بازماندگان لاتاري (F2A)

[smpf]

درود
الان ساعت نزدیک 4 بامداد هست. از فرودگاه اومدم خونه، همسر و پسرم برخلاف میل هممون رفتن.
پسرم 6 ساله هست، توی راه یه جمله گفت که هنوز بغض دارم .
" بابا چرا باید بریم، مگه نمیشه همینجا زندگی کرد؟"
بچه‏ های قدیمی می گن این دوره خیلی سخته، من که دارم از درون فرو می ریزم. به قول یه هنرمند دوست داشتنی، " یه وقتایی مرد بودن خیلی سخته"
و دیگر هیچ

سلام
درك اين لحظه و دلهره هاا و اظطراب هاي بعدش واقعا سخت است همواره در چالش چي درسته بايد غوطه خورد،
واقعا ميگم من دوست داشتم هيچكدام از ٢٠١٤ ايي هااا مثل ما نشن و هر روز به تاپيك كليرنس ٢٠١٤ سر ميزديم و دعا ميكرديم ويزاي همه بياد،
در مهاجرسرا حدود دوازده بازمانده ٢٠١٣ داشتيم و تقريبا حدس ميزنيم يكي و دوتا هم خارج از مهاجرسرا بازمانده ٢٠١٣ داريم، ولي اگر امار ١١٧ نفر بازمانده در امضاي شما درست باشد واقعا متاسفم و دعا ميكنم فرايند پيشرو شما بزرگوارن كوتاه تر از ما بشود و اميدورام كار همه دوستان از يكسال انتظار دكتر پدي هم كمتر شود، و اصلا شبيه مابقي ٢٠١٣ ايي ها به دو سال نكشد و در اين راه هر كمكي از ما بر بياد با جون و دل در خدمتيم،

جاي خانواده از صميم قلب ميگم خالي نباشد،
در لحظاتي شايد لازم شد درنگ نكنيد پيام خصوصي بزنيد در خدمتيم

باميد اينكه خانواده هاا هر جور صلاح است ولي بزودي در كنار هم جمع و شاد و كامياب باشند