اولین سفر به آمريكا برای فعال سازی گرین کارت

[goliii]

سلام
راستش با اینکه باید ساعت پنج صبح نشده برای رفتن سرکار بیار شم، ولی دلم نیومد راجع به این بحث مطلب ننویسم.
شاید این حرفا بیشتر بدرد تاپیک کلیرنس 2015 بخوره تا اینجا، ولی بهرحال هستن دوستانیکه میان این تاپیک سر میزنن یا دوستانی مثل mpas89 که هنوز تصمیم قطعی به مهاجرت نگرفتن. دوستان بزرگترین مشکل برای ما مهاجرین در اینجا برای پیدا کردن کار سه چیز هست: اول زبان دوم سابقه کار و سوم که مهمتر هست داشتن حال و هوای ایرانه. اگر میخواید اینجا موفق باشید و کار خوب پیدا کنید دنبال یاد گرفتن زبان باشید. سابقه کار رو نمیشه کاریش کرد و اکثرا به شما اطمینان میکنن و حرفاتون رو راجع به سابقه و مهارتهاتون باور میکنن ولی بمحض اینکه بدردشون نخوری بیرونت میکنن. و مسئله مهمتر از اینها اینه که باید چند وقتی القاب و عنوانهای ایرانتو فراموش کنی، حداقل برای دو سال. شما اگه مهندس باشید یا اصلا دکتر باشید حداقل دو سال طول میکشه که بتونید از مدرکتون اینجا استفاده کنید اون هم مستلزم اینه که یه پلان برای خودتون تعریف کنید و طبق اون پیش برید.
دوستان عزیزی که اینجا هستن لازمه بدونن کار کردن توی آمریکا ارزش حساب میشه. کار کردن نه اینکه چه کاری کردن. بخدا من خانمی رو در فرد مایر دیدم که با افتخار و لبخندی بر لب داشت دستشویی ها رو میشست و از چهرش میشد فهمید که اصلا براش مهم نیست که چکار میکنه. و همون قدر که کار ارزش حساب میشه بیکاری بد و زنندست و آدم بیکار رو چه زن باشه چه مرد باشه چه نوجوان به سن قانونی رسیده، به چشم انگل میبینن و حاضر نیستن به هیچ قیمتی بیکار باشن. اینجا کار زیاده ولی شاید اولش کار خوب و مناسبی نشه پیدا کرد البته مناسب از نظر ما که دلمون میخواد راه بریم یا پشت میز بشینیم و از در و دیوار واسمون پول بباره و طبیعیه که تا وقتی اینجا جا نیوفتیم و راه و چاه رو نشناسیم نمیتونیم کار صددرصد باب میلمون رو گیر بیاریم. ولی مطمئنم که میشه و ما ایرانیها واقعا نخبه هستیم( مخصوصا من (: ) و هرجا بریم موفقیت دنبالمون میاد نه اینکه ما دنبالش بریم و اینکه میگم میشه یعنی که باید بشه و اصلا اومدیم که بشه و خواهشا برای یک ثانیه هم به اینکه نمیشه فکر نکنید.
در پناه حق

در پی صحبتهای شما بگم که اون روز یکی از شبکه ها داشت اوباما رو نشون میداد و هیستوری میداد که قبل از ریاست چقدر کارهای پایین انجام داده البته از نظر ما ایرانی ها مثلا گارسون بوده یه مدت باغبون بوده یعنی حتی اوباما هم اونجا با اینکه مال اونجا بوده یهویی صبح پانشده بهش بگن بیا اینهم ریاست من به این معتقدم که تا زمانی که فکر ایران هستیم که مثلا ما اونجا این بودیم و اون بودیم در هیچ جای دنیا به هیچ چیزی نمیرسیم چون در ناخوداگاه ذهنمون داریم دوباره ایران رو طلب میکینم و کائنات مطمئن باشید که هرچه را در ناخوداگاه ذهن شما هست رو واستون براورده میکنه پس ایران رو از ذهنتون پاک کنید فقط واسه یه مسافرت چند روزه بهش نگاه کنید از لحظه به لحظه زندگیتون لذت ببرید حتی اگه مشکلات بسیار باشه که به نظرمن همیشه یه سری مشکلات هست تا ادم قدر لحظه های خوبش رو بهتر بفهمه بهرحال امیدوارم که پشیمونی واسه هیچ کس نباشه واسه بچه های مهاجرسرا هم نباشه به امید داشتن روزهای هرچه بهتر در ینگه دنیا