تا حالا پشیمون شدید از رفتن؟

[شهلا 1346]

به نظر من متاسفانه همه این مشکلات ریشه در عدم خودشناسی ما دارد.
---------------------------------------------
شاید بخاطر اینه که انساها دوست دارن تجربه کنند و کاهی اوقات تا تجربه نکنی خودتو نمی شناسی .
برای مثال یکبار من به شوهرم پیشنهاد دادم تو سفر حتما باید تو طبیعت بخوابیم چون من عاشق طبیعت هستم علی الرغم مخالفت بجه ها جون تو طبیعت شارژ موبایل نبود کنار آبشار بحنورد چادر زدیم و خوابیدم چون من از صدای آب لذت میبرم . نیمی ساعتی نگذشت تو گوشامو پنبه کردم صدای آب را نشنوم بعد متکا رو سرم گذاشتم و یک قرض خواب آور خوردم ولی بازم نتونستم بخوابم انگار آب رو یک گوشم می ریخت و از تو گوش دیگه ام در میامد . همه را بیدار کردم گفتم بریم یک جای دیگه ولی اونا منو تنبیه کردن و گفتن امشب اینجا هستیم تا دیگه هوس طبیعت نکنی . من واقعا فکرشو نمیکردم کنار آبشار خوابیدن اینقدر بد باشه .فردا شب گفتم تو چنگل بخوابیم چند دقیقی نگذشته بود که دیدم صدای برخورد چیزی به چادر می اید و همینطور تکرار میشد رفتم بیرون ببینم چیه دیدم کلاغها وو... چادر کثیف شده بود و نمیشد جمعش کنیم مجبور شدیم تا صبح این وضع تحمل کنیم و ساعت چهار صبح هم غار غار کلاغها و.... خلاصه میخواستم بگم من خودمو میشناختم طبیعت و آبشار را خیلی دوست دارم ولی تجربه خوابیدن تو طبیعت را نداشتم . شما هر چی اینجا بگید تا کسی نیامده باشه و تجربه نکرده باشه احساس شما را درک نمیکنه هیچ وقت هم نمیتونی فرضی خودت را جای شخص دیگری بزاری چون واقعا تجربه و احساس اون شخص را نمی تونی درک کنی .