.
چرا هوش اقتصادی ضروري است؟
بهترين دوستم، مايك، در سال ١٩٩٠ امپراتوري پدرش را تحويل گرفت. به راستي كه كارها را بهتر از پدرش انجام مي دهد. او و همسرش ثروتي دارند كه نمي توانيد مقدار آن را تصور كنيد. امپراتوري پدر اكنون در اختيار اوست و مايك در حال پرورش پسرش است تا جاي او را بگيرد، همان گونه كه باباي دارا ما را پرورش داد. در سال ١٩٩٤ هنگامي كه ٤٧ سال داشتم، بازنشسته شدم. همسرم كيم ٣٧ سال داشت. بازنشستگي در اين سن به معناي كار نكردن نيست، سد بستن در برابر دگرگوني هاي بزرگ و پيش بيني نشده است. چه كار بكنيم و چه نكنيم، ثروت ما پيوسته به گونه اي رشد مي كند كه بسيار بيشتر از تورم است. از ديد من اين وضعيت را بايد آزادي ناميد. دارايي هاي ما آ ن چنان زيادند كه به صورت خودكار افزايش مي يابند. مانند درختي است كه مي كاريم. سال ها به آن آب مي دهيم، ولي روزي مي رسد كه ديگر به شما نياز ندارد. ريشه هايش به خوبي در زمين فرو رفته است. درخت ديگر از شما بي نياز مي شود و تنها سايه اي آرام بخش بر سرتان مي افكند.
امروزه ما در شرايطي متغيرتر از دوران گذشته زندگي مي كنيم. به گمانم فراز و نشيب هاي ٢٥ سال آينده دست كم هم تراز با بالا رفتن و پايين آمدن هايي است كه در گذشته وجود داشته اند. من در شگفتم كه چرا بسياري از مردم، سخت بر پول شان توجه و تمركز دارند ولي به پرورش خود نمي پردازند. اگر انسانها انعطاف پذير، با انديشه باز و آگاه رشد کنند، ثروت شان در نتيجه دگرگوني ها پيوسته روبه رشد خواهد بود. ولي اگر پول را حلال مشكلات خود بدانند، به گمانم راهي دشوار را درپيش گرفته اند. هوشمندان مشكلات را از پيش پا برمي دارند و پول مي سازند. پول بدون هوشمندي مالي به زودي از كف مي رود. بسياري از مردم در زندگي خود اين نكته مهم را نمي فهمند كه مقدار پول به دست آمده اهميت ندارد، مقداري كه مي ماند مهم است. بنابراين هنگامي كه از من مي پرسند از كجا آغاز كرده ام، يا چگونه مي توان با شتاب ثروتمند شد، از پاسخم سرخورده مي شوند. به آنان مي گويم : باباي دارايم در كودكي به من گفت اگر مي خواهي ثروتمند شوي، بايد هوش مالي بيندوزي. اين ديدگاه را هر وقت ديدار مي كرديم، چون پتك بر مغزم مي كوبيد.
باباي درس خوانده ام بر خواندن كتاب ها تأكيد داشت و باباي دارا از من مي خواست تا در زمينه مالي خبره شوم. همچنان كه از راه سرمايه گذاري ها، امكان سرمايه گذاري هاي دوباره فراهم مي آيد، دورنماي ثروتمندي نيز آشكار مي گردد. تعريف راستين ثروتمندي را بايد از چشم دارنده ثروت نگريست. ممكن است كه انسان از ديد خودش هيچ گاه بسيار دارا جلوه نكند.
تنها بايد اين نكات مهم را به خاطر داشت:
ثروتمندان “دارايي” مي خرند. اما ندارها تنها هزينه به بار مي آورند.
طبقه مياني جامعه “بدهي هايي” مي خرد كه گمان مي كند “دارايي” است.
