2014-11-03 ساعت 18:29
بنده نمیتونم در این زمینه نظر بدم متاسفانه چون تحقیقی نکردم . به شخصه اگر میخواستم ادامه تحصیل بدم میرفتم یک مدرک بهتر میگرفتم از صنایع مثلا ام بی ای گرایش مدیریت پروژه بسیار بهتر از یک پی ام پی است. اما خوب هزینه هم بحث دیگری است که اگر اعلام نکرده باشید و یکسال در ایالت باشید میتونین از وام استفاده کنید. اونوقت هست که شرایط کاری خیلی بهتری دارید.
برای سرتیفیکت ها چیزی که من به ذهنم میرسه اینه که حتما مدرک اوراکل پریماورا رو بگیرید. با اینکه پی ام پی الیجیبل نیستید میتونین مدرک پایین ترش رو از پی ام ای بگیرید که احتیاج به سابقه کمتری داره. اگر هم که میتونید سابقه جور کنید وضعیت چیز دیگری است و سابقه کافی برای پی ام پی و ارائه به کارفرما اونجا شما رو جلو میندازه. اما مهمه که کار بلد باشید. متاسفانه ما کنترل پروژه ها همیشه فکر میکنیم کار رو بلدیم و بهتر از ما کسی کار رو نمیشناسه. من 3-4 سال اول کاری که کار کانستراکشن و صنعتی میکردم خیلی اعتماد به نفس داشتم و مدیرها و سمتم هم همیشه مدیر و سرپرست بود و همکارها و مدیرپروژه و پیمانکار و کارفرما و مشاور و ... روم قسم میخوردن و فکر میکردم شاخ غول رو شکستم.
اما فیلد نفتی که رفتم دیدم که وضعم چقدر خرابه. از نظر نرم افزاری هیچ ضعفی هیچوقت نداشتم از نظر تئوری های کنترل پروژه و مدیریت پروژه هم همون موقع وضعم عالی بود اما متاسفانه تا در جریان پروسه تامین و مهندسی و ساخت و اجرا و پریکام و کام نباشی تا دیسیپلین های مهندسی و مدارکش و ارتباطاتش رو از نزدیک لمس نکنی تا با وندور پرینت و وی دی آر و ال سی و ترد پارتی و حمل دست و پنجه نرم نکنه رو نبینی ، شاپ و اسپول و تمپلت و تست پکیج و هیدرو تست و پرج و ...رو با چشم نبینی هر چی هم بهت بگن مدیریت ذینفعان و پروجکت چارتر و ... و بلبل جواب بدی هم فایده ای نداره اونجا باید هاج و واج تو مصاحبه اون مصاحبه گرت رو نگاه کنی اگر هم قبول شدی باید منت بقیه رو بکشی که چهارکلوم بهت درس بدن.
امیدوارم که شما در یک شرکت پدر مادر دار که زمینه نفت و گاز و پتروشیمی پروژه فعال داره کار کنی اما اگر اینطور نیست پیشنهاد میدم این مدت محدودی که در ایران داری مجانی که هیچ اگر قبول نکردن پول هم بدی بری کاراموزی و در کنارش کتاب بخونی و رویه هاشون رو یاد بگیری چون خوشبختانه رویه ها همه دزدی از شرکت های نفتی اروپایی است که فقط تایتل عوض شده و اونجا به دردت میخوره. خوبی کار در شرکت های ایرانی هم این هست با این که خیلی مثلا حساب کتاب دارن اما میتونی سرت رو تو همه بخش ها بکنی و تجربه ی چند ده ساله مدیر برنامه ریزی رو در چند سال بدست بیاری.
اما از کتاب غافل نشو و از محدوده آرامشت سریعا خارج شو.
این توصیه بنده است که در اینجا موفق بشی و فکر کنم در اونجا هم نسبتا به درد بخوره
برای سرتیفیکت ها چیزی که من به ذهنم میرسه اینه که حتما مدرک اوراکل پریماورا رو بگیرید. با اینکه پی ام پی الیجیبل نیستید میتونین مدرک پایین ترش رو از پی ام ای بگیرید که احتیاج به سابقه کمتری داره. اگر هم که میتونید سابقه جور کنید وضعیت چیز دیگری است و سابقه کافی برای پی ام پی و ارائه به کارفرما اونجا شما رو جلو میندازه. اما مهمه که کار بلد باشید. متاسفانه ما کنترل پروژه ها همیشه فکر میکنیم کار رو بلدیم و بهتر از ما کسی کار رو نمیشناسه. من 3-4 سال اول کاری که کار کانستراکشن و صنعتی میکردم خیلی اعتماد به نفس داشتم و مدیرها و سمتم هم همیشه مدیر و سرپرست بود و همکارها و مدیرپروژه و پیمانکار و کارفرما و مشاور و ... روم قسم میخوردن و فکر میکردم شاخ غول رو شکستم.
اما فیلد نفتی که رفتم دیدم که وضعم چقدر خرابه. از نظر نرم افزاری هیچ ضعفی هیچوقت نداشتم از نظر تئوری های کنترل پروژه و مدیریت پروژه هم همون موقع وضعم عالی بود اما متاسفانه تا در جریان پروسه تامین و مهندسی و ساخت و اجرا و پریکام و کام نباشی تا دیسیپلین های مهندسی و مدارکش و ارتباطاتش رو از نزدیک لمس نکنی تا با وندور پرینت و وی دی آر و ال سی و ترد پارتی و حمل دست و پنجه نرم نکنه رو نبینی ، شاپ و اسپول و تمپلت و تست پکیج و هیدرو تست و پرج و ...رو با چشم نبینی هر چی هم بهت بگن مدیریت ذینفعان و پروجکت چارتر و ... و بلبل جواب بدی هم فایده ای نداره اونجا باید هاج و واج تو مصاحبه اون مصاحبه گرت رو نگاه کنی اگر هم قبول شدی باید منت بقیه رو بکشی که چهارکلوم بهت درس بدن.
امیدوارم که شما در یک شرکت پدر مادر دار که زمینه نفت و گاز و پتروشیمی پروژه فعال داره کار کنی اما اگر اینطور نیست پیشنهاد میدم این مدت محدودی که در ایران داری مجانی که هیچ اگر قبول نکردن پول هم بدی بری کاراموزی و در کنارش کتاب بخونی و رویه هاشون رو یاد بگیری چون خوشبختانه رویه ها همه دزدی از شرکت های نفتی اروپایی است که فقط تایتل عوض شده و اونجا به دردت میخوره. خوبی کار در شرکت های ایرانی هم این هست با این که خیلی مثلا حساب کتاب دارن اما میتونی سرت رو تو همه بخش ها بکنی و تجربه ی چند ده ساله مدیر برنامه ریزی رو در چند سال بدست بیاری.
اما از کتاب غافل نشو و از محدوده آرامشت سریعا خارج شو.
این توصیه بنده است که در اینجا موفق بشی و فکر کنم در اونجا هم نسبتا به درد بخوره
کیس نامبر: 2015AS2XXX>سفارت: ابوظبی> ارسال فرم ها: 19 می> کارنت: 8 سپتامبر> مصاحبه : نوامبر> کلیر: فوریه|| تعداد اعضای کیس: دو نفر || مقصد : هیوستون 