شمارش معکوس برای اعلام نتایج لاتاری 2016

[MURIS]

الان متوجه شدم آمریکا جایی از کاه کوه ساختیم

---

برخورد هایی دیدم و شنیدم که مغزم سوت کشیده. توی روی آدم توهین می کنن یه چیزی بالاتر از نژادپرستانه و متاسفانه بنا به دلایلی نمی شه چیزی بهشون گفت. به قول یکی از همکارام keep your smile!
اصلاً هر روز ما سوژه داریم.... بعضی وقتا برمی گردیم می گیم: بچه ها تا این ساعت سوژه نداشتیم؟!

برای شکایت هم باید شاهد داشته باشید. بعد از اون توی آمریکا اول حق با سیتیزن هست بعد با فردی که گرین کارت داره. حتی اگه وکیل هم بگیرید نمی تونید دادگاه رو قانع کنید....تموم شد رفت!

کسی رو می شناسم که 18 سال اینجا بود ( از 1 سالگی) و به خاطر استفاده از الکل موقع رانندگی دستگیر شد و دادگاه دیپورتش کرد! گرین کارت هم داشت اما سیتیزن نبود! حتی هیئت منصفه گفتن 1 سال توی زندان بمونه اما دیپورت نشه...قاضی قبول نکرد... باز هیئت منصفه دادگاهی تشکیل داد با چند قاضی و تنها حرفشون این بود: توی کتاب قانون نوشتهسیتیزن!!!! و این شخص سیتیزن نیست...پس دیپورت!


ایرانیانی که به آمریکا سفر می‌کنند و سفر آنها به مهاجرت تبدیل می‌شود، با مشکلات زیادی روبه‌رو می‌شوند که دلتنگی و دوری از خانواده سخت‌ترین اما کمترین آنهاست. در واقع همه‌چیز از دلتنگی شروع می‌شود اما دلتنگی همه مشکل نیست! به دلیل قوانین مرتبط با گرین کارت، امکان ترک سریع آمریکا برای مهاجران وجود ندارد. خانواده‌ها و اقوام کسی که گرین کارت دارد نیز نمی‌توانند به سادگی ویزا بگیرند. در نتیجه کسی که در لاتاری برنده شده، باید ماه‌ها و سال‌ها دور از خانواده سر کند.

• واقعیت این است که زبان پل ارتباطی میان انسان‌هاست و بدون دانستن زبان انگلیسی، روند مهاجرت می‌تواند به انزوا و افسردگی بیشتر میل کند. مهاجران مسن‌تر، طبیعتاً شرایط سخت‌تری دارند زیرا به آسانی نمی‌توانند زبان جدید را یاد بگیرند. گروه زیادی از کسانی که در لاتاری گرین کارت آمریکا ثبت‌نام می‌کنند، بدون در نظر گرفتن سن و شرایط شخصی و شاید فقط برای آزمودن بخت خویش، وارد این مسابقه می‌شوند. ماجرایی که شاید در ابتدا فقط جنبه شوخی داشته باشد با برنده شدن آنها، جدیت خود را نشان می‌دهد. برزخ میان رفتن و نرفتن، به خصوص در سنین بزرگسالی و سختی تصمیم‌گیری برای تغییر محیط زندگی، فشار روانی زیادی را به برندگان مسن‌تر لاتاری وارد می‌کند. در نهایت اگر تصمیم بگیرند که مهاجرت کنند، بدون دانستن زبان انگلیسی با مشکلات به مراتب بیشتری در جامعه آمریکا مواجه می‌شوند. نه می‌توانند کار مناسبی پیدا کنند و نه با محیط جدید ارتباط برقرار می‌کنند.

• پیدا کردن کار مناسب یکی از لازمه‌های دوام آوردن در آمریکاست. شاید فقط مهاجرانی که پشتوانه اقتصادی خیلی خوبی دارند، می‌توانند بدون کار کردن دوام بیاورند. البته در این حالت نیز مشکلات ناشی از انتقال پول از ایران به آمریکا که به خاطر تحریم‌ها به شدت سخت شده و روند قانونی اثبات منبع درآمد، از موانعی است که باید در مورد آن تحقیق و با وکیل مهاجرت مشورت کرد.

• در آمریکا یک عبارت خاص در زندگی روزمره مردم وجود دارد که شاید در ایران کمتر به کار آید: 

Bills یا قبض‌های ماهیانه. قبض‌ها آنقدر گران تمام می‌شوند که درصد بالایی از دستمزد افراد صرف پرداخت آنها می‌شود. مهم‌ترین این قبض‌ها عبارتند از آب و برق و گاز، تلفن، اینترنت، تلویزیون (اگر فردی خواهان آن باشد) و قبض‌های مربوط به قسط‌های احتمالی. البته در صدر این فهرست، اجاره‌خانه قرار دارد که از ایالتی به ایالتی دیگر، در شهرها و محله‌های مختلف، متفاوت است. 
.........
........
......

ممنونم ازت و خوشحالم که یکی پیدا شد واقعیت های مهاجرت رو البته تا حدودی عنوان کرد...بله دوستان مشکلات زیاده..متاسفانه به قول دوستمون چیزی که ما از آمریکا واسه خودمون ساختیم اون چیزی نیست که در واقعیت هست...کسی که میخواد از طریق لاتری مهاجرت کنه باید خرج حداقل دو ساله خودش رو بدون کار کردن داشته باشه که فکر کنم حدود سالی 15 تا 20 هزار تا میشه.یا اینکه یه آشنا داشته باشه که هواشو داشته باشه و پشتش باشه که متاسفانه نمیدونم چه سری هست هرکی پاش به آمریکا میرسه یه آدم دیگه میشه ..غیر از این دو حالت اگه بخوایید همین جوری به امیده خدا برید با مشکلات زیادی روبرومیشید...
واقعا قصد این نیستش که یه سری دوستان نا امید بشن ولی باید واقعیت هارو پذیرفت..
با این تفاصیر اگه تخصص دارید اگه زبانتون خوبه اگه پول یا آشنا دارید که بتونه ساپورتتون کنه و اگه برنده شید مطمعن باشید آمریکا همون کشوری هست که شما رو به آرزوهاتون میرسونه ...غیر از این و در صورت نداشتن یکی از این موارد شما با مشکل روبرو میشید...
امیدوارم همه بچه های مهاجر قبول شن و امیدوارم هر کس به جایگاهی که لایقش هست برسه.