چرا هوش اقتصادی ضروري است؟
بهترين دوستم، مايك، در سال ١٩٩٠ امپراتوري پدرش را تحويل گرفت. به راستي كه كارها را بهتر از پدرش انجام مي دهد. او و همسرش ثروتي دارند كه نمي توانيد مقدار آن را تصور كنيد. امپراتوري پدر اكنون در اختيار اوست و مايك در حال پرورش پسرش است تا جاي او را بگيرد، همان گونه كه باباي دارا ما را پرورش داد. در سال ١٩٩٤ هنگامي كه ٤٧ سال داشتم، بازنشسته شدم. همسرم كيم ٣٧ سال داشت. بازنشستگي در اين سن به معناي كار نكردن نيست، سد بستن در برابر دگرگوني هاي بزرگ و پيش بيني نشده است. چه كار بكنيم و چه نكنيم، ثروت ما پيوسته به گونه اي رشد مي كند كه بسيار بيشتر از تورم است. از ديد من اين وضعيت را بايد آزادي ناميد. دارايي هاي ما آ ن چنان زيادند كه به صورت خودكار افزايش مي يابند. مانند درختي است كه مي كاريم. سال ها به آن آب مي دهيم، ولي روزي مي رسد كه ديگر به شما نياز ندارد. ريشه هايش به خوبي در زمين فرو رفته است. درخت ديگر از شما بي نياز مي شود و تنها سايه اي آرام بخش بر سرتان مي افكند.
امروزه ما در شرايطي متغيرتر از دوران گذشته زندگي مي كنيم. به گمانم فراز و نشيب هاي ٢٥ سال آينده دست كم هم تراز با بالا رفتن و پايين آمدن هايي است كه در گذشته وجود داشته اند. من در شگفتم كه چرا بسياري از مردم، سخت بر پول شان توجه و تمركز دارند ولي به پرورش خود نمي پردازند. اگر انسانها انعطاف پذير، با انديشه باز و آگاه رشد کنند، ثروت شان در نتيجه دگرگوني ها پيوسته روبه رشد خواهد بود. ولي اگر پول را حلال مشكلات خود بدانند، به گمانم راهي دشوار را درپيش گرفته اند. هوشمندان مشكلات را از پيش پا برمي دارند و پول مي سازند. پول بدون هوشمندي مالي به زودي از كف مي رود. بسياري از مردم در زندگي خود اين نكته مهم را نمي فهمند كه مقدار پول به دست آمده اهميت ندارد، مقداري كه مي ماند مهم است. بنابراين هنگامي كه از من مي پرسند از كجا آغاز كرده ام، يا چگونه مي توان با شتاب ثروتمند شد، از پاسخم سرخورده مي شوند. به آنان مي گويم : باباي دارايم در كودكي به من گفت اگر مي خواهي ثروتمند شوي، بايد هوش مالي بيندوزي. اين ديدگاه را هر وقت ديدار مي كرديم، چون پتك بر مغزم مي كوبيد.
باباي درس خوانده ام بر خواندن كتاب ها تأكيد داشت و باباي دارا از من مي خواست تا در زمينه مالي خبره شوم. همچنان كه از راه سرمايه گذاري ها، امكان سرمايه گذاري هاي دوباره فراهم مي آيد، دورنماي ثروتمندي نيز آشكار مي گردد. تعريف راستين ثروتمندي را بايد از چشم دارنده ثروت نگريست. ممكن است كه انسان از ديد خودش هيچ گاه بسيار دارا جلوه نكند.
تنها بايد اين نكات مهم را به خاطر داشت:
ثروتمندان “دارايي” مي خرند. اما ندارها تنها هزينه به بار مي آورند.
طبقه مياني جامعه “بدهي هايي” مي خرد كه گمان مي كند “دارايي” است.
یک روز، بر گونه‌ی این خاك بوسه ميزنم، بالای سرش یک یادداشت می‌گذارم و می‌روم:
آنچنان زیبا خوابیده بودی که دلم نیامد بیدارت کنم…
آنچنان زیبا خوابیده بودی که دلم نیامد بیدارت کنم…