بازماندگان لاتاري (F2A)

[Farnood1234]

پست موقت، چون پابرهنه پريدم وسط بحث بازماندگان از لاتاري!!
خير سرم يه ترم كالج رفتم!! ولي باور كنيد قبل از اينكه بيام بهتر حرف ميزدم، كامفيوز شدم حسابي! همه مي گن طبيعيه و بعد از يه مدت ميبيني عين يه بلبل داري حرف ميزني! كه برادرم ميخنده ميگه آره مثل يه بلبل، ولي باز فقط خودت مي فهمي كه چي داري مي گي! پنج جنوري يا همون ژانويه ي خودمون، ترم جديد شروع ميشه، كه ترجيح ميدم برم سر كار تا كلاس.ما كار خوبي كه كرديم قبل از شروع مدارس اينجا بوديم، هرچند ثبت نام دخترم دو روز طول كشيد، ولي با كلاس پيش رفت. به قول شما از معلمهاش وقت بيشتري مي گيره. ولي سيستم آموزش ايران طوري باهاشون كار كرد كه پرفكت باشن، و مقاله يا تحقيق سرسري انجام ندن، و اين باعث تعجب معلم ها شده كه بچه چرا اينقدر خودت رو عذاب ميدي، اينجا هيچ كس اين كار رو نمي كنه! و همين باعث ميشه كه نتونه سر موقع تكاليفش رو ارائه بده. خلاصه فكر كردم مياد اينجا از اين كارناوال به اون كارناوال و از اين سينما و ورزش و پارتي به اون يكي، ولي الان هم كه تعطيلاته نشسته پاي تكاليفش! درست مثل قبل.
خلاصه مطلب اينكه توي بهشت خدا هم كه باشي ولي بيكار باشي، انگار برزخه

قصه گوي عزيز ، خوشحال باشيد كه همه خانواده با هم رفتيد.
همسر من زماني كه ويزاي يكضرب گرفت از طرف شركتش براي دفتر امريكا درخواست داد و سريع كارش درست شد. زماني كه به من ويزا ندادند به خاطر انتقال كارش و اينكه قول داده بود كه مياد ، مجبور شد بره.
در حاليكه اگر درخواست نداده بود و كارش سريع درست نميشد ميتونستيم تا درست شدن كار من با پاس سفيد در كنار هم باشيم.
الان خيلي دردناكه كه من از بچه هام دورم. اصلاً ديگه نه امريكا برام ارزشي داره نه اينكه همسرم اونجا كار و در آمد و خونه و ماشين داره.
الان اين برام مهم بود كه همه گيمون با هم بوديم.
باور كن مشكل كار حل ميشه. اما هيچ چيز درد و رنج دو سال بدون خانواده بودن را در قلب و زندگي زناشويي من تسكين نميده
اينكه احساس كني همسرت كار در امريكا را به تو و با تو بودن ارجح بدونه.
پس بهت توصيه ميكنم قدر در كنار هم بودنتون را بدون.
نگران نباش. دير يا زود مشغول به كار ميشوي. اما حداقل كنار فرزندانت هستي