من امدم تو امریکا زندگی کنم پس بهتره کمی عوض بشم
خالی بندی و دروغ و تظاهر اولین چیزهایی هست که کنار گذاشتم البته تو ایران هم اهل خالی بندی و تظاهر نبودم دورغ هم که میگفتم خوب مصلحتی بود
عادت دیگه ای که باید کنار بزاریم زندگی تجملاتی و شلوغ و پر از وسایل خونه هست وقتی اسبابها را می فروختم و همه را مفت میخریدن و دلم حسابی سوخت همون جا با خودم عهد بستم هیچوقت دل به وسایل نبدم و اضافه نخرم که از دست دادنشون ناراحتم کنه.
اینجا هم اگر ما کار پیدا کردیم مدیون ایرانیهای عزیزی هستیم که درست کارکردن و دید کارفرما را نسبت به ایرانیها مثبت کردند .
ما پیش هر ایرانی برای کار رو زدیم گفتند : ایرانیها تنبلند وقت نشناس و پر توقع و زود بهشون بر میخره با همه این معایب اول از همه حقوق میخوان
ولی با چند امریکایی که صحبت کردیم مخصوصا کارفرما فعلی شوهرم گفت من فقط بخاطر اینکه ایرانی هستید و میدونم 4 ماهه امدین و زبان بلد نیستید با این وجود استخدامتون میکنم
چون ایرانیا با هوشند و سخت کار میکنن کم حرف میزنن به موقع میان و مدت طولانی کار میکنند مثلا 4 یا 5 سال در حالیکه امریکایی ها خیلی زود کارشون را عوض میکنند.
اینجا از همه ایرانی ها که این ذهنت خوب را برای امریکایی ها بوجود اوردند جای تشکر و قدر دانی داره و امیدوارم ما هم مواظب باشیم خرابش نکنیم.
با یک دختر خانم ایرانی اشنا شدم 6 سال بانک امریکا کار کرده بود با دیپلم برای صندوقداری استخدام شده بود و بانک خرج تحصیلشو داده بود لیسانس حقوق بین اللمل گرفته بود برای ریاست شعبه اپلای کرده بود و بعد از سه مرحله مصاحبه نفر اخری که باهش مصاحبه کرده بود گفته تو استخدامی فقط بخاطر اینکه ایرانی هستی من با ایرانی ها کار کردم خیلی با هوش و استعداد هستند و الان در سن 27 سالگی رییس شعبه شد .
وقتی پرسیدم چرا ذهنت ایرانی با آمریکایی ها اینقدر نسبت به ایرانی ها متفاوت هست:
گفتند امریکایی ها عادت دارند از سر تا پای تو را نگاه کنند و بگردند ببیند چه ویژگی هست و ازش تعریف کنند ولی ایرانی فقط دنبال نواقص میگردند
پس بهتره این خصوصیت اخلاقیمون را بزاریم کنار و به همه با دید مثبت نگاه کنیم .
امیدوارم همه ایرانیا هر جا که هستند موفق باشند چون واقعا با این مشکلات مهاجرت اگر سرخورده و نا امید هم بشن دیگه روح و روانی برای آدم باقی نمی مونه و همه به امید یک زندگی بهتره این مشکلات را تحمل میکنند پس همه با هم برای موفقیت هم دعا کنیم .
خالی بندی و دروغ و تظاهر اولین چیزهایی هست که کنار گذاشتم البته تو ایران هم اهل خالی بندی و تظاهر نبودم دورغ هم که میگفتم خوب مصلحتی بود
عادت دیگه ای که باید کنار بزاریم زندگی تجملاتی و شلوغ و پر از وسایل خونه هست وقتی اسبابها را می فروختم و همه را مفت میخریدن و دلم حسابی سوخت همون جا با خودم عهد بستم هیچوقت دل به وسایل نبدم و اضافه نخرم که از دست دادنشون ناراحتم کنه.
اینجا هم اگر ما کار پیدا کردیم مدیون ایرانیهای عزیزی هستیم که درست کارکردن و دید کارفرما را نسبت به ایرانیها مثبت کردند .
ما پیش هر ایرانی برای کار رو زدیم گفتند : ایرانیها تنبلند وقت نشناس و پر توقع و زود بهشون بر میخره با همه این معایب اول از همه حقوق میخوان
ولی با چند امریکایی که صحبت کردیم مخصوصا کارفرما فعلی شوهرم گفت من فقط بخاطر اینکه ایرانی هستید و میدونم 4 ماهه امدین و زبان بلد نیستید با این وجود استخدامتون میکنم
چون ایرانیا با هوشند و سخت کار میکنن کم حرف میزنن به موقع میان و مدت طولانی کار میکنند مثلا 4 یا 5 سال در حالیکه امریکایی ها خیلی زود کارشون را عوض میکنند.
اینجا از همه ایرانی ها که این ذهنت خوب را برای امریکایی ها بوجود اوردند جای تشکر و قدر دانی داره و امیدوارم ما هم مواظب باشیم خرابش نکنیم.
با یک دختر خانم ایرانی اشنا شدم 6 سال بانک امریکا کار کرده بود با دیپلم برای صندوقداری استخدام شده بود و بانک خرج تحصیلشو داده بود لیسانس حقوق بین اللمل گرفته بود برای ریاست شعبه اپلای کرده بود و بعد از سه مرحله مصاحبه نفر اخری که باهش مصاحبه کرده بود گفته تو استخدامی فقط بخاطر اینکه ایرانی هستی من با ایرانی ها کار کردم خیلی با هوش و استعداد هستند و الان در سن 27 سالگی رییس شعبه شد .
وقتی پرسیدم چرا ذهنت ایرانی با آمریکایی ها اینقدر نسبت به ایرانی ها متفاوت هست:
گفتند امریکایی ها عادت دارند از سر تا پای تو را نگاه کنند و بگردند ببیند چه ویژگی هست و ازش تعریف کنند ولی ایرانی فقط دنبال نواقص میگردند
پس بهتره این خصوصیت اخلاقیمون را بزاریم کنار و به همه با دید مثبت نگاه کنیم .
امیدوارم همه ایرانیا هر جا که هستند موفق باشند چون واقعا با این مشکلات مهاجرت اگر سرخورده و نا امید هم بشن دیگه روح و روانی برای آدم باقی نمی مونه و همه به امید یک زندگی بهتره این مشکلات را تحمل میکنند پس همه با هم برای موفقیت هم دعا کنیم .