ریزی و کمک به راه افتادن و حل شدن مشکلات همدیگه


در بین دوستان 2104 چی می گذره؟! نمی دونم دلیلش چیه؟! ولی یه جور حس بی حوصلگی برای گرفتن پاسخ، یه جور وقت نذاشتن برای خوندن وضعیت های مشابه...

واقعیت اینه که اینجا یعنی مهاجرسرا درست مثل بقیه تالارهای مجازی می تونه جایی بشه برای دریافت ایده، راهنمایی صحیح و البته به نسبت سریع، آموزش و استفاده از تجربه های بسیار مفید دوستان دیگه و یا اینکه می تونه محلی بشه برای ایجاد استرس، اطلاعات غلط و گمراه کننده و ...


چی با عث شده که هر کدوم از بچه های 2013 از مهاجرسرا به عنوان یه کمک بسیار خوب در طی مراحل مهاجرتشون یاد کنند؟

پاسخ: البته بعد از مدیریت صحیح مدیران، رفتار خود کاربران، اطلاعاتی که به اشتراک می ذارن و انگیزه های درستشون برای فعالیت در مهاجرسرا

بی شک اونها به مهاجرسرا به عنوان جایی که فقط ازش پاسخ بگیرن نگاه نمی کردن، بلکه اینجا برای اونها :
1- محلی برای آشنایی با انسانهایی که هدف مشابه دارن
2- محلی برای ایجاد انگیزه در پیمودن مسیر با انرژی هایی که از هم دیگه می گرفتن
3-محلی برای ارائه تجربیات خودشون از مسیری که طی کردن
4- و حتی محلی برای به اشتراک گذاشتن ایده ها برای کاهش هزینه هاشون
و بسیار انگیزه های دیگه بوده

این موضوع مطمئنن برای دوستان گل هم دوره من هم اتفاق خواهد افتاد
به شرطی که دیدگاهمون از اومدن به این محیط عوض بشه:
واقعیت اینه که ما اینجا یه جامعه کوچ هستیم، که احتمالن حداقل برای 3 سال آینده بزرگترین دغدغه هامون یکسان خواهد بود
زبان
روبرو شدن فرهنگ جدید
کار
تحصیل
محل مناسب برای زندگی
زندگی عاطفی جدید
و ده ها موضوع دیگه، که کلمه مهاجرت با خودش میاره

من از آشنایی با همه دوستان 2014 ای خوشحالم
و از این به بعد احساس نزدیکی بیشتری باهاشون خواهم داشت
و دوست دارم تو این گروه شبیه پرنده هایی مهاجری باشیم که باهم پرواز می کنیم در یک مسیر با همون شکلی که پرنده های مهاجر، مهاجرت می کنن، یکی جلو بقیه به ترتیب پشت سر هم دیگه با اون شکل هندسی خاصش

و نه اینکه هر کدوممون با حس تنهایی مون و حس آشفتگی برگرفته از اون حس تنهایی حرکت کنیم و استرس اون شکل حرکتمون رو هم به خودمون و بقیه تحمیل کنیم، اتفاقی که الان داره میافته.

پس اینجا میشه جایی برای اینکه کمک کنه به اینکه ما حس تنهایی نکنیم
جایی میشه واسه اینکه هر کدوم از اون پرنده ها رو به هم وصل کنه
و اگه یکی دچار مشکل بشه، بقیه تا جایی که از دستشون بر بیاد کمکش کنن