هرچه می خواهد دل تنگت بگو

[Ashkan78]

شايد راننده تاكسيه مي فهميده بوده چه پاكت مهميه!

اما پاكت من هم داستان جالبي داشت.

من آدرس خونه يكي از آشنايان رو در لندن داده بودم. خونه اين عزيز در محله اي از لندن به نام Wimbledon هست كه هر ساله اونجا مسابقات تنيس مهمي به همين نام برگزار مي شه. در موقع برگزاري اين مسابقات،‌ خونه هاي اون محل رو مي شه به قيمت خوبي براي كوتاه مدت اجاره داد به توريست هايي كه براي ديدن مسابقات ميان.

دست بر قضا، رسيدن نامه من مواجه مي شه با برگزاري مسابقات تنيس و اين آشناي ما هم براي اين كه پولي به جيب بزنه، خونه رو در طي مسابقات اجاره مي ده به يه آمريكايي عشق تنيس و به خونه مادر زنش پناهنده مي شه.

چه دردسرتون بدم ... بعد از چند روز كه مي خواد به مستأجر آمريكايي سر بزنه ببينه زنده هست يا مرده، يارو مي گه يه سري نامه اومده برات و يه دسته نامه مي ده بهش. آشناي من مي بينه با يه دسته نامه تبليغاني و بروشور رنگارنگ شركت هايي كه همه ميخوان كالا يا خدماتي رو بهش غالب كنند مواجه هست و به سمت سطل زباله مي ره. اين در حالي بوده كه نامه بد بخت من بين نامه هاي تبليغاتي بوده.... همين طور كه داشته به سمت سطل آشغال مي رفته، دسته نامه ها رو بر مي زده كه يه دفعه احساس مي كنه پاكت عجيبي بين اونا هست و درست چند ثانيه پيش از وقوع فاجعه، متوجه مي شه پاكتي رو الان در دست داره كه يه نفر خيلي منتظرشه...

خلاصه تلفن مي زنه و طلب شيريني مي كنه كه هر چند با وعده و وعيد پاكت رو ازش گرفتم، اما هنوز شيرينيش رو ندادم بهش!!!!

پاکت نامه ما آجری رنگ نبود... سفید بود که جای انگشت گلیه کاگر ساختمونی که اونو برامون آورده بود هم روش مونده بود...

پستچیه ما پاکت رو انداخته بود دو تا بلوک اونورتر! یکی از اهالی اونجا هم (یه راننده تاکسی) اونو دیده بود و داده بود دست اون کارگر ساختمونی که برسونه به دست ما!!!

من واقعا توی کار خدا موندم! یه همچین نامه ای به نظر شما چند درصد احتمال داشت به مقصد برسه؟!