من و مهاجرت

[sadeghi897]

این روزهای مهاجرت ارام می گذرد، در کل باید از بین چندین راه ممکن یکی را انتخاب کرد، من پر ریسک ترین راه رو برای اینده انتخاب کردم ، نتیجه اش ساده است یا خیلی جواب می دهد یا من ا زمهاجران عادی و معمولی خواهم بود و به طبقه متوسط نخواهم رسید، خوبی مسئله این جا این است که اولا خودم و فقط خودم راه رو انتخاب کردم و حتی در صورت شکست هم دیگه مطمئن هستم بی خانمان نمی شم می شه همون زندگی عادی، یک اطاق و خرج خوراک و با کمی پس انداز حتی می شه ماشین هم خرید، این دیگه نهایت شکست است.
خوشحالم تا حدودی که برای شغل های تخصصی تا به حال اقدام نکردم چون مهارت یافتن شغل و رزومه نویسی و این داستانها به نظرم حداقل یک هفته آموزش میخواهد ، اموزشی که من در ایران به ان دسترسی نداشتم یا خیلی دنبالش نبودم ،بدون داشتن این مهارت عموما کار ادم به نتیجه نمی رسد جزوموارد خاصی که افراد دارای مهارتی باشند خود مهارت بسیار مهم باشید، مثل تخصصی های کامپیوتری یا مهارتهای فنی مثل تعمیرات.
اینجا اپوارد گلوبال که رفتم به نظرم شیوه آموزش خوبی داشت، یک بار این مهارت را آدم یاد می گیرد کار برای بعدا هم ساده می شود، چون هیچ اعتباری به داشتن شغل برای همیشه درامریکا وجود ندارد. این مهارتها لازمه خیلی چیزها هست و به نظرم خیلی مفید است. خلاصه که دوران آرام خوبی را پشت سر می گذارم.
کار کردن حتی به عنوان تخصصی در یک شرکت، تحصیل دردانشگاه اینها هیچ کدام آن چیزی که می خواهم نیست ، گرچه صادقانه بگم هنوز توان هیچ کدام را نداشته ام ، مثلا بگویم افر از فلان شرکت داشتم رد کردم ، نه فعلا که چیزی نفرستاده ام . یا مثلا فلان دانشگاه پذیرش گرفته باشم خیر، و قطعا هر دو این موراد برای من می تواند بسیار جذاب باشد چون تجربه محیط جدید است، اما ارمان و آرزو چیز دیگری است.
اینجا مرکز توهم دنیاست ، آدم توهمی مثل من را توهمی تر می کند، نمی دانم خوب است یا بد
توصیه که به دوستان تازه وارد دارم این است که مهارت های یافتن شغل تخصصی را در چند ماه اول یاد بگیریند معمولا در همه شهرها مراکز کاریابی هستید که این مهارت ها را به رایگان آموزش می دهند.
باید دنبال مراکزی با شید که این خدمات یافتن شغل را ارائه می دهد با سرچ Job Seeker Center و مواردی از این دست می توانید یکی نزدیک منزلتان پیدا کنید.