2010-06-03 ساعت 19:25
دوست عزیز آرزوئی که من بهش اعتقاد دارم در اینده وجود داره اما بعد از طراحی اون و تجسم جزئیاتش .دیگه بهش فکر نمیکنم و فقط تلاش میکنم اما زور نمیزنم که به هر قیمتی بهش برسم و نتیجه رو واگذار میکم به همون دریا که اشاره شد.هدف رو ما میتونیم ترسیم کنیم و 100% با با باور اون بهش میرسیم .اما راه رسیدن به هدف رو نه.ما نمیتونیم راه رو هم ترسیم کنیم واسه همین بهتره تسلیم راههای غیر قابل پیش بینی بشیم و خودمون و ذهنمون رو رها کنیم تا از مسیری که میریم لذت ببریم.لذت زندگی به راهشه نه مقصد ها و هدفها چون به هر مقصد که میرسیم این ذهن ما دوباره یک ارزوی جدید واسه ما علم میکنه.پس از مسیر لذت ببریم و مقصد و هدفهارو هم توی بک گراند ذهن داشته باشیم
ممنون از توجه شما
ممنون از توجه شما
خانه دوست کجاست...