HVM عزیز ممنون و اتفاقا من هم با "کافه نادری در ینگه دنیا" کاملا موافقم. اما به عقیده من، اگر حالا بزرگان ادبیات کلاسیک فرانسه، انگلستان و روسیه را کنار بگذاریم،
گریشام در بین غولهای قرن بیستم فعلا باید تو صف بمونه. غولهایی مثل همینگوی، ویلیام فاکنر، یوجین اونیل، ویرجینیا ولف، گابریل گارسیا مارکز، آلبر کامو، ژوزه ساراماگو، آنتوان سن اگزوپری، نیکوس کازانتراکیس، جان اشتاین بک، سامرست موام، آرتور میلر، تنسی ویلیامز، ژان پل سارتر، آرتور کوستلر، آلدوس هاکسلی و خیلیهای دیگه که الان اسمشون در ذهنم نیست یا چیزی ازشون نخوندم.
گریشام در بین غولهای قرن بیستم فعلا باید تو صف بمونه. غولهایی مثل همینگوی، ویلیام فاکنر، یوجین اونیل، ویرجینیا ولف، گابریل گارسیا مارکز، آلبر کامو، ژوزه ساراماگو، آنتوان سن اگزوپری، نیکوس کازانتراکیس، جان اشتاین بک، سامرست موام، آرتور میلر، تنسی ویلیامز، ژان پل سارتر، آرتور کوستلر، آلدوس هاکسلی و خیلیهای دیگه که الان اسمشون در ذهنم نیست یا چیزی ازشون نخوندم.