2015-02-10 ساعت 05:36
(2015-02-05 ساعت 10:27)samwill نوشته: آره درسته، ورزش میرم، اما دانشگاه رفتن که مجانی نیست پول میخواد، بعدشم تو ایران رفتیم مدرک مهندسی گرفتیم چی شد؟! حوصله درس ندارم دیگهمدرک مهندسی چی دارین ؟
بهترین حالت برای فرار از وضعیت پوچی و بیهودی اینه که در اسرع وقت برای آینده خودتون برنامه ریزی کنین.از نظر من تحرک زندگی اینجا با ایران به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.زمان به سرعت در گذره و اگه درنگ کنین قافیه رو بد باختین.پس بهتره به جای سردرگمی کمی با قاطعیت به آینده نگاه کنین.من که به شدت احساس کمبود وقت دارم و گاهی اوقات دوندگی بیش از حد برای رسیدن به هدفایی که دارم داره خستم می کنه.گاهی اوقات پیش خودم فکر می کنم تا 10 سال دیگه هم کار نمونده دارم.البته قبول دارم که هیوستون اون تحرکی که شما تو تهران میدیدن رو نداره و اونم به این خاطره که اینجا خیلی وسیعه و شاید اگه قرار بود مثل تهران 15 میلیون نفر رو تو یک سوم هیوستون جا داد اونوقت تحرک رو با پوست و خون حس می کردین مثل چیزی که الان تو نیویورک هست.به هر صورت من اندک تجربیاتی از زندگی تو هیوستون دام و شهر رو هم تقریبا خوب میشناسم.اطلاعاتی هم در مورد دانشگاه و مدرک مهندسی دارم که اگه بخواین می تونم باهاتون به اشتراک بزارم.اما از اونجایی که اینجا تاپیک هیوستونه و سوالات شما هم خیلی کلی هستن بهتره یا در انجمن مخصوص بپرسین یا اگه دوست داشتین پیام خصوصی بدین تا اگه کمکی از دست من بر میاد انجام بدم.
ضمنا در دادن درخواست دوستی یا پست های مشابه اینکه من تنهام و غیره تو تاپیک های عمومی و چه در پیام خصوصی محتاطانه تر اقدام کنین.حداقل در این یه مورد و مخصوصا در تاپیک هیوستون تجربه خوبی وجود نداره.لطفا از من دلخور نشین.البته هویت شما برای من مشخص نیست.این رو با فرض اینکه شما خانم هستین مطرح کردم.
امیدوارم زندگی آمریکایی روی خوبش رو به شما هم نشون بده و اونوقته که از بودن در اینجا هم لذت خواهید برد و می فهمین که زمان نه تنها زیاد نیست که به شدت هم کمه.
موفق باشین.