2008-10-15 ساعت 18:02
چه جالب میشه وقتی کارنت شدیم احتمالا در یک محدوده زمانی میریم سفارت و همدیگرو میبینیم! شما هم آنکارا باید برین؟
تنها موضوعی که موجب دلگرمی منه اینه که امسال 14002 در آسیا نفر قبول شدن که نسبت به پارسال صدو خورده ای کمتره. و از طرف دیگه بنگلادش بیشتر از 3500 نفر نمیتونن برن و حتما میدونین که اونا معمولا هر کدوم 7-8 تا بچه دارن! برای همین 4-5 هزار شماره هم آزاد میشه.
ضمنا از وقتی ثبت نام ها اینترنتی شده، خیلیا همینطوری میرن ثبت نام میکنن و بعدا نمیتونن برن چون دیپلم ندارن یا باید برن سربازی یا اینکه اینجا کار خوبی دارن و دلشون نمیاد یا اینکه پدر مادرشون میگن اگه بری عاقت میکنم و زنشون میگه دلم برای مامانم اینا تنگ میشه و از این حرفا و یا اینکه فرمها را الکی پر میکنن و عکس احمدی نژادو میزارن توش یا فکر میکنن حالا بزار با پنجاه تا اسپل مختلف اسممو تایپ میکنم و بعد که برنده شدم میرم گذرنامه با اسم جدید میگیرم که عمرا و عمرا شدنی نیست (چون خودم تو گذرنامه کلی آشنای کلفت خفن دارم و در این مورد تحقیقات جامع کردم!) خلاصه اینکه تعداد زیادی از انتخاب شده ها اصلا نمیتونن برن.
از طرف دیگه توجه داشته باشید که تو آسیا همه کشورها مثل مال ما بدبخت و بیچاره نیستن که بخوان به هر قیمتی شده جونشونو بردارن و در برن! مثلا ژاپن، اسرائیل، سنگاپور و اغلب کشورهای عربی اونقدر رفاه دارن که وقتی نامه برنده شدنشونو میبینن میگن حالش نیست از رو زمین برش دارم!
تازه بماند که بعضی از کشورا از جمله میهن اسلامی خودمون از نظر سرویسهای پستی بسیار پیشرفته هستن و اگر هم شانسی نامه ای را به مقصد برسونن کلی آدم عقده ای هست که همینکه نامه را ببینه میندازه تو زباله.
خلاصه همه اینا رو گفتم که یه کمی حالم بهتر بشه ولی باز یه نگاه که به این 34000 میندازم فوری نیاز به آب قند غلیظ پیدا میکنم!
یعنی میشه یه روز بیام این بولتن پست فطرتو باز کنم ببینم نوشته آسیا کلا کارنت شده....
فکر کنم سکته بزنم داغ شیطان بزرگ به دلم بمونه...
تنها موضوعی که موجب دلگرمی منه اینه که امسال 14002 در آسیا نفر قبول شدن که نسبت به پارسال صدو خورده ای کمتره. و از طرف دیگه بنگلادش بیشتر از 3500 نفر نمیتونن برن و حتما میدونین که اونا معمولا هر کدوم 7-8 تا بچه دارن! برای همین 4-5 هزار شماره هم آزاد میشه.
ضمنا از وقتی ثبت نام ها اینترنتی شده، خیلیا همینطوری میرن ثبت نام میکنن و بعدا نمیتونن برن چون دیپلم ندارن یا باید برن سربازی یا اینکه اینجا کار خوبی دارن و دلشون نمیاد یا اینکه پدر مادرشون میگن اگه بری عاقت میکنم و زنشون میگه دلم برای مامانم اینا تنگ میشه و از این حرفا و یا اینکه فرمها را الکی پر میکنن و عکس احمدی نژادو میزارن توش یا فکر میکنن حالا بزار با پنجاه تا اسپل مختلف اسممو تایپ میکنم و بعد که برنده شدم میرم گذرنامه با اسم جدید میگیرم که عمرا و عمرا شدنی نیست (چون خودم تو گذرنامه کلی آشنای کلفت خفن دارم و در این مورد تحقیقات جامع کردم!) خلاصه اینکه تعداد زیادی از انتخاب شده ها اصلا نمیتونن برن.
از طرف دیگه توجه داشته باشید که تو آسیا همه کشورها مثل مال ما بدبخت و بیچاره نیستن که بخوان به هر قیمتی شده جونشونو بردارن و در برن! مثلا ژاپن، اسرائیل، سنگاپور و اغلب کشورهای عربی اونقدر رفاه دارن که وقتی نامه برنده شدنشونو میبینن میگن حالش نیست از رو زمین برش دارم!
تازه بماند که بعضی از کشورا از جمله میهن اسلامی خودمون از نظر سرویسهای پستی بسیار پیشرفته هستن و اگر هم شانسی نامه ای را به مقصد برسونن کلی آدم عقده ای هست که همینکه نامه را ببینه میندازه تو زباله.
خلاصه همه اینا رو گفتم که یه کمی حالم بهتر بشه ولی باز یه نگاه که به این 34000 میندازم فوری نیاز به آب قند غلیظ پیدا میکنم!
یعنی میشه یه روز بیام این بولتن پست فطرتو باز کنم ببینم نوشته آسیا کلا کارنت شده....
فکر کنم سکته بزنم داغ شیطان بزرگ به دلم بمونه